جلیا ( روستای - )
روستایی عربی است واقع در جنوب شهر رمله که به وسیله راههای شوسه با روستاهای مجاور و راه اصلی غزه - جولس - قدس مرتبط می شود و روستاهای قزازه ، مسجد ، خیمه و ازنبه در مجاورت آن قرار گرفته اند .
روستای جلیا در منطقه هموار و ناهمواری از زمینهای دشت ساحلی به بلندی 135 متر از سطح دریا ساخته شده و در نزدیکی دامنه غربی کوههای قدس قرار گرفته است . زمینهایش به تدریج به سمت شمال غرب شیب پیدا می کند . دره المناخ که آبریزهای دره المالح یکی از آبریزهای دره الصرار را در سمت شمال تشکیل می دهد ، در سمت جنوب غرب این روستا جریان دارد . بیشتر خانه های جلیا از خشت ساخته شده است . این روستا بر روی ویرانه های روستای رومی جالا ایجاد شده
[[ پرونده : | ج 2 ، ص 45 ]]
است و در آن آثار باستانی از جمله گورهای کنده شده در سنگ و یک چاه قدیمی وجود دارد . روستا دارای یک باب مسجد و تعدادی مغازه بود و یک باب دبستان در میان روستاهای همجوار یعنی قزازه و مسجد در سال 45/1946 تأسیس شد . ساکنان از چاه روستا برای آب آشامیدنی استفاده می کردند . بافت عمرانی روستا طولی و ساختمانهایش از سمت جنوب شرق به شمال غرب امتداد داشت . روستا به موازات گذرگاه شمال غرب که به روستاهای خیمه و مسیمه منتهی می شود ، گسترش یافته و مساحت یک هکتار را اشغال کرده بود .
مساحت زمینهای کشاورزی جلیا به 1034 هکتار بالغ می شد و همگی آن ملک ساکنان عرب بود . انواع حبوبات و برخی انواع سبزیجات و میوه جات در زمینهای روستا کشت می شد ، درختان پرتقال به مساحت 4 هکتار از زمینهای روستا توسط ساکنان غرس شده بود . کشت درختان باردار در سمت شمال و غرب روستا که با آب چاهها آبیاری می شد متمرکز بود . اما حبوبات در سمت جنوب و شرق آن کشت می شد . برخی از زمینهای مرتفع در شرق روستا چراگاههای طبیعی دام روستا به شمار می رفت . کشاورزی بر آب باران که سالیانه به میزان کافی می بارید متکی بود .
شمار جمعیت روستای جلیا در سال 1922 در حدود 269 تن بود که در سال 1931 به 271 تن افزایش یافت که در 63 باب خانه به سر می بردند جمعیت این روستا در سال 1945 در حدود 330 تن برآورد شده بود . صهیونیستها روستای جلیا را در سال 1948 اشغال کردند و پس از بیرون راندن ساکنانش آن را ویران ساختند .
مآخذ :
- دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 4 ، ق 2 ، بیروت 1972 .
- نقشه فلسطین : اندازه 000,501 ، تابلو عجور .