دیر الهوا ( روستای - ): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه فلسطین
 
جز (۱ نسخه واردشده)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۶


روستای عربی واقع در غرب جنوب غرب قدس و در

5 کیلومتری جنوب خط راه آهن قدس - یافا است که به وسیله راههای شوسه با روستاهای دیرالشیخ ، سفله ، بیت عطاب ، دیرابان و با خود راه آهن مرتبط می شود .

دیرالهوا بر روی ویرانه های یک روستای باستانی که مشتمل بر آثاری از سنگ ، ستونها ، دیوارهای ویران شده ، آب انبارها و سنگ فرشهایی از سرامیک می باشد ، بر روی یک منطقه کوهستانی به بلندی 650 متر از سطح دریا ساخته شده است . ( نک : آثار باستانی و خرابه های تاریخی فلسطین ) . بر دره اسماعیل که خط راه آهن در فاصله دو کیلومتری شمال روستا از کنار آن می گذرد قرار گرفته است . خانه هایش به هم فشرده و

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 431 ]]

[[ پرونده : | چپ ]]

از سنگ و خشت ساخته شده بود که کوچه های باریکی آنها را از یکدیگر جدا می ساخت . طرح کلی آن به شکل مستطیلی کوچک بود ، و رشد عمرانی روستا کمی به سمت غرب و شرق به دلیل بافت طبیعی زمین آن متمایل بود . مساحت روستا فقط 4 جریب بود که شامل یک باب مسجد در سمت غرب آن می شد . این روستا از آب چاه البیار واقع در فاصله یک کیلومتری جنوب شرق و از آب چشمه عین مرج اللین درفاصله یک کیلومتری غرب مشروب می شد ، تقریبا هیچ گونه خدمات و اماکن عمومی در این روستا وجود نداشت .

مساحت زمینهای دیرالهوا در حدود 5907 جریب بود که 59 جریب آن به راهها و دره ها تعلق داشت و همگی آنها در مالکیت ساکنانش قرار داشت . بیشتر زمینهای کشاورزی روستا به جز زمینهای پست و بستر دره ها که در آنها کشت حبوبات صورت می گرفت کوهستانی بودند . اما درختان پرباری مانند زیتون در دامنه ارتفاعات کشت می شد که مساحت زمینهای کشت زیتون به 500 جریب می رسید و بیشتر آن در سمت شمال یعنی در ارتفاعات بین دیرالهوا و خط راه آهن متمرکز بود . باغهای واقع در اطراف روستا شامل تاکستانها ، بادام ، سیب ، زردآلو ، هلو و آلو بود . کشاوزری بر باران که سالیانه به میزان کافی می بارید متکی بود .

تعداد جمعیت دیرالهوا از 18 تن در سال 1922 به 47 تن در سال 1931 افزایش یافت و آنان در 11 باب خانه سکونت داشتند . تعداد آنان در سال 1945 در حدود 60 تن برآورد شده است . ساکنان این روستا در سال 1948 به وسیله صهیونیستها آواره شدند که روستایشان را ویران کردند و در سال 1950 شهرک یهودی نشین " حاریم " را بر ویرانه های آن بنا کردند .

مآخذ :

  1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 8 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
  2. نقشه فلسطین : اندازه 000,501 ، تابلو قدس .