برطعة ( شهرک - )

شهرک عربی است که در غرب جنین و به فاصله حدود 6 کیلومتری از شمال غربی یعبد واقع شده است . راههای باریک آسفالته ای آن را به روستای مجاور مانند " یعبد " ، " عرعره " ، " زبده " ، " وادی عاره " و " وقفین " متصل می کند . این شهرک پس از سال 1948 به دو بخش تقسیم شد : بخش اول در کرانه غربی ، و بخش دوم در فلسطین اشغالی است . اعتقاد به این است که نام آن از مرقد شیخ برطعه در جنوب شرقی شهرک گرفته شده است .

[[ پرونده : | ج1 ص 375 ]]

برطعه بر روی منطقه گسترده ای از زمینهای جلگه مرج ابن عامر ، واقع در جنوب غربی و مجاور زمینهای جلگه ساحلی بنا شده است ، و حدود 200 متر از سطح دریا ارتفاع دارد . این شهرک را گروهی از خاندان القبهه ، یکی از خاندانهای یعبد در منطقه ای که موانع طبیعی آن را می پوشاند برای اقامت و اشتغال به دامپروری تأسیس کردند . برطعه از خانه های پراکنده خشتی و سنگی تشکیل شده است . دره الماء یکی از آبریزهای دره الغراب از میان آن می گذرد . شهرک پس از سال 1948 توسعه یافت و به سمت جنوب کشیده شد . در آنجا یک مسجد نوساز و دو مدرسه ابتدایی و راهنمایی برای دختران و پسران ، و همچنین چند دکان کوچک پراکنده میان خانه ها وجود دارد . نیز چشمه پر آب برطعه در دره الماء و در شرق شهرک جای دارد و به همین سبب برطعه به " وادی المیة " یا " راس العین " هم معروف است .

مساحت زمینهای برطعه به 20499 جریب می رسد و در آن حبوبات و دانه ها و سبزیها کشت می شود . درختان میوه ، بخش اندکی از زمینهای کشاورزی را اشغال کرده و زیتون و انجیر و بادام ، مهم ترین درختها را تشکیل می دهند . بخش وسیعی از زمینهای برطعه به چراگاه دامهای اهالی اختصاص یافته است . تولید محصول کشاورزی و علوفه به آب باران و آبهای برخی چشمه های اطراف شهرک متکی است .

در سال 1922 حدود 468 تن در برطعه می زیستند . این تعداد در سال 1931 به 692 تن رسید که در 94 خانه سکونت داشتند . در سال 1945 جمعیت شهرک حدود 1000 تن برآورد شد و در سال 1961 تعداد ساکنان هر دو بخش برطعه به 1163 تن رسید .

جمعیت شهرک ، در سال 1980 به سبب مهاجرت مردم به آن ناحیه ، به حدود 5000 تن رسید .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 3 ، بخش 2 ، بیروت 1971
2. نقشه فلسطین ، مقیاس : 000,501 ، نقشه یعبد .