عراق المنشیه ( روستای - )

روستایی است عربی که در 49 کیلومتری شمال شرق شهر غزه در دورترین نقطه مرزی استان و در طرف شرقی دشت ساحلی نزدیک سلسله جبال الخلیل واقع شده

است .

نام روستا متناسب با طبیعت و زمینهایی است که در آن واقع شده است . عراق جمع کلمه عرق به معنای کوههای کوچک است و زمینهای آن پر از تپه است . رود فتاله از روستا عبور می کند این رود یکی از آبریزه های اصلی دره محور است که از فالوجه سرچشمه می گیرد .

روستا جدیدالاحداث است و ساکنان آن از روستای مجاور عراق به این مکان جدید و به دنبال آب و طبیعت بهتر آمده اند ، ارتفاع آن 125 متر بالاتر از سطح دریاست و نام روستای جدید را همان نام قدیمی اش ( عراق ) گذاشتند و به دنبال آن کلمه جدیدالاحداث را اضافه کردند ، برای اینکه معلوم گردد این روستا جدیدالاحداث است .

نقشه روستا دایره شعاعی است که خیابانهای داخلی آن ، از دو خیابان اصلی منشعب می شود که عمود بر هم بوده و به منزله قلب روستا هستند . تمام روستا در شرق دره فتاله امتداد می یابد و گسترش آن به سوی شرق به موازات راه بیت جبرین - - فالوجه می باشد . ولی گسترش آن در حدود سال 1948 به طرف شمال و به طرف تپه الشیخ احمد عرینی نمودار شد تا اینکه مساحت روستا به 168 جریب رسید .

مساحت زمینهای عراق جدید به 17901 جریب رسید که از آن 406 جریب به راهها و دره ها اختصاص یافت و 3468 جریب آن را صهیونیستها مالک شدند . به دلیل ایجاد عراق جدید در دامنه کوههای الخلیل چشمه ها و چاههای زیادی ایجاد شدند ، به ویژه در مسیر خط برخورد دشت با کوه .

عمق چاههای آن بین 22 - 15 متر است و این چاهها به همراه چشمه ها ، آبهای فراوان و گوارایی را به مردم اهداء کرده اند . ولی مقدار زیادی از این آبها به هدر می رود بدون آنکه در کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد . منطقه از زراعت حبوبات و درختان پرمیوه بهره فراوان می برد و تعداد بسیاری از حیوانات و طیور را پرورش می دهد .

تعداد ساکنان روستا از 1132 نفر در سال 1922 به 2010 نفر در سال 1945 و 2800 نفر در سال 1948 رسید . بیشتر آنها در زمینه کشاورزی و دامداری فعالیت می کردند و بعضی از آنها در صنعت ساده پشم باقی ، به

دلیل وجود فراوان دامها در منطقه ، کار می کردند .

عراق المنشیه در بیشتر کارهای خود به فالوجه تکیه دارد و روستا دارای دو مسجد و یک مدرسه برای پسران است . در جنگ سال 1948 صهیونیستها تعدادی از سربازان مصری را در عراق المنشیه محاصره کردند ولی بعد از انعقاد قرارداد آتش بس عقب نشینی کردند .

سپس صهیونیستها اقدام به نابودی روستا کرده و بجای آن کارخانه بزرگی مشروب سازی ایجاد کردند که تابع روستاهای جت شهر صهیونیستی بود که بین فالوجه و عراق المنشیه ایجاد شد و قسمتهایی از دو روستا را ضمیمه خود کرد .

زمانی که خطوط راه آهن که بیرالسبع را به شمال کشور وصل می کرد ، از آن عبور کرد . روستا نقطه اتصال مهمی گردید به همین دلیل صهیونیستها بر زمینهای عراق المنشیه مجموعه ای از پادگانهای نظامی را برای حمایت از خود ایجاد کردند . همچنین تعدادی مستعمره دیگر را ضمیمه " روستاهای جت " کردند که عبارتند از : " لدجت " ، " سده موشه " و " شحاریه " .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی ، بلادنافلسطین ، جلد 1 ، ق 2 ، بیروت 1966 .
2. نقشه فلسطین ، مقیاس 000,501 ، تابلو بیت جبرین .