خالدی ، حسین فخر

سیاستمداری از نخستین پیشگامان نهضت فلسطین است . وی در بیت المقدس دیده به جهان گشود . تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در این شهر به پایان رسانید . سپس به دانشکده مسیحی سوری " دانشگاه آمریکای " در بیروت وارد شد و رشته پزشکی را به مدت 2 سال در آنجا تحصیل نمود . ولی به دلیل پیوستن به ارتش عثمانی موفق به ادامه تحصیل نشد . پس از پایان خدمت نظامی ، تحصیل طب را در دانشگاه مسیحی بیروت دنبال نمود و در سال 1916 از این دانشگاه فارغ التحصیل شد .

وی به دستگاه حکومت ملک فیصل اول در دمشق راه یافت و به عنوان پزشک حلب تعیین گردید . بعد از اینکه فرانسویها حکومت فیصل را در سال 1920 سرنگون ساختند ، به بیت المقدس مراجعت نمود و به عنوان معاون مدیرکل بهداری فلسطین برگزیده شد و تا سال 1934 در این سمت باقی ماند تا اینکه به دنبال کسب پیروزی در انتخابات شهرداری به عنوان رئیس شهرداری بیت المقدس تعیین گردید .

خالدی در سال 1935 حزب اصلاح را بنیان نهاد و به عنوان عضو کمیسیون عالی عرب که در تاریخ 25 آوریل 1936 به ریاست محمدامین حسینی تشکیل گردید ، برگزیدهشد . و یکی از رهبران فلسطینی بود که در سال 1937 توسط مقامات بریتانیایی دستگیر و به جزیره سیشل تبعید شدند . و تا سال 1938 در تبعید به سر برد سپس از جانب هیأت عربی فلسطین در کنفرانس میزگردی که در لندن تشکیل گردید و به دنبال آن کتاب سفید در سال 1939 انتشار یافت ( نک : لندن ، کنفرانس 1939 ) شرکت نمود .

خالدی سمت دبیرکلی هیأت عالی عرب را عهده دار گردید و خواستار تاسیس بیت المال عرب برای تغذیه مالی فعالیت میهنی فلسطین شد . هنگامی که صهیونیستها دست به کشتار دیریاسین زدند ( نک : دیریاسین ، کشتار 1948 ) خالدی هیأتی از سازمان صلیب سرخ بین المللی را برای خارج کردن اجساد شهدای عرب تا روستا همراهی نمود و ضمن تشکیل یک کنفرانس مطبوعاتی فضاحت این جنایت مذموم را فاش ساخت .

حسین فخری خالدی تنها مقام بلندپایه ای بود که در سال 1948 در فلسطین باقی ماند و رهبری نهضت فلسطین را در جنگ 1948 از داخل برعهده گرفت . سپس در سال 1950 به عنوان محافظ اماکن مقدس برگزیده شد و در سال 1953 مقام وزرات خارجه اردن را در کابینه فوزی ملقی عهده دار گردید ، علاو بر این به عنوان عضو مجلس اعیان اردن انتخاب شد و بار دیگر مسئولیت وزارت خارجه را در کابینه سمیرالرفاعی ( 1955 ) برعهده گرفت . بعد از استعفای دولت سلیمان نابلسی در تاریخ 15/4/1957 مقام نخست وزیری به وی واگذار گردید . ولی وزارت او بیش از یک هفته دوام نیافت .

خالدی پس از این جریان به منزل خود واقع در اریجا مراجعت کرد و مشغول مطالعه شد . و ضمن تالیف کتابی تحت عنوان " نهضت عربی " به داستان " نهضت " اثر لیون اوریس نویسنده صهیونی امریکایی الاصل پاسخ داد . همچنین ضمن درج مقالاتی در روزنامه الجهاد چاپ بیت المقدس ، پیمان بغداد را شدیدا مورد انتقاد قرار داد .

وی در فوریه 1962 در بیمارستان السلط درگذشت ، و در بیت المقدس به خاک سپرده شد ، و یادداشتهایی پربار ، دو جلد کتاب و تعداد زیادی مقاله از خود به جا گذاشت .

مأخذ :

1. عودات ، یعقوب : من أعلام الفکر و الادب فی فلسطین ، عمان 1976 .