زیتا ( روستای - )

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 521 ]]

روستای عربی است که در شمال غربی شهر خلیل و در 6 کیلومتری شمال جاده سنگفرش خلیل - فالوجه قرار گرفته است و از طریق یک جاده هموار به عراق المنشیه و از طریق جاده های دیگر به روستاهای بیت جبرین ، کدنا ، رعنا ، زکرین ، صمیل ، جیر و فالوجه متصل می شود .

زیتای قدیمی بر روی تپه ای در کرانه جنوبی دره زیتا ( حفایر ) منتهی به غرب و مشرف به زمینهای روستا قرار گرفته بود ، و وجود آب راکد در دره باعث زاد و ولد حشرات و شیوع بیماریهای بسیاری شده بود در نتیجه این امر زیتای جدید در زمان قیمومیت بریتانیا بر روی تپه ای که 175 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در 2 کیلومتری شمال دره زیتا و زیتای قدیمی ( که به خرابه هائی مبدل گردید ) قرار گرفته ، بنا گردید .

خانه های زیتای جدید از گل ، چوب و ساقه های درختان ساخته شده و از شمال شرقی تا جنوب غربی شکل طولی به خود گرفت ، از نظر رشد و توسعه ضعیف و از نظر مساحت کوچک بود . و هیچ گونه مؤسسه خدماتی در آن وجود نداشت و یا اگر وجود داشت ناچیز بود . ساکنین این روستا آب آشامیدنی خود را از آب چاههائی که در دره حفایر حفر شده بود و همچنین از آب چاه شمال روستا تأمین می کردند . و در اطراف زیتا برخی از خرابه های باستانی قرار داشت .

مساحت زمینهای زیتا به 10490 جریب بالغ گردید و مساحت زیادی از این زمینهای زیرکشت حبوبات رفت و بقیه برای آبیاری ، و دامپروری مورد استفاده قرار گرفت . زراعت و کشاورزی به صورت دیمی انجام می گرفت ، و اکثر ساکنین به کشاورزی و تربیت دام می پرداختند .

تعداد ساکنین زیتا در سال 1922 از 139 نفر به 330 نفر سال 1945 افزایش یافت . صهیونیستها در سال 1948 بعد از اخراج ساکنین و انهدام منازل آنها ، شهرک یهودی نشین " جان أون " را در نزدیکی خرابه مسیجید واقع در شرق زیتا احداث نمودند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج5 ، ق2 ، بیروت 1972 .
2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,501 ، تصویر بیت جبرین .