انقلاب فلسطین ( مطبوعات - )

مطبوعات انقلاب فلسطین تقریبا یک دهه پس از نخستین جنگ اعراب و اسرائیل ( نک : جنگ 1948 ) ظاهر شد . این عقب افتادگی ریشه در شرایط سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی ناپایداری داشت که زندگی مردم عرب فلسطین را در تبعید ، تحت تأثیر قرار داده بود . دشورای و مشکلات زندگی آوارگان فلسطینی در کشورهای مختلف عربی ، هویت فلسطینی آنها را تضعیف می کرد و احتمال می رفت که پس از اشغال بخشی از سرزمینهای فلسطین و تأسیس یک دولت اسرائیلی ، فلسطینیها در محیطهای جدید ، رو به تحلیل روند .

اثر ضعف هویت فلسطینی پس از جنگ 1948 به خصوص در مطبوعاتی که در کرانه غربی و نوار غزه منتشر می شد واضح بود . همین جنبه در آن دسته از مطبوعات عربی که بین سالهای 59 - 1948 به بحث مسأله فلسطین می پرداختند نیز نمودار بود . این نشریات مسأله فلسطنیها را فقط به عنوان پناهندگانی که شرایط زندگی انسانی آنها مختل شده ، مطرح می کردند ، و از انقلاب فلسطین و مطبوعات آن قبل از دهه ششم سخنی به میان نمی آمد . می توان به دقت گفت در سال 1959 بود که سازمانهای مقاومت شکل گرفتند و نشریات آنها برای اولین بار به اظهار و تقویت شخصیت فلسطینی و مشخص کردن نقش آن در مبارزه آزادی بخش دعوت نمودند .

عوامل متعددی در ایجاد و رشد مقاومت فلسطین سهم داشتند که مهم ترین آنها تأثیر انقلاب الجزائر بر اعراب به طور اعم و مردم فلسطین به طور اخص بود . از سوی دیگر بالا گرفتن خطر اسرائیل که در طرح تغییر مسیر رودخانه اردن تجلی می یافت نیز نقش ویژه ای داشت ( نک : اردن ، بهره برداری از آبهای رود - و سرچشمه های آن )

با تشکیل نخستین شورای ملی فلسطین ، در بیت المقدس در سال 1964 و پس از آن تشکیل سازمان آزادی بخش فلسطین که تنها نماینده قانونی مردم فلسطین بود ، مطبوعات انقلاب فلسطین نیز پا به صحنه گذاشتند . توسعه این مطبوعات در دو مرحله زمانی انجام گرفت :

مرحله نخست پیش از جنگ ژوئن 1967 ، و مرحله دوم پس از آن :

الف : مرحله نخست مطبوعات انقلاب ( 1967 - 1959 ) :

شرایط دشوار زندگی ملت فلسطین و سازمانهای مقاومت آن در پیدایش و رشد مطبوعات انقلاب ، نقش اساسی داشت . این مطبوعات از آزادی اظهارنظر درباره سازمانهای سیاسی و عقیدتی و نیز از امکانات پخش در میان توده های مردم فلسطین محروم بود .

از این رو تشکیلات فلسطینی که در دهه ششم شکل گرفت ، بر انتشارات مخفیانه متکی بود که داخل سازمان به صورت هفتگی یا ماهانه منتشر می شد . در این مرحله ، انقلاب نتوانست یک روزنامه منتشر کند . مطبوعات انقلاب در این مرحله از کمبودهای مالی و نقص فنی رنج می برد . هر چند این مطبوعاتاز آغاز به تعهد خود پایبند بود و به بررسی مسائل انقلاب با شیوه های تحلیلی و آموزنده مقید بود و از روش روزنامه نگاری انتفاعی پرهیز داشت ، ولی هیچ وقت به شکل منظم و پی درپی منتشر نمی شد .

در این مرحله سازمانهای انقلابی جمعا شش نشریه صادر کردند که نخستین آنها " فلسطیننا - نداءالحیاة " ( فلسطین ما - آوای زندگی ) بود که در سال 1959 صادر شد . این نشریه به صورت نیمه آشکار در بیروت و زیر نظر جنبش ملی آزادی بخش فلسطین ( فتح ) قبل از شروع مبارزه مسلحانه صادر می شد . موضوع موجودیت فلسطین و هویت مردم آن در این نشریه به شکلی اساسی ، اصولی و مفصل مورد بحث و بررسی قرار گرفت . طرز بیان مطالب این نشریه انقلابی بود و فلسطینیها را به مقاومت در برابر آژانس سازمان ملل متحد برای کمک رسانی و اشتغال پناهندگان فلسطین در خاورمیانه و مقاومت در برابر طرح هامرشولد که جنبش ، آن را به مثابه تصفیه ای برای مسأله فلسطین می پنداشت و نیز مقاومت در برابر قطعنامه تقسیم سال 1947 دعوت می کرد ( نک : تقسیم فلسطین ) .

این نشریه تجربیات انقلابهای جهانی مانند انقلاب کوبا و مبارزه چریکهای شوروی علیه آلمان نازی را به خوانندگان خود معرفی می کرد .

از سال 1964 نشریه " فلسطین " هر دو هفته یک بار در بیروت منتشر می شد . این نشریه ضمیمه روزنامه " المحرر " لبنانی بود که سردبیر آن غسان کنفانی بود . این نشریه ، زبان حال ملی گرایان عرب بود و بیشتر جنبه آموزشی و فرهنگی داشت . این نشریه نخستین نشریه علنی فلسطین بود که در سطح وسیعی میان توده های فلسطینی در کشورهای عربی توزیع و فروخته می شد .

در سال 1965 مجله " اخبار فلسطین " در غزه صادر شد و به مدت دو سال هفته ای یک بار به صورت یک نشریه سیاسی به نام سازمان آزادی بخش فلسطین منتشر می شد . این مجله در اوایل صدور خود ، اعراب را به هماهنگی با سیاست دراز مدت عربی برای آزادسازی فلسطین دعوت می کرد ، ولی در سال 1966 بر عملیات فدائیان فلسطین در سرزمینهای اشغالی تأکید می ورزید .

در سال 1965 مجله " الوطن المحتل " ( میهن اشغال شده ) از طرف سازمان آزادی بخش فلسطین و در تاریخ 15/5/1965 " العاصفه " ( طوفان ) از طرف جنبش آزادی بخش ملی فلسطین ( فتح ) و " جبل الزیتون " ( کوه زیتون ) در نوامبر 1965 از طرف اتحادیه سراسری دانشجویان فلسطین در قاهره صادر شد . هر چند مطبوعات این مرحله به دلیل بی نظمی و بی ثباتی ، شکل گیری مطبوعات انقلابی به معنای صحیح آن را نداشتند ، ولی زمینه را برای مطبوعات انقلابی واقعی که بعدها در شرایطنوینی شکل گرفتند آماده کرد .

ب - مرحله دوم مطبوعات انقلاب ( پس از سال 1968 ) :

جنگ 1967 تأثیر مستقیمی بر آغاز انقلاب فلسطین داشت . انقلاب در این مرحله نقطه عطف نوینی از تاریخ خود راپشت سرگذاشت که با رشد مقاومت فلسطین ، تأکید بر لزوم اظهار هویت فلسطینی و نقش مردم فلسطین و نیروهای بخش هماهنگ بود . مطبوعات نیز مانند جنبش مقاومت فلسطین از مرحله فعالیت مخفیانه محدود خارج شد و پس از شکست ژوئن وارد قلمرو وسیع فعالیت علنی گشت و رشد نمود . امتیاز این مرحله به خاطر تکامل مطبوعات و رشد سریع و تعدد آنها بود که دیدگاهها و نظرات همه سازمانهای سیاسی و عقیدتی را منعکس می کرد و موضوعات خود را بر مبارزه مسلحانه و جنگ رهائی بخش مردمی متمرکز می نمود . به دلیل وجود جنبش مقاومت در اردن ، بیشتر مطبوعات این مرحله از سال 1967 تا سال 1970 در این کشور صادر شد اما پس از وقایع سپتامبر 1970 بیشتر آنها تعطیل گشت .

بعضی از سازمانهای مقاومت ، برای آنکه موجودیت خود را در شرایط دشواری که بر جنبش مقاومت می گذشت حفظ کنند و از آنجا که نشریات آنها به طور منظم صادر نمی شد ، ناگزیر شدند امتیاز بعضی از روزنامه های لبنانی را بخرند یا اجاره کنند و آنها را با نامهای اصلی لبنانی منتشر سازند .

در این مرحله 63 نشریه و روزنامه عربی زبان و شش نشریه به زبانهای بیگانه منتشر می شد که هر یک سخنگوی یکی از سازمانها بود . این نشریه ها را می توان به گروههای زیر تقسیم کرد :

1. نشریه های مرکزی 2 ) نشریه های غیرمرکزی 3 ) نشریه های صادره از طرف اتحادیه های سندیکائی و حرفه ای فلسطین 4 ) مجله های تخصصی .

1 ) مطبوعات مرکزی انقلاب :

شمار مطبوعاتی که از دستگاههای مرکز سازمانها در فاصله سالهای 75 - 1965 صادر می شد به 29 نشریه و روزنامه علنی بالغ می شد . از میان اینها سه روزنامه لبنانی بود ، که از مهم ترین مطبوعات این مرحله بودند و امتیاز آنها خریده یا اجاره شده بود . این روزنامه ها عبارتند از : هدف ( 1969 ) ، الحریه ( آزادی ) ( 1959 ) و الی الأمام ( به پیش ) ( 1970 ) .

این روزنامه ها چون تابع قانون مطبوعات لبنان بودند ، مانند سایر مطبوعات جنبش مقاومت از آزادی کامل برخوردار نبودند . روزنامه نگاران و نویسندگان فلسطینی که در این روزنامه ها به کار مشغول بودند نیز از حقوقی که روزنامه نگاران لبنانی داشتند بهره مند نبودند . با همه این اوصاف ، این

%%%محل جدول%%%

روزنامه ها در سالهای 74 - 1973 به صورت منظم و در یک سطح خوب روزنامه نگاری منتشر شدند .

علاوه بر اینها ، سازمانها ، نشریه های زیر را صادر می کردند : ( 1 ) روزنامه فتح : روزنامه روزانه سیاسی که در تاریخ 15/6/1970 نخست به نام جنبش آزادی بخش ملی فلسطین و سپس از تاریخ 3/7/1970 به نام کمیته مرکزی جنبش مقاومت فلسطین صادر می شد .

1. 1. مجله فلسطینی الثوره ( فلسطین انقلاب ) : از تاریخ 28/6/1972 به جای روزنامه " فتح " به عنوان نشریه مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین منتشر می شد .
   2. صوت فلسطین ( صدای فلسطین ) : نشریه سیاسی نظامی که در 1/6/1968 به عنوان سخنگوی رسمی ارتش آزادی بخش فلسطین و نیروهای آزادی بخش مردمی صادر می شد . در ماه مارس 1972 نام آن به " المجله العسکریه الفلسطینیه " ( مجلهنظامی فلسطین ) تغییر یافت ولی پس از آن دوباره به نام پیشین منتشر شد .
   3. الثوره الفلسطینیه ( انقلاب فلسطین ) : مجله ای سیاسی بود که در نوامبر 1967 صادر گشت ولی در نیمه های سال 1972 متوقف گردید .
   4. الجماهیر ( توده ها ) : نشریه روزانه که در ژوئن 1969 از طرف جبهه خلق برای آزادی فلسطین منتشر می شد
   5. الشراره ( اخگر ) : ماهنامه ای که در ژوئن 1969 از طرف کمیته مرکزی جبهه دموکراتیک برای آزاد فلسطین در عمان ( اردن ) منتشر می شد .
   6. الجبهه : مجله سیاسی ماهانه که در ژانویه سال 1969 از طرف جبهه خلق برای آزادی فلسطین - فرماندهی کل منتشر می شد .
   7. الطلائع ( پیشاهنگان ) : هفته نامه سیاسی که از طرف سازمانمرکزی تبلیغات پیشاهنگان جنگ آزادی بخش مردمی در تاریخ 3/10/1969 صادر شد .
   8. الثائرالعربی ( انقلاب عرب ) : در تاریخ 2/8/1969 از طرف جبهه آزادی بخش عربی در اردن منتشر شد .
   9. الحقیقة : از طرف سازمان خلق برای آزادی در اواخر 1968 منتشر می شد
   10. النضال ( مبارزه ) : در دسامبر 1967 از طرف جبهه مبارزه مردم فلسطین منتشر شد .
   11. المقاتل الثوری ( جنگجوی انقلابی ) : در سال 1969 از طرف سازمان فلسطینی عرب منتشر می شد .
   12. الرایه القومیه ( پرچم قومی ) : فقط در ماههای اوت و سپتامبر سال 1970 از طرف هیأت پیکار برای آزادی فلسطین منتشر می شد .

2 ) مطبوعات و نشریه های غیرمرکزی انقلاب :

شاخه های سازمانهای فلسطینی در کشورهای عربی برای فلسطینیان در آن کشورها 23 روزنامه و نشریه صادر می کردند . این مطبوعات جنبه خبری و تبلیغاتی داشتند و به طور منظم صادر نمی شدند ، ولی هرگاه که حادثه مهمی در منطقه رخ می داد ، موجودیت خود را آشکار می کردند .

بیشتر این مطبوعات در سالهای 70 - 1969 صادر می شدند . هفت نشریه از طرف سازمان آزادی بخش فلسطین منتشر می شد . " التحریر " ( رهائی ) در قطر و بغداد " قضیتنا " ( مسأله ما ) در کویت ، " المقاومه " در عراق ، ( ندای انتقام ) در رباط ، " نداء الارض " ( ندای زمین ) در الجزایر ، " فلسطیننا " ( فلسطین ما ) در تونس . جنبش آزادی بخش ملی فلسطین ( فتح ) نشریات " حصادالعاصفه " ( برداشت توفان ) ، " السور " ( عقابان ) را در لبنان و " فتح " را در عراق منتشر می کرد .

جبهه خلق برای آزادی فلسطین شش نشریه صادر می کرد که " الجبهه " در سوریه ، و " ماالعمل " ( چه باید کرد ) در اردن و " الطالب الثوری " ( دانشجوی انقلابی ) در لبنان از آن جمله بودند . جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین نشریه های غیرمرکزی صادر می کرد که " قضایاالجماهیر " ( مسائل توده ها ) در زرقاء اردن ، و " الثوری " ( انقلابی ) و " الوطن " در میان آنها بودند . نشریه های دیگری نیز از سایر سازمانها منتشر می گردید ولی مانند بقیه مطبوعات این دوره به صورت منظم نبود .

3 ) مطبوعات اتحادیه های سندیکایی و حرفه ای فلسطین :

این گونه مطبوعات انقلابی در سالهای 75 - 1967 منتشر می شد . اتحادیه های سندیکائی و حرفه ای مختلف پنج نشریه صادر می کردند که افکار مقاومت و اصول انقلاب را ترویج می نمود . این مطبوعات علاوه بر موضوعات کلیسیاسی ، به مسائل سندیکائی و دفاع از حقوق طبقه کارگر در فلسطین توجه داشتند . از این ردیف ، نشریات زیر را می توان نام برد :

" الفلسطینیه الثائره " ( زن انقلابی فلسطینی ) که اتحادیه سراسری زنان فلسطینی از فوریه 1970 در اردن صادر می کرد ، و " فلسطیننا " در ژانویه 1972 از طرف اتحادیه سراسری کارگران فلسطین در دمشق منتشر می شد ، " صدی الثوره " ( صدای انقلاب ) از ماه مارس 1974 از طرف اتحادیه سراسری دانشجویان فلسطین - سافه لبنان منتشر شد ، " جبل الزیتون " از سال 1965 از طرف اتحادیه سراسری دانشجویان فلسطینی در قاهره انتشار می یافت و " جمعیه الهلال الاحمر الفلسطین " که از ماه مارس 1972 در بیروت منتشر گردید .

4 ) مجله های تخصصی :

این مجلات به مطالعه و بررسی مسأله فلسطین با روش علمی دقیق همت گمارده بودند . مهم ترین آنها " شؤن فلسطینیه " ( مسائل فلسطین ) بود که از طرف مرکز مطالعات فلسطینی وابسته به سازمان آزادی بخش فلسطین در ماه مارس 1971 منتشر شد . این مجله که به صورت ماهانه انتشار می یافت و مطالعات و بررسیهای جدی فراوانی را انجام داد و بسیاری از نویسندگان و پژوهشگران فلسطینی ، عرب و بیگانه که به مسأله فلسطین علاقه مند بودند در آن مقاله می نوشتند . از مجله " الوطن المحتل " ( میهن اشغال شده ) که از طرف دفتر سرزمین اشغالی در سازمان آزادی بخش فلسطین در سال 1965 منتشر می شد و در بررسی اوضاع فلسطینیهای سرزمینهای عربی اشغال شده تخصص داشت نیز می توان نام برد .

یکی از این نشریه های تخصصی مجله " الکاتب الفلسطینی " ( نویسنده فلسطینی ) است که در سال 1978 از طرف اتحادیه سراسری نویسندگان و روزنامه نگاران فلسطینی منتشر می شد .

مطبوعات انقلاب فلسطین هنوز هم به یک وضع پایدار و بادوام دست نیافته است و تعدد آنها که نشانه همین ناپایداری است ، ریشه در شرایط دشواری دارد که زندگی ملت فلسطین در کشورهای عربی و سرزمینهای اشغالی را در برگرفته است .

مآخذ :

1. خلیلی ، غازی : صحافة المقاومة فی عشر سنوات 1965 - 1975 ، شؤون فلسطینیة ، شماره 41 و 42 ، کانون الثانی/شباط 1975 ، بیروت .
2. ابوثائر : صحافة فتح و الثورة ، شؤون فلسطینیة ، شماره 17 ، کانون الثانی 1973 ، بیروت .
3. کنفانی ، غسان : الأدب الفلسطینی المقاوم تحت الاحتلال 1948 - 1968 ، بیروت 1968 .