قبو ( روستای - )

روستایی عربی است که در 18 کیلومتری جنوب غربی شهر بیت المقدس ، سه کیلومتری شمال جاده بیت جبرین - - بیت المقدس و یک کیلومتری جنوب راه آهن بیت المقدس - - یافا واقع شده است و به وسیله یک جاده فرعی به جاده اصلی و خط راه آهنی که به بیت المقدس منتهی می شوند ، به بیت المقدس و به وسیله جاده ای دیگر به روستاهای بتیر ، حوسان ، وادی فوکین ، ولجة و رأس ابوعمار ، ارتباط پیدا می کند .

این روستا در منطقه ای واقع در بالای کوه که 760 متر از سطح دریا ارتفاع دارد ، در شرق مقام شیخ احمد عمری ، بنا شده است . این کوه ، یکی از کوههای بیت المقدس است که دارای شیبی تند به سوی دره سکه ، می باشد . در زمان حکومت رومیان ، به این روستا ، " قوبی " Gobiمی گفتند و اسم کنونی آن نیز از همین واژه گرفته شده است .

در طرف غرب آن دره شعب القبو و در طرف شرق آن دره عین جامع قرار دارد که هر دو با شیبی تند به طرف شمال کشیده شده اند . تا به دره سکة می رسند . محل جغرافیائی آن به جهت آنکه بالای کوه واقع شده است و از سه جهت شمال ، غرب و شرق آن دره وجود دارد ، از اهمیت نظامی و دفاعی ویژه ای برخوردار است .

خانه های این روستا ، تقریبا همه از سنگ ساخته شده اند و شکل کلی روستا مستطیلی است که طول آن از شمال به جنوب در حاشیه جاده اصلی بیت جبرین - - بیت المقدس ، کشیده شده است . در سال 1945 که روستا بجز چند مغازه فاقد هرگونه خدمات عمومی بود ، مساحت آن به 12 جریب می رسید . در جنوب شرقی قبو ، مقام شیخ احمد عمری ، قرار دارد . کلیسا ، حوض و قناتی قدیمی که آب چشمه هائی مثل عین طور و عین بیضا بدان می ریزد ،

به چشم می خورد .

مساحت اراضی اطراف قبو به 806/3 جریب می رسد که همه از آن اعراب است . از این زمینها ، حبوبات و میوه به ویژه زیتون و انگور برداشت می شود . کشاورزی این روستا هم به صورت دیم و هم آبی است .

در سال 1922 ، جمعیت قبو 129 نفر بود به سال 1931 به 192 نفر رسید و در سال 1954 به 260 نفر افزایش یافت . در طول جنگ 1948 ، پس از آنکه صهیونیستها مردم روستا را آواره کردند ، خانه هایشان را نیز ویران نمودند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 8 ، ف 2 ، بیروت 1974 .
2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,501 ، تابلوی قدس .