بلعة ( شهرک - )

شهرکی عربی است به فاصله حدود 9 کیلومتر از شرق شمال شرقی طولکرم . جاده شوسه ای این شهرک را به طولکرم ، و راههای فرعی شوسه ای آن را به روستاهای مجاور می پیوندد .

بلعه بر روی منطقه ناهمواری در کوهپایه های غربی ارتفاعات نابلس می باشد . این منطقه به تدریج از شمال به جنوب به سراشیبی می گراید . شهرک مذکور 417 متر از سطح دریا ارتفاع دارد . خانه های آن از سنگ و سیمان و خشت ساخته شده اند ، و نقشه آن از شمال به جنوب ، کشیده شده است . شهرک بلعه از مجموعه های مسکونی به هم فشرده ای که خیابانهایی از شرق به غرب آنها را از یکدیگر جدا می کند تشکیل شده است . هر مجموعه ای به مثابه یکی از کویها یا

[[ پرونده : | ج 1 ص 414 ]]

[[ پرونده : | تصویر سمت چپ ]]

محلات شهرک است . بلعه شامل چند دکان پراکنده در جهات مختلف است . نیز دارای مسجد و مقبره ای معروف به " مقام الخضر " است که در جنوب شرقی شهرک قرار دارد . شورای روستایی بلعه بر امور سازمانی شهرک مانند افتتاح خیابانها و تأمین آب و برق و مدرسه نظارت دارد . شهرک از نظر آب آشامیدنی بر آب بارانهایی که در چاههای ویژه ای جمع می شوند متکی است . در این شهرک سه مدرسه برای دختران و پسران ، در دو مرحله ابتدایی و راهنمایی و یک بیمارستان وجود دارد . مساحت بلعه از 42 جریب در سال 1945 به بیش از350 جریب رسید .

مساحت زمینهای بلعه به 21151 جریب می رسد که 42 جریب آن به راهها و دره ها اختصاص دارد . در این زمینها ، حبوبات و درختان میوه مانند زیتون ، زردآلو ، بادام ، انجیر و انار و غیره کشت می شود . این مزارع ، شهرک را از بیشترین جهات ، به ویژه از طرف شرق و غرب در برگرفته است . کشاورزی منطقه بر آب بارانهایی که در سال به حجم کافی می بارد متکی است .

بیشتر ساکنان بلعه به کشاورزی اشتغال دارند ، و در اصل از روستاهای دیرالعضون و جیت و بربره برخاسته اند . تعداد ساکنان این شهرک از 1259 تن درسال 1922 به 1539 تن درسال 1931 رسید که در 344 باب خانه زندگی می کردند . در سال 1945 جمعیت آن حدود 2220 تن برآورد شد و در سرشماری 1961 به 2888 تن رسید . در سال 1980 ، جمعیت آن حدود 5000 تن برآورده شده است .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطینی ، ج 3 بخش2 ، بیروت 1971 .
2. نقشه فلسطین ، مقیاس 50001 ، نقشه طولکرم .