قسطینه ( روستای - )

روستایی عربی است که در شمال شرقی غزه و جنوب غرب رمله بر سر راه بیت المقدس - غزه واقع شده و در حدود 42 کیلومتر از غزه و 27 کیلومتر با رمله فاصله دارد . راههایی که از این روستا می گذرد از نوع شوسه و اصلی بوده و پادگان بریتانیایی بیرطوفیه در فاصله 3 کیلومتری جنوب غربی این روستا واقع شده است .

قسطینه در دشت ساحلی فلسطین و در ارتفاع 60 متر از سطح دریا به وجود آمده و رودالسنط ( یکی از منابع رود

صقریر که از غرب شهر بیت لحم می آید ) از 500 متری غرب روستا می گذرد . این رود کمی قبل عبوراز روستا به نام رود بروسیة و پس از عبور از روستا به نام رود مرج خوانده می شود . روستا و زمینهای تابع آن فاقد چشمه بوده ولی تعدادی چاه در آن وجود دارد که عمق آنها به 40 متر می رسد .

امتداد عمومی روستا از سمت شمال شرقی به جنوب غربی بوده و در سال 1913 نزدیک به 147 منزل مسکونی داشت و مساحت آن در سال 1945 به 37 جریب و مساحت زمینهای تابع به 019/12 جریب می رسید که یهودیان 135/3 جریب از زمینهای آن را در مالکیت خود داشتند .

در سال 1922 تعداد 406 نفر عرب در قسطینه زندگی می کردند تعداد آنها در سال 1913 به 593 نفر و در سال 1945 به 890 نفر افزایش یافت .

این روستا دارای یک مسجد و یک مدرسه ابتدایی پسرانه بود که در سال 1936 تأسیس شده بود . اهالی روستای تل الترمس که در فاصله 5/1 کیلومتری جنوب شرقی قسطینه واقع شده . از سال 1946 در این مدرسه شرکت کردند و در آن شریک بودند . ساکنین روستا آب آشامیدنی و آب مصرفی منازل خود را از آب چاه ها تأسیس می کردند .

اقتصاد قسطینه بر پایه کشاورزی استوار بوده و مهمترین محصولات آن حبوبات و مرکبات بود . مساحت آن به 235 جریب می رسید . ساکنین روستا علاوه بر کشاورزی در امر پرورش دام و پرندگان خانگی و قسمتی از آنان نیز در پادگان بریتانیایی مشغول به کار بودند .

در سال 1948 صهیونیستها ساکنین عرب روستا را آواره نموده و روستارا ویران کردند بر روی زمینهای آن شهرک های یهودی نشین " کفاراجبم " ، " أرجوت افیجدود " شهرکهات ملاخی " را بنیان گذاردند .

صهیونیستهایی که عموما از شرق و میانه اروپا به ویژه از آلمان مهاجرت می کردند در سال 1919 در فاصله 3 کیلومتری جنوب غربی این روستا موشاو ( شهرک ) " کفار فوربرج " را که قسمتی از آن در زمینهای روستای سوافیر غربی که هم جوار قسطینه بود ساختند . تعداد ساکنین آن در سال 1961 به 547 نفر رسید و در سال 1970 به 483 نفر کاهش یافت .

مآخذ :

1. صایغ ، انیس : بلدانیة فلسطین المحتلة ( 1948 - 1976 ) بیروت 1968 .
2. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 1 ، ق2 ، بیروت 1966 .
3. نقشه فلسطین ، مقیاس 000,5001 ، تابلوی عجور و اسدود .
4. نقشه فلسطین مقیاس 000,1001 ، تابلوی یبنا .