دیر دبوان ( شهرک - )

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۶ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها) (۱ نسخه واردشده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


[[ پرونده : | ج 2 ، ص 426 ]]

[[ پرونده : | راست ]]

شهرک عربی واقع در فاصله 7 کیلومتری شرق رام الله ، و به وسیله راههای آسفالته با رام الله و روستاهای برقه ، شیخ عمار مارمون و مخماس مرتبط است .

دیر دبوان بر قطعه زمین کوهستانی از ارتفاعات رام الله که آب را میان دره اردن از سمت شرق و دریای مدیترانه از سمت غرب تقسیم می کند ، قرار گرفته است . در حدود 800 متر از سطح دریا ارتفاع دارد . شیب زمین شهرک از سمت غرب به شرق است ، به - طوری که سرچشمه برخی از دره های روی آورنده به دره اردن مانند : دره عین ، دره جایه ، دره ادریس و دره برقه است .

خانه هایش از سنگ و سیمان ساخته شده است . شکل شهرک به صورت مستطیل است ، تعدادی خیابانهای مستقیم و چندین کوچه خانه هایش را از هم جدا می کند . شهرک گسترش یافته و مساحت آن از 164 جریب در سال 1945 به بیش از 500 جریب در سال 1980 گسترش یافته است ، و به چندین سمت : شمال و غرب و جنوب غرب گسترده شده است . رشد عمرانی آن به گونه ( متقطع ) است و خانه هایش در میان باغهای درختان میوه پخش شده است . فروشگاههای تجارتی و تعدادی اماکن عمومی مانند مرکز بهداشت ، مساجد ، مدرسه و غیره در این شهرک یافت می شود . علاوه بر زیارتگاه شیخ عجمی و شیخ ابورکبه واقع در جنوب شهرک ، یک مسجد قدیمی در مرکز آن است . دو مدرسه پسرانه و دخترانه برای دوره ابتدایی و متوسطه در آن وجود دارد . ساکنان از آب باران و از دو چشمه کوچک واقع در دو کیلومتری شمال شهرک مشروب می شوند . ( نک : چشمه های آب ) .

مساحت زمینهای دیردبوان در حدود 332,73 جریب که 5/2 هکتار آن متعلق به راهها است . زمینهای کشاورزی از همه سو شهرک را در بر گرفته اند باغهای درختان میوه مانند زیتون ، انجیر و انگور مساحت زیادی از این زمینها را به خود اختصاص داده اند . درختان زیتون از بیشترین درختان باردار به شمار می رود . حبوبات و سبزیجات در زمینهای هموار و بر پست و در بستر دره ها کشت می شوند . کشاورزی علاوه وابستگی برخی باغها به آب چشمه ها و چاهها ، بر بارندگی متکی است . چشمه عین جایه واقع در سمت شمال و چاههای : بیرالدرب ، بیرالسهل ، بیرشبر واقع در جنوب شرق از مهمترین چشمه ها و چاههای این شهرک هستند .

برخی از ساکنان در کنار کشاورزی به حرفه گله داری اشتغال دارند ، به طوری که در فصل بهار برای یافتن مرتع با گاو و گوسفندان خود به دره اردن کوچ می کنند و در اوایل تابستان به خانه های خود در شهرک باز می گردند . تعدادی از جوانان دیر دبوان برای کار به آمریکا مهاجرت کرده اند ، پولیکه آنان ارسال می کنند به پیشرفت شهرک و افزایش طرحهای عمرانی آن کمک کرده است .

شمار جمعیت دیر بوان در سال 1922 در حدود 382,1 تن بود ، و در سال 1931 به 688,1 تن افزایش یافت ، که در 348 باب خانه بسر می بردند . شمار جمعیت در سال 1945 در حدود 080,2 تن رآورد شده است . جمعیت آنان در سال 1961 به 812,2 تن افزایش یافت که در 460 باب خانه سکونت داشتند . شمار آنان در سال 1980 در حدود 000,6 تن پیش بینی می شود . اصل آنان به شرق اردن باز می گردد .

مآخذ :

  1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج8 ، ق2 ، بیروت 1974 .
  2. نقشه فلسطین : اندازه 000,501 ، تابلو اریحا .