ایران و سازمان آزادی بخش فلسطین ( روابط جمهوری اسلامی )

از دانشنامه فلسطین


1 - تاریخچه روابط سیاسی :

همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن1357 ، جمهوری اسلامی ایران به پیروی از اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی و تحت رهنمودهای امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی ، مسأله فلسطین را بدون هیچ قید و شرطی ، مسأله اساسی و حیاتی جهان اسلام معرفی کرد ، آن را مورد حمایت قرار داد و در دفاع از حقوق ملل مظلوم و مسلمان تحت ستم ، به مبارزات گسترده و همه جانبه علیه استکبار جهانی و رژیم صهیونیستی دست نشانده آن پرداخت .

2 - کیفیت برخورد با انقلاب اسلامی و تحولات بعدی ( سطح روابط دیپلماتیک ، تبادل هیأتهای سیاسی ، بیانیه های مشترک ، موارد اختلاف ) :

به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن 1357 یاسر عرفات رهبر ساف به عنوان نخستین شخصیت غیرایرانی به ایران مسافرت کرد ، در تاریخ 29/11/1357 وارد تهران شد و با امام خمینی و نخست وزیر و وزیر امورخارجه وقت ملاقات کرد و ضمن تبریک گفتن پیروزی انقلاب اسلامی ، با مقامات ایرانی پیرامون وحدت مبارزه ملتهای ایران و فلسطین به منظور پیروزی بر دشمن مشترک مذاکراتی انجام داد . در آن هنگام جمله تاریخی رهبر انقلاب ایران حضرت امام خمینی که فرمودند : " امروز ایران ، فردا فلسطین " چراغ امید را پس از 30 سال دربه دری و آوارگی ملت فلسطین ، در قلب این ملت روشننمود و به تمام دوستداران فلسطین نوید داد که با بودن ملت ایران در کنار ملت فلسطین ، شکست متجاوزان صهیونیست قطعی خواهد بود .

یاسر عرفات در دومین روز دیدار از ایران ( 30/11/1357 ) آقای هانی الحسن را به عنوان اولین سفیر فلسطین در ایران معرفی نمود و با جایگزین شدن سفارت فلسطین به جای سفارت رژیم اشغالگر قدس ، عملاً حق جانشین باطل گردید .

در تاریخ 6/1/1358 وزارت امورخارجه ایران طی برنامه ای قرارداد صلح جداگانه مصر و اسرائیل را محکوم نمود و رسما اعلام داشت که دولت ایران ، ساف را تنها نماینده قانونی مردم فلسطین می شناسد . متعاقب اقدام فوق ، دولت موقت ایران با انتشار اعلامیه ای در تاریخ 12/1/1358 نادیده گرفتن حقوق ملت فلسطین را علت اصلی بحران 31 ساله خاورمیانه دانست و قرارداد مصر و اسرائیل را باطل تلقی نمود و بالاخره در تاریخ 10/2/1358 به عنوان اعتراض به مصالحه یک جانبه مصر و اسرائیل که حقوق ملت فلسطین در آن نادیده گرفته شده بود ، دولت جمهوری اسلامی ایران روابط خود را با رژیم سادات قطع کرد .

در روند حمایت ایران از حقوق حقه مردم فلسطین آخرین جمعه ماه مبارک رمضان 1399 ه - . ق . ( برابر با 1358 ه - . ش ) توسط امام خمینی به عنوان روز قدس اعلام شد و حرکتی در جهت همبستگی کلیه ملل اسلامی جهان در راه آزاد کردن نخستین قبله گاه مسلمانان آغاز گردید .

در تاریخ 2/10/1358 وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با صدور بخشنامه ای به نمایندگیهای خود در خارج دستور داد که در محافل و مجامع بین المللی در جهت دفاع از حقوق فلسطینیها و مردم جنوب لبنان با نمایندگیهای کشورهای عرب و هماهنگی همکاری کنند .

یاسر عرفات در نخستین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران بار دیگر در بهمن ماه 1358 در رأس هیأتی به ایران آمد و در جشنهای پیروزی انقلاب شرکت کرد .

جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس وزیران خارجه کشورهای اسلامی که در تابستان 1359 در عمان برای بررسی آثار تصمیم اسرائیل در زمینه انضمام بیت المقدس تشکیل شد ، شرکت فعال نمود و خواستار اقدامات حاد علیه کشورهایی شد که با اسرائیل همکاری می کنند .

از دیگر مواضع مثبت جمهوری اسلامی ایران در قبال مسأله فلسطین ، محکومیت تمامی اقدامات جنایتکارانه ای بود که رژیم صهیونیستی با همکاری آمریکا علیه فلسطینیان انجام می دهد از جمله حمله هوائی اسرائیل به دفاتر ساف در تونس با همکاری آمریکا ، راهزنی هوایی آمریکا ، اقدامات تحریک آمیز صهیونیستها در بیت المقدس و غیره .

اظهار نظرهای مقامات بلندپایه جمهوری اسلامی ایران در دفاع از حقوق مشروع ملت فلسطین و تأکید آنها بر لزوم اتحاد همه مسلمانان جهان برای ریشه کن کردن عناصر دست نشانده امپریالیسم در منطقه که رژیم صهیونیستی سمبل آنها است ، تلاش پیگیر برای اخراج رژیم صهیونیستی از سازمان ملل و دادن عنوان سفارت به نمایندگی ساف ، به عنوان حمایت سیاسی کامل از انقلاب فلسطین ، تلقی گردید .

روابط جمهوری اسلامی ایران با ساف پس از چند سال یعنی پس از آغاز جنگ عراق و ایران به دلایل زیر به سردی گرائید :

  1. فعالیتهای سازش کارانه رهبران ساف در قبال مسأله فلسطین ، گرایش بیشتر آنها به سران کشورهای منطقه و سازش با اهداف صهیونیستها که مغایر با آرمان فلسطین می باشد .
  2. نادیده گرفتن امکانات جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با مبارزه ضدصهیونیستی و تغییر مواضع اولیه ساف در ارتباط با انقلاب اسلامی ایران .
  3. دیدارهای مکرر رهبران ساف با چپ گرایان اسرائیلی .
  4. موضع گیریهای خصمانه ساف در قبال جنگ ایران و عراق و شدت بخشیدن این موضع گیری ، پس از حمله پیروزمندانه نیروهای ایران در منطقه فاو عراق و همگام شدن این سازمان با مواضع جهانی علیه جمهوری اسلامی ایران در مورد جنگ و جانبداری از رژیم حاکم بر عراق در جنگش علیه ایران .
  5. دیدار عرفات در تاریخ 11/4/1365 با مسعود رجوی ( رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران ) و یکی از مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی ایران ، عامل اصلی ترور برخی رهبران انقلاب و مورد تنفر ملت ایران .
  6. ادامه تلاشهای سازشکارانه عرفات و رهبری ساف در ارتباط با اردن و طرحهای سازشکارانه صلح و روابط با مصر که از سوی جمهوری اسلامی ایران مورد اعتراض قرار گرفته بود .

شایان توجه است که عرفات قبل از اجلاس سران عرب که در 8 نوامبر 1986 در امان برگزار گردید ، تلاشهای وسیعی جهت بازگشت مصر به جامعه عرب به عمل آورد و سرانجام از تصمیم سران عرب در امان به تاریخ 20/8/1366 . مبنی بر آزاد گذاشتن دولتهای عربی جهت از سرگیری روابط با مصر استقبال کرد و روابط ساف با حسنی مبارک را عالی توصیف نمود .

از سوی دیگر در شهریور 1364 گروههای مبارز فلسطینی به حقانیت مواضع درست جمهوری اسلامی ایران واقف شدند و در صدد بهبود روابط خود با جمهوری اسلامی ایران برآمدند . در این رابطه ، یک هیأت بلندپایه فلسطینی با شرکت ابوموسی ، ابوماهرالیحانی و ابوالهجا از رهبران جبهه نجات ملی فلسطین بنا به دعوت رسمی ایران ، وارد تهران شدند که از طرف مقامات جمهوری اسلامی ایران استقبال رسمی از آنها به عمل آمد . این هیأت فلسطینی با حضرت آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت ، آقای میرحسین موسوی نخست وزیر وقت ، آقای هاشمی رفسنجانی رئیس وقت مجلس شورای اسلامی و آقای دکتر ولایتی وزیر امورخارجه ، مذاکرات مفصلی انجام داد . دعوت از رهبران جبهه نجات ملی فلسطین بازتاب وسیعی در منطقه داشت و رهبران جبهه ، این سفر را به منزله شناسایی رسمی جبهه از جانب ایران قلمداد کردند .

روابط جمهوری اسلامی ایران با گروههای مخالف عرفات و حمایت رسمی ایران از جبهه نجات ملی فلسطین و همچنین تماسهای پیوسته جمهوری اسلامی ایران با عناصر این جبهه در دمشق و جاهای دیگر ، اثر محسوسی در تیره تر شدن این روابط داشت .

با شروع جنگ اردوگاهها و محاصره اردوگاههای فلسطینی در جنوب لبنان و بیروت توسط عناصر جنبش امل ، جمهوری اسلامی ایران از فلسطینیهای محاصره شده در اردوگاههای صبرا ، شتیلا و برج البراجنه در حومه بیروت ، حمایت کامل نمود و هیأتهای بلند پایه ای را برای خاتمه دادن به کشتار فلسطینیها در این اردوگاهها به لبنان اعزام کرد .

در پی تشدید جنگ ایران و عراق در خلیج فارس ، رهبران ساف با صدور بیانیه ای در تاریخ 2/4/1366 در تونس ، نسبت به تشدید فعالیتهای نظامی در خلیج فارس شدیدا ابراز نگرانی کردند و از کشورهای عربی خواستند با قاطعیت از دخالت امپریالیسم در منطقه خلیج فارس جلوگیری کنند .

یاسر عرفات رهبر ساف در تاریخ 20/4/1366 طی یک مصاحبه مطبوعاتی در داکا از رهبران کشورهای اسلامی خواست اجلاس فوق العاده ای جهت مذاکره در مورد جنگ ایران و عراق و اثرات این جنگ بر منطقه خلیج فارس تشکیل دهند . او در این مصاحبه گفت : " جنگ ایران و عراق که هم اکنون منطقه را دچار تشنج کرده و خلیج فارس را با تنشهای زیاد ناشی از حضور کشتیهای جنگی روبه رو ساخته ، باید به طور مستقیم پایان پذیرد . در غیر این صورت ما در منطقه خلیج فارس با مصیبت روبه رو خواهیم شد و تراژدی جدیدی را بایستی تحمل کنیم . " در جای دیگر یاسر عرفات در تاریخ 25/6/1366 طی گفت وگویی با خبرگزاری عراق در مورد تشنجات خلیج فارس بدون اشاره به ماجراجوییهای رژیم حاکم بر عراق در خلیج فارس ، از جمله حمله به کشتیهای تجارتی و لشگرکشی آمریکا و متحدانش به منطقه ، جمهوری اسلامی ایران را مسئول تشنج اوضاع در منطقه خلیج فارس دانست . وی افزود : " وضع متشنج این منطقه در نتیجه اصرار رژیم ایران به رد اقدامات صلح است که به حضور ناوگانهای خارجی و اثرگذاری بر موضع گیری عربی و اسلامی و جنبش عدم تعهد انجامیده است " .

به گزارش نشریه الصخره مورخه 15 سپتامبر 1987 یاسر عرفات همچنین طی مصاحبه مطبوعاتی در تاریخ 13/6/1366 در تونس ، به طرح خویش برای جنگ ایران و عراق اشاره کرد که مبتنی بر تشکیل یک نیروی صلح اسلامی یا یک نیروی صلح از کشورهای غیرمتعهد و یا بین المللی بود . وی وظیفه این نیرو را مستقرشدن بین نیروهای درگیر دانست و آن را نیرویی کارا و ضروری تلقی نمود چرا که اگر هم صلح را به ارمغان نیاورد ، موجب خواهد شد خط و مرزی بین دو کشور تعیین شود که دائره جنگ از آن فراتر نرود . عرفات نمونه کره را در ارتباط با اجرای طرح فوق مثال زد و پایداری مدار 17 درجه در کره را مورد اشاره قرار داد . وی افزود استقرار این نیرو از شمال عراق آغاز و به مرور از خلیج فارس به بصره منتهی می شود .

نایف حواتمه دبیر کل جبهه دمکراتیک خلق برای آزادی فلسطین که پس از هیجدهمین اجلاس شورای ملی فلسطین عضو کمیته اجرایی ساف گردید ، طی مصاحبه مطبوعاتی با روزنامه اتحاد چاپ ابوظبی در تاریخ 10/7/1366 خواستار پایان جنگ ایران و عراق در چارچوب اجرای مفاد قطعنامه 598 شورای امنیت شد تا اعراب بتوانند برای حل مسأله فلسطین ، بازگرداندن سرزمینهای اشغالی خود و برقراری دولت مستقل فلسطین ، تمامی امکانات و نیروهای خود را بسیج نمایند . حواتمه پس از دیدارش از شوروی ( سابق ) گفت : " مسکو به جای یک آتش بس موقت ، در جست وجوی یک پایان قاطع برای جنگ ایران و عراق است . زیرا شوروی احساس می کند طرحهائی برای ترتیب دادن یک آتش بس موقت وجود داردکه این کشور خواهان آن نیست . "

این موضع گیریهای خصمانه رهبران ساف همچنان ادامه داشت و جمهوری اسلامی ایران به طور مدام مورد حمله شدید آنها قرار می گرفت به طوری که صلاح خلف ( ابوایاد ) مرد شماره دو الفتح در میزگردی در تاریخ 6/8/1366 در کویت ضمن حمله شدید به جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت : " حکام ایران بدانند که ما نمی پذیریم جنگهای انحرافی در میان امت عرب درگیرد و اعراب را از مسأله اصلی فلسطین منصرف سازد . " وی افزود " ما باور نداریم که راه قدس از کویت و یا از بغداد می گذرد و هرگز قبول نداریم که این پایتختها کلیدقدسباشند . "

ابوایاد در بخشی دیگر از سخنان خود ، ایران را مسئول تشنج در منطقه وباعث حضور ناوگانهای خارجی در آبهای خلیج فارس دانست و گفت که رزمندگان انقلاب فلسطین آماده اند در دفاع از کویت و دیگر سرزمینهای عربی بجنگند .

از سوی دیگر به گزارش خبرگزاری عراق در کویت در تاریخ 8/8/1366 صلاح خلف مخالفت خود را با اتخاذ موضع بیطرفانه از جانب هر کشور عرب در قبال جنگ عراق و ایران ابراز داشت و افزود هر موضع عربی که با عراق همبستگی نداشته باشد ، خائنانه است . ابوایاد گفت زمان آن رسیده که اعراب موضعی واحد ، نه در کنار عراق بلکه در کنار یکدیگر داشته باشند .

در پی تیره شدن روابط ایران با ساف ، تبادل هیأتها و پیامها متوقف گردید و به مناسبت روزهای ملی فلسطین شامل سالگرد آغاز مبارزه مسلحانه انقلاب فلسطین ، روز زمین و روز همبستگی جهانی با ملت فلسطین ، تنها به صدور بیانیه ای بدین مناسبتها اکتفا می شد .

3 - موضع گیری در قبال جنگ ایران و عراق :

با آغاز جنگ ایران و عراق ، یاسر عرفات رهبر ساف طی گفت وگویی با آقای هاشمی رفسنجانی در بیروت اظهار داشت : ساف ، جنگ ایران و عراق را مخالف وحدت استراتژیک ملل مسلمان عرب می داند . پیش از همه جانبه شدن جنگ مزبور در تاریخ 31/6/1359 دو عضو برجسته ساف ، هانی الحسن و سعد صایل را برای میانجی گری بین ایران و عراق و جلوگیری از تبدیل برخوردهای محدود مرزی به جنگ فرسایشی ، به بغداد و تهران اعزام داشت . پس از آغاز جنگ بین دو کشور در تاریخ 31/6/1359 یاسر عرفات اولین رهبر خارجی بود که در نخستین هفته آغاز جنگ وارد تهران شد و تلاشهای خود را برای پایان دادن به این جنگ شروع کرد . عرفات پس از دیدار از ایران در نخستین روزهای جنگ در تاریخ 8/7/1359 اعلام کرد که ساف در مقابل جنگ ایران و عراق بیطرف است و از کلیه مسئولان مقاومت فلسطین خواست که از هر گونه اظهار نظری پیرامون جنگ مزبور که مغایر با بیطرفی فلسطینیها باشد خودداری کنند . اما در واقع این چنین نبود بلکه در این مسأله بیطرف نماند . پیشنهادات عرفات و دوستانش که از همان آغاز جنگ به ایران رفت و آمد داشتند اغلب به سود حزب بعث بود و نسبت به عراق اظهار دوستی می کردند .

پس از وسعت یافتن دامنه جنگ بین ایران و عراق و مبدل شدن درگیریهای محدود مرزی به جنگ همه جانبه ، از سوی ساف و رهبر آن یاسر عرفات ، تلاشهای گسترده ای برای پایان دادن به جنگ آغاز شد . به طوری که پاره ای اخبار حکایت از آن داشت که ساف برای حل منازعات دو کشور پیشنهاد کرد که براساس توافق 1913 قسطنطنیه یا موافقتنامه 1975 الجزایر ، نیروها به مرزهای قبلی باز گردند و مشکل با وساطت طرف ثالثی حل شود .

از جمله فعالیتهای دیگری که رهبران ساف در ارتباط با جنگ ایران و عراق انجام دادند ، تلاش برای به حرکت درآوردن جنبش کشورهای غیرمتعهد جهت پایان دادن به جنگ مورد بحث بود که بالاخره به تشکیل کمیته ای مرکب از وزیران خارجه کشورهای هند ، پاکستان ، کوبا ، یوگسلاوی و زامبیا و رئیس بخش سیاسی ساف منتهی شد .

یاسر عرفات در طی جنگ ایران و عراق ، فعالیتهایی در چارچوب کمیته صلح کنفرانس اسلامی که سازمان آزادی بخش فلسطین نیز عضو آن بود ، انجام داد . این فعالیتها خصوصا پس از مرگ احمد سکوتوره رئیس جمهور گینه که ریاست این کمیته صلح را به عهده داشت ، به منظور پرکردن خلأ ناشی از مرگ وی ، حالت چشمگیرتری پیدا کرد . تا آنجا که رهبر ساف پرچمدار پیگیری طرحی گردید که مبنای اصلی آن را استقرار نیروهای حائل اسلامی در مرزهای دو کشور درگیر تشکیل می داد . البته طرح مشابهی قبلاً توسط رئیس جمهور مصر عنوان گشته بود که به نظر می رسد به دلیل عدم وجود زمینه مناسب از سوی مصر ، پیگیری آن به رهبر ساف واگذار گردیده بود .

این تحرکات میانجیگرانه و پیشنهادات رهبران ساف که در واقع به نفع حزب بعث عراق بود و در جوهر خود هدفش نجات رژیم صدام از تنگنا بود تا مدتی ادامه یافت و تکرار شد اما با مخالفت جمهوری اسلامی ایران روبه رو گردید .

در واقع با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ، مواضع رهبران ساف در قبال جمهوری اسلامی ایران تغییر یافت . یاسر عرفات و عده ای از طرفداران او در ساف ، گرایشات بیشتری به طرف رهبران سازشکار عرب و سازش با اهداف صهیونیستها پیدا کردند که مغایر با آرمان فلسطین بود . آنها با رهبران کشورهای عربی منطقه از جمله صدام حسین ، حسنی مبارک و شاه حسین ، محور جدیدی را با حمایت آمریکا در منطقه ایجاد کردند که هدفش توسعه بخشیدن به نفوذ آمریکا از راه به محاصره درآوردن دولتها و نیروهای مترقی و بالاخره پیشبرد طرحهای سازشکارانه بود . در این راه حمایت از رژیم صدام حسین برای ادامه جنگ ، در اولویتهای آنان قرار داشت . بدین جهت جمهوری اسلامی ایران با فعالیتهای این دسته از سازش طلبان ساف موافقت نداشت و روابط رو به سردی گرائید .

یاسر عرفات پس از جنگ ایران و عراق نه تنها موضع موافق با انقلاب اسلامی و آرمانهای مبارزه فلسطینیها در منطقه نداشت بلکه حرکتهایی مخالف با این مواضع اتخاذ نمود از جمله ، دیدارهای مکرر وی ، از بغداد در اوج بحران جنگ وقول همکاری نزدیک با صدام حسین در جنگ ایران و عراق بود . در پی حمله نیروهای ایران به منطقه فاو عراق ، حملات رهبران ساف به جمهوری اسلامی ایران شدیدتر شد به طوری که به تلاشها و موضع گیریهای خود علیه ایران شدت بخشیدند و در اظهارات و مصاحبه های خود به طور علنی جمهوری اسلامی ایران را محکوم کرده ، با مواضع جهانی علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نموده و از رژیم حاکم بر عراق در جنگش علیه ایران جانبداری کردند و از ارتش عراق تجلیل به عمل آوردند . حتی بنا به اظهارات عرفات و ابوایاد ، موضع ساف در قبال جنگ ایران و عراق از بیطرفی و میانجیگری ، به حمایت از عراق تغییر یافت .

در پی بسیج نیروهای ایران در جبهه های جنگ ، یاسر عرفات طی مصاحبه ای با روزنامه الصباح اظهار داشت : " متأسفانه ایران دست به صف آرایی بزرگی زده است . گویا رهبری ایران از به راه انداختن حمام خون دست بر نمی دارد . "

به دنبال حمله نیروهای ایران به منطقه فاو عراق ، عرفات و رهبران ساف از این مسأله نگران شدند به طوری که اجلاس کمیته اجرائی ساف را که قرار بود در اوائل اسفند ماه 1364 برگزار شود ، تا کسب اطلاع ثانوی از آخرین تحولات جنگ ایران و عراق به تعویق انداختند .

یاسر عرفات در تاریخ 22/11/1364 به گونه غیرمترقبه ای وارد عراق شد و بلافاصله درباره آخرین تحولات جنگ خلیج فارس و خاورمیانه با صدام حسین به گفت وگو پرداخت . در این ملاقات ، صدام حسین ، شرایط موجود در جنگ زمینی و چگونگی خنثی سازی تلاشهای ایران برای اشغال خاک عراق را برای عرفات تشریح کرد .

ابوایاد طی مصاحبه مطبوعاتی در شهر العین امارات متحده عربی در تاریخ 27/12/1364 در مورد جنگ ایران و عراق اظهار داشت : " علی رغم روابط خوب ساف با ایران ، موضع ساف در این جنگ بیطرفانه نیست و این موضع تنها احساس فلسطینیها نیست بلکه احساس همه اعراب نسبت به میهن عربی است . " وی افزود " ما این حق را داریم که از ایران بخواهیم این جنگ را توسعه ندهد و به آن پایان بخشد و نیز ضروری است که کشورهای عربی در احیای نهادهای مشترک و معاهده های دفاع مشترک اعراب جدی فکر کنند تا امور در مجرای صحیح خود قرار گیرد . " وی همچنین گفت " در صورتی که جنگ عراق و ایران ادامه یابد ، ما در حد امکانات خود در این جنگ بیطرف نخواهیم بود . ما بار دیگر می گوییم که راه قدس ، از بغداد یا هیچ کشور دیگر عربی نمی گذرد . "

از دیگر موضع گیریهای رهبران ساف در قبال جمهوری اسلامی ایران نسبت دادن بمب گذاری در کویت ، به سوریه و ایران بود . صلاح خلف طی مصاحبه ای با مجله المجتمع ارگان اخوان المسلمین در کویت صریحا سوریه و ایران را به بمب گذاری سال 1364 در کویت متهم کرد و گفت " توقیف یک کشتی در آبهای خلیج فارس ، نمایانگر شرکت ایران و سوریه در انفجارهای اخیر کویت می باشد . "

یاسر عرفات رهبر ساف در تاریخ 28/9/1986 پیشنهاد کرد یک ارتش اسلامی به منظور خاتمه دادن به جنگ عراق و ایران تشکیل شود . وی گفت : " این جنگ شش ساله باعث آشفتگی خیال و اضطراب روحی عموم صلح دوستان جهان به ویژه جهان اسلام بوده است . کوششهای سازمان ملل و سازمان کشورهای اسلامی و جنبش غیرمتعهد برای خاتمه دادن به این جنگ ، منجر به ییروزی شده است . "

یاسر عرفات پس از عملیات فاو طی مصاحبه ای با مجله الدستور چاپ لندن ( طرفدار رژیم عراق ) خواستار اجرای پیام دفاع مشترک اعراب و عراق در قبال ایران شد و گفت : " عراق از امت عرب دفاع می کند . " وی افزود " اگر عراق درگیر این جنگ نبود ، اسرائیل نمی توانست رفتاری را که هم اکنون در مقابل انقلاب فلسطین و جنبش لبنان در پیش گرفته ، ادامه دهد . "

ابوایاد نیز در تاریخ 3/1/1365 در منامه اظهار داشت " هدف حمله والفجر 8 ایران در شبه جزیره فاو ، استقرار یک حکومت طرفدار ایران در جنوب عراق بوده است . "

فاروق قدومی رئیس بخش سیاسی ساف در بحث مجمع عمومی در مورد مسأله فلسطین در تاریخ 2/9/1365 اشاره نمود ، اینک بیش از هر وقت دیگر لازم است که این جنگ به پایان برسد . وی افزود ، ما از ایران می خواهیم به تمام تلاشها و ابتکارات بین المللی که برای برقراری صلح انجام شده پاسخ دهد و قطعنامه 598 شورای امنیت را بپذیرد . عراق برادر نیز آن را پذیرفته است و خواهان توقف فوری عملیات نظامی و آغاز جست وجو برای یافتن راه حل صلح آمیز برای این اختلاف می باشد .

در ادامه موضع گیریهای منفی رهبران ساف در قبال جمهوری اسلامی ایران ، متهم ساختن ایران به خرید اسحله از اسرائیل بود که به عقیده آنها فروش اسلحه اسرائیلی به ایران ، شعار انقلاب اسلامی را لغو می کرد .

ابوایاد طی مصاحبه ای بعد از متهم نمودن جمهوری اسلامی ایران به خرید اسلحه از اسرائیل اظهار امیدواری کرد که این ماجرا به بیداری سوریه و لیبی که در جنگ ایران و عراق ، متفق ایران هستند ، منجر شود .

رهبران ساف در هیجدهمین اجلاس شورای ملی فلسطین که از 20 تا 25 آوریل 1987 ادامه داشت مسأله جنگ عراق و ایران را مطرح ساختند و بند پنجم بیانیه پایانی را به جنگ ایران و عراق اختصاص دادند که به شرح زیر است :

کوشش در راه متوقف ساختن جنگ ایران و عراق زیراجنگی است ویرانگر بین دو ملت همسایه و مسلمان که فقط به نفع نیروهای امپریالیسم و صهیونیسم بوده و تلاشها و نیروهای عربی را از صحنه مقابله با دشمن صهیونیست که مورد حمایت امپریالیسم آمریکا و علیه ملت عرب و کشورهای اسلامی است ، دور می سازد و تحلیل می برد .

مجلس ملی فلسطین ، ضمن ارج نهادن به اقدامات مسالمت آمیز عراق در جهت توقف این جنگ و برقراری روابط حسن همجواری بین دو کشور براساس احترام کامل به حاکمیت ، متقابل عدم دخالت در امور داخلی طرف دیگر و احترام به مواضع سیاسی و اجتماعی یکدیگر ، از عراق برادر در دفاع از سرزمین خود و هر سرزمین عربی دیگر که در معرض تجاوز و اشغال بیگانه قرار بگیرد ، حمایت می کند . شورای ملی فلسطین همچنین اشغال اراضی عراق توسط ایران و توطئه آمریکا و اسرائیل را در ادامه این جنگ از طریق ارسال سلاحهای آمریکایی و اسرائیلی به ایران محکوم می کند .

4 - روابط ساف - ایران پس از جنگ عراق و ایران :

پس از اعلام آتش بس جنگ توسط ایران و پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران ، سازمان آزادی بخش فلسطین سعی نمود مجددا خود را به ایران نزدیک کند . یاسر عرفات در کنفرانس کشورهای اسلامی در داکا ضمن ملاقات با آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور ، سعی در تلطیف روابط ایران و ساف نمود ولی با تحکیم روابط ایران و گروههای اسلامی و انقلابی و فلسطینی ، گهگاه از سوی ساف نسب به این روابط اعتراض شده و رهبران آن ، ارتباط بیشتر جمهوری اسلامی ایران با ساف را خواستار شدند . اما زمانی که انتفاضه فلسطین با الهام از انقلاب اسلامی ایران از رشد چشمگیری برخوردار شد و به کلیه طرحهای سازش فلسطین پشت پا زد و جمهوری اسلامی ایران نیز مخالفت صریح خود را در مورد فرایند صلح خاورمیانه و طرح خودگردانی فلسطینیان در غزه - اریحا اعلام داشت و یاسر عرفات رهبر ساف ، از سوی اسلام گرایان و دیگر گروههای مبارز فلسطینی مورد نکوهش قرار گرفت ، مجددا روابط ساف و جمهوری اسلامی ایران به سردی گرائید .