صرعة ( روستای - )

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۰۹ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


روستایی است در 31 کیلومتری غرب شهر قدس . به وسیله جاده ای دو کیلومتری به جاده اصلی قدس - - بیت جبرین و از طریق جاده دیگری به ایستگاه عرطوف در مسیر راه آهن قدس - - یافا ، که در جنوب آن واقع شده است ، متصل می باشد . این روستا از طریق جاده سومی نیز با روستاهای دیررافات ، اشوع ، عرطوف ، بیت سوسین و عسین ، در ارتباط است .

روستای صرعة در دوره کنعانی ها بر بالای بلندیهای غربی کوههای قدس بر روی تپه ای که 375 متر از سطح دریا فاصله دارد ، ساخته شده است . ارتفاع خود روستا از سطح دریا بین 200 تا 275 متر متفاوت می باشد .

ساختمانهای قسمت جنوبی روستا از دامنه تپه بالایی آن کشیده شده است . در حالی که ساختمانهای قسمت شمالی آن ، در شمال شرقی دامنه ، کشیده شده اند . این روستا بر دره صرار که در دو کیلومتری جنوب آن واقع کمتر از 200 متر از سطح دریا دارد ، مشرف است .

خانه های واقع در صرعة که روی هم رفته در سه قسمت روستا متمرکز هستند و سه محله آن را تشکیل می دهد ، از سنگ و خشت ساخته شده اند . در هر محله ، خانه ها به هم چسبیده اند و فقط وجود خیابانهای باریک بعضی آنها را از هم جدا کرده است .

در این روستا بجز چند مغازه در محله ها خدمات دیگری وجود ندارد . در جنوب آن ساختمان ویرانه یک آسیاب باستانی به چشم می خورد . علی رغم توسعه این روستا به طرف شمال شرقی ، مساحت آن همچنان کم باقی مانده است . چنانچه در سال 1945 مقدار آن از هشت جریب ، تجاوز نمی کرد .

مساحت زمینهای اطراف صرعة به 967/4 جریب می رسد که تمامی آن از آن اهالی عرب آنجاست . در این زمینها ، حبوبات ، زیتون ، انگور ، انجیر و زردآلو به عمل می آید . در زمینهای قسمت شرق روستا ، باغهای زیتون و در قسمت شمال آن درختهای میوه قرار دارد . در قسمت غرب و جنوب نیز بیشه و علفزارهای طبیعی روییده شده است . آب زمینهای کشاورزی این منطقه به وسیله باران و در برخی از مناطق دره بوسیله چشمه ، تأمین می گردد .

جمعیت صرعة که در سال 1922 ، 205 نفر بود ، در سال 1931 به 271 نفر رسید که در 65 خانه اقامت داشتند . این جمعیت به سال 1945 به 340 نفر افزایش یافت .

این روستا در سال 1948 مورد حمله صهیونیستهاواقع شد و اشغال گردید و ساکنان آن نیز رانده شدند . بعدها دو مستعمره " تسارعاه " و " تاروم " در زمینهای آن بنا شد .

مآخذ :

  1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 8 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
  2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,501 ، تابلوی عجور .