جریشه ( روستای - )

این کلمه " إجریشه " نیز تلفظ می شود که از ( جرش الحب و القمح ) یعنی دانه و گندم را بلغور کرد ، گرفته شده است زیرا آسیابهای گندم در آنجا ایجاد شده بود لذا بدین نام شهرت یافت .

جریشه روستایی است عربی که در پنج کیلومتری شمالی ترین نقطه شمال شرقی شهر یافا در کناره جنوبی بخش سفلای رود عوجا ، قبل از مصب آن به دریای مدیترانه ، واقع شده است . جاده ساحلی یافا - حیفا ، که جاده ای است اصلی و آسفالته ، از شرق آن می گذرد و به وسیله راههای شوسه به روستاهای شیخ مونس و جماسین متصل می گردد . جریشه در مساحتی گسترده از اراضی دشت ساحلی ایجاد شده و میان مجرای سفلای رود عوجا ( رود جریشه ) و دره مسراحه ( وادی سلمی ) که جزو آبریزه های رود عوجا است محصور می باشد .

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 35 ]]

این روستا جدیدالتأسیس است و 15 متر از سطح دریا ارتفاع دارد . همچنین تفریحگاه اهالی یافاست که در ایام تعطیل برای استراحت به سوی آن سرازیر می شوند زیرا دارای موقعیت جغرافیایی زیبایی است که بر مجرای رود و درختان حاشیه آن و اضافه بر این ، بر دریای مدیترانه که از ناحیه غرب حدود سه کیلومتر با آن فاصله دارد ، مشرف می باشد .

خانه هایش از سیمان ، خشت ، سنگ و چوب ساخته شده است . نقشه معماری آن به صورت مستطیل بوده که گسترش ساختمان سازی آن از جنوب به سوی شمال می باشد . چاه آب در روستا و اطراف آن به وفور وجود دارد و از آن برای آبیاری و آشامیدن استفاده می شود . در این روستا قهوه خانه و گردشگاه فراوان است اما فاقد مسجد و مدرسه می باشد ، کما اینکه مساحت آن نیز کم است .

مساحت اراضی جریشه بالغ بر 555 جریب است که 44 جریب به راهها اختصاص دارد و 93 جریب آن در اختیار صهیونیستهاست . ویژگی زمینهای کشاورزی آن به خاطر حاصلخیزی خاک و فراوانی آب است . در این روستا فرآورده های کشاورزی بسیار از جمله سبزیجات و میوه به عمل می آید . ساکنان روستا 357 جریب از اراضی را به زیر کشت مرکبات و 22 جریب را به زیر کشت درختان موز برده اند . جریشه از لحاظ بازاریابی برای محصولات کشاورزی خود ، به شهر یافا متکی است .

جمعیت جریشه در سال 1922 حدود 57 تن بود ، در سال 1931 به 183 تن رسید که در 43 خانه سکونت داشتند . در سال 1945 جمعیت آن حدود 190 تن تخمین زده می شد .

جریشه در سال 1948 به اشغال صهیونیستها درآمد . آنها پس از ویران کردن روستا ، اهالی اش را بیرون راندند . شهر تل آویو به دنبال گسترش عمرانی خود به سوی آن کشیده شد و آن را جزو محدوده شهری خود گردانده است .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 4 ، ق 2 ، بیروت 1972 .
2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,501 ، تابلو یافا .