غزاویة ( روستای - )

روستایی عربی است که به قبیله غزاویه نسبت داده می شود . که این قبیله همراه اعراب دو قبیله بشاتوه و صقور اغلب اهالی دره بیسان را تشکیل می دادند . این روستا از چادرها و خانه های قبیله که در مساحت گسترده ای از این منطقه بین زمینهای دره بیسان در فاصله میان رود اردن در شرق و شهر بیسان در غرب و رود جالود در شمال و راه بیسان - - پل شیخ حسین دری رود اردن در جنوب قرار گرفته تشکیل یافته است .

ارتفاع این روستا از سطح دریا مابین 225 م و 227 م می باشد . اعراب غزاویة به خاطر اهمیت موقعیت و حاصلخیزی زمینها و وفور آب در آنجا سکنی گزیدند . این منطقه از زمانهای قدیم آباد بوده و تپه های باستانی به جای مانده که آوارها و قطعات سفال و سنگ با خود دارد و نیز بقایای آثار جاده رومانی بیانگر این آبادانی می باشد .

مساحت زمینهای غزاویة 408/18 جریب است که 625/7 جریب آن به صهیونیستها اختصاص دارد و حدود 351 جریب آن شامل راهها و دره ها و خطوط راه آهن می باشد . قابل ذکر است که یهودیان بخشی از زمینها روستا را از مالکان غائب خریداری نمودند .

اعراب غزاویه به دو حرفه دامداری و کشاورزی اشتغال دارند و گله های خود را برای چرا در زمستان به زمینهای دره ای و در تابستان به زمینهای کوهستانی برای چرا می بردند .

در زمینهای حاصلخیزی که آبهای زیرزمینی و رودها و باران فراوان است محصولات کشاورزی و سبزیجات و درختان میوه می کارند . گندم و مرکبات و موز از مهمترین محصولات آن می باشد این روستا به تولید پشم و انواع لبنیات اشتهار دارد .

در سال 1931 تعداد اهالی غزاویه 913 نفر بود که در سال 1945 به 020/1 نفر افزایش یافت . در سال 1948 نیروهای اشغالگر صهیونیستی آنها را بیرون رانده و از شهر و دیار خود آواره کردند خانه هایشان را ویران نموده و زمینهایشان را زیر کشت برده و حوضچه های آب جهت پرورش ماهی در آنجا ایجاد کردند .

در غزاویه چندین مستعمره از جمله مستعمره " ماعوز حاییم " واقع در یکی از تپه های جاده بیسان - - پل شیخ حسین برپا کردند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 6 ، ق 2 بیروت 1974 .
2. نقشه اربد : مقیاس 000,1001 .