جنجار ( روستای - ) :

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۳ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها) (۱ نسخه واردشده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


روستایی عربی است که در پنج کیلومتری جنوب غرب ناصره و در کنار یک جادهٔ فرعی که آن را به شمال حیفا ، در شمال

شرقی به ناصره و در جنوب شرقی به عفوله متصل می‌سازد ، واقع شده است .

روستای جنجار در بالای یک تپه از کوه‌پایه‌های ناصره محسوب می‌شود و از سطح دریا 120 متر ارتفاع دارد ، بنا گردید . این تپه بر جلگهٔ مرج‌ابن عامر که قسمت عمدهٔ زمین‌های روستا در آن قرار دارد و تا فاصلهٔ زیادی از طرف جنوب این تپه امتداد یافته است ، مشرف می‌باشد .

موقعیت این روستا یک موقعیت تاریخی و باستانی است ، خانه‌های آن سنگی است . این منطقه در دوران رومیها که شهرک " نیجنجار " رومی در آن بنا گردید ، محیط آبادی بود . روستای عربی جنجار از بنا‌های سنگی دامنهٔ تپه‌ها و در حاشیه زمین‌های زراعی حاصلخیز جنوب تشکیل شده است .

کشاورزی حرفهٔ اصلی ساکنان عرب جنجار به حساب می‌آید . آنها بذرهای مختلف به ویژه گندم را در دل خاک کاشته و برای آبیاری و کشت درختان از ارتفاعات شمال روستا بهره‌برداری نمودند .

زمین‌های جنجار جزو املاک دولت بود و مردم این زمین‌ها را از پدران و اجداد خویش به ارث بردند و از آن بهره‌برداری کردند ( نک - : زمین ، مالکیت ) دولت عثمانی ، جنجار و زمین‌های آن را در سال 1869 به برخی از ثروتمندان بیروت فروخته بود . این زمینهای حاصل‌خیز به مرور زمان به صهیونیست‌هایی که زمین‌ها را از مالکان لبنانی آن خریداری نمودند ، منتقل گردید .

هنوز سال 1922 فرا نرسیده بود که صهیونیست‌ها توانستند ساکنان جنجار را که تعدادشان در حدود 175 تن بود ، از دیار خودشان برانند . برای آنان ( صهیونیست‌ها ) شهرک " جینجر " بر روی ویرانه‌های روستای عربی جنجار احداث گرید و شهرک تدریجاً برای اقامت مهاجران صهیونیستی مورد بهره‌برداری قرار گرفت . تعداد ساکنان صهیونیست از 109 در 1931 به 431 تن در سال 1965 افزایش پیدا کرد . ارتفاعات شمالی جنجار به صورت " جنگل بالفور " درآمد و در عین حال زمین‌های بخش شمالی جلگهٔ مرج‌ابن عامر برای کشت حبوبات و سبزیجات اختصاص یافت . همچنین در زمین‌های روستای عربی جنجار شهرک " مجدل هاعیمق " واقع در شمال غربی روستا و در کنار جادهٔ ناصره - حیفا احداث گردید .

مآخذ :

  1. ادباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 7 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
  2. نقشه فلسطین : مقیاس ، تابلو ناصره .