زکرین ( روستای - )

این روستای عربی در قسمت شمال غربی شهر الخلیل شهرک بیت جبرین قرار دارد . یک جاده شنی به طول 10 کیلومتر روستای زکرین را به شهرک بیت جبرین ، مرتبط می سازد . این جاده از این روستا تا شهر الخلیل ، آسفالت شده است . جاده های شنی دیگری نیز وجود دارذ که این روستا را به روستاهای رعنه ، دیرالدبان ، تل الصافی ، برقوسیه ، صمیل

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 515 ]]

[[ پرونده : | چپ ]]

وزیتا متصل می سازد .

روستای زکرین در دورترین نقطه بخش شرقی جلگه ساحلی جنوبی فلسطین و در نزدیکی بخش غربی کوههای الخلیل بنا شده است . این روستا در دوران رومیان به " کفار زخریا " معروف بود و 225 متر از سطح دریا ارتفاع دارد . بخش شرقی زمینهای این روستا از تپه ها و بخش غربی از جلگه ساحلی فلسطین تشکیل می شود . در روستای زکرین دره بیسیا به سمت غرب و دره ابوخمیس به طرف شمال غربی جریان دارد . و در آنجا چاههائی به منظور جمع آوری باران و سیلابها به عمق 3 الی 15 متر حفر شده است و ساکنین این روستا از این آبها برای آشامیدن ، آبیاری و عملیات ساختمانی استفاده می کردند .

اکثر خانه های روستای زکرین از سنگ ، گل و چوب ساخته شده و منازل این روستا در یک ردیف و به موازات جاده منتهی به بیت جبرین به طرف جنوب شرقی و جاده منتهی به دیرالدبان به سمت شمال غربی بنا شده است . چندین مغازه و یک دبستان پسرانه در این روستا وجود داشت .

این روستا از خدمات اجتماعی و بهداشتی محروم بود . ساکنین آن آب آشامیدنی خود را از آب چاه بیسیا واقع در غرب این روستا تامین می کردند . وسعت این روستا در سال 1945 به 63 جریب بالغ گردید .

مساحت زمینهای کشاورزی زکرین 17195 جریب بود و صهیونیستها در آن سهمی نداشتند . در این زمینهای انواع حبوبات ، میوه جات و درختان پرثمر کاشته می شد . در بخش شرقی و جنوب شرقی این روستا درختها ، نهالها و گیاهان طبیعی می روئید . ساکنین این روستا برای چراندن دامهای خود از چراگاههای طبیعی بهره برداری می کردند . در عملیات کشت و رویاندن گیاهان طبیعی از آبهای باران استفاده می گردید . در زمینهای روستای زکرین تعدادی از ویرانه های باستانی از قبیل ویرانه های زکرین ، ام الشومر ، ام عمور به چشم می خورد .

تعداد جمعیت روستای زکرین در سال 1922 حدود 693 نفر بود و این رقم در سال 1931 به 726 نفر ساکن 181 باب منزل افزایش یافت و در سال 1945 نیز به حدود 960 نفر بالغ گردید . صهیونیستها در جنگ 1948 روستای زکرین را اشغال کرده و پس از اخراج تمامی ساکنین عرب آن ، همه خانه ها را ویران نموده و سپس شهرک " مرح غزلان " را بر روی ویرانه های این روستا احداث کردند . همچنین یک باب انبار در منطقه مخروبه جهت انباشتن مواد غذایی بنا نمودند . آنها در زمینهای روستای زکرین به کشت پنبه پرداختند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 5 ، ق 2 ، بیروت 1972 .
2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,501 ، تصویر بیت جبرین .