رحبوت ( شهر - ): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه فلسطین
 
جز (۱ نسخه واردشده)
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۰۶


شهری صهیونیسی است از شهرهای شهرستان رمله که در 10 کیلومتری جنوب غرب آن شهرستان و در حدود 20 کیلومتری جنوب شرق یافا - تل آویو واقع شده است و به خاطر قرار گرفتن در مرکز دشت ساحلی فلسطین از یک سو و قرار گرفتن در تقاطع شبکه راههای مهم زمینی و خط راه آهن از سوی دیگر از اهمیت ویژه جغرافیایی برخوردار است . این شهر در تقاطع راههای منتهی به عسقلان و اسدود در دشت ساحلی و یا از بیرسبع در نقب از سمت جنوب واقع است و به وسیله راههای اصلی با لد و رمله از سمت شمال و یافا - تل آویو از شمال غرب و شهر بیت المقدس از شرق مرتبط می شود . خط

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 458 ]]

راه آهن قنطره - حیفا از سمت غرب آن می گذرد و تقریبا در شرق خط راه آهن بیرسبع - حیفا قرار گرفته است .

رحبوت در زمین همواری از دشت ساحلی در تاریخ 5/3/1890 تأسیس یافت و یکی از نخستین مهاجرنشین های صهیونیستی در فلسطین به شمار می رود . به دلیل وسعت و هموار بودن زمینهای این محل به رحب نام گذاری شد ، دیران نیز نامیده می شود ، این شهر به وسیله 300 تن از کشاورزان یهودی لهستانی احداث شد سپس مهاجرین دیگر یهودی به آنها پیوستند و یکی از مهمترین شهرهای کشاورزی یهودی نشین و مشهورترین شهر در کشت مرکبات به شمار می رود ، از این رو به شهر مرکبات نیز شهرت یافت زیرا در مرکز باغهای مرکبات قرار گرفته و یک پنجم محصول مرکبات فلسطین از این شهر تأمین می شود .

معتدل بودن هوای شهر و فراوانی آب باران و آبهای زیرزمینی و حاصلخیزی خاک این منطقه از عوامل رونق و موفقیت کشاورزی در منطقه رجوبوت می باشد .

علاوه بر اهمیت کشاورزی رحبوت صنایع فراوانی در این شهر نیز دیده می شود از جمله صنایع موجود ابزارآلات علمی و پزشکی و پلاستیکی ، پوست مصنوعی ، شیشه سازی ، صنایع خاص فرآورده های شیر و غذایی و آبمیوه گیری ( نک : صنایع ) است ، همچنین این شهر به دلیل وجود یک دانشسرای مرکزی بررسیهای کشاورزی و دانشسرای علوم شیمی آلی و فیزیک و تکنولوژی وایزمن از مهمترین شهرهای علمی است . چند بیمارستان و مدرسه و نیروگاه آزمایشی اتمی و ایستگاه بررسی تشعشعات اتمی نیز در این شهر وجود دارد .

تعداد جمعیت رحبوت از 000/12 تن در سال 1948 به 000/29 تن در سال 1956 و به 000/34 تن در سال 1966 و به 000/36 تن در سال 1969 و به 300/43 تن در سال 1973 تن افزایش یافت .

مآخذ :

  1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج4 ، ق2 ، بیروت 1972 .
  2. صایغ ، انیس : بلدانیة فلسطین المحتلة ( 1948 - 1967 ) ، بیروت 1968 .