محرقة ( روستای - )

روستایی عربی است که در فاصله 18 کیلومتری شرق جنوب - شرقی غزه قرار دارد . حدود چهار کیلومتر از جاده غزه - - بیرالسبع فاصله دارد و یک راه هموار آن را به این جاده مرتبط می کند . همان طوری که بعضی از راهها همواره دیگری روستا را به روستاهای اماکن مجاور مانند روستاهای کوفخة ، جمامة ، هوج ، بیکة العر و خرابه جندی و غیره متصل می سازد .

محرقة در کرانه جنوبی یکی از نواحی رود فعیص از شعبات رود دلایل در بالای پهنه اراضی جلگه ساحلی

ناهموار نقب که حدود 125 متر از سطح دریا ارتفاع دارد ایجاد شد . این روستا تازه ساز است و عمر آن از 80 سال تجاوز نمی کند . در آن زمان زمینهای آن به بعضی از ساکنان غزه واگذار گردید که آنها در آنجا اقامت گزیده و آن را آباد کردند . خانه های آن از خشت خام ساخته شده و کوچه های تنگ بین آنها فاصله است . نقشه آن به شکل مستطیل است و پیشرفت و توسعه عمرانی جاده آن را در محورهای مستطیلی شکل در موازات دو راه منتهی به کوفخه در شرق و راه غزه - - بیرالسبع در جنوب - غربی به وجود آورده است .

مساحت روستا در اواخر دوره قیمومیت به 29 جریب رسید و در وسط آن علاوه بر چندین مغازه ، یک مسجد و یک مدرسه که به سال 1945 تأسیس گردید ، قرار دارد . آب آشامیدنی روستا از چاهی به عمق 90 متر که با آبهای شور مخلوط بود ، تأمین می شد . به همین دلیل اهالی ناچار به انبار آب باران در مخازن و چاههای داخل خانه های خود گردیدند . محرقه دارای آثار مخازن و قطعات سفالی و مرمر است که بیانگر آبادانی منطقه در گذشته می باشد .

مساحت اراضی آن به 855,4 جریب رسید که 142 جریب آن شامل راهها می شد و صهیونیستها سهمی در آن نداشتند . انواع خاک منطقه محرقه بین خاک خشک

صحرایی که در مناطق زیادی پراکنده است و خاک رسوبی داخل رودخانه ها و خاک گلی شن دار که فقط در نواحی شمال - غربی موجود است ، متفاوت است . کشاورزی به بارانی که مقدار متوسط سالانه آن از 250 میلی متر تجاوز می کند ، وابسته است .

مهمترین محصولات زراعی ، غلات ، به ویژه جو است . در سالهای اخیر دوره قیمومیت اهالی اقدام به کشت درختان میوه ای چون انگور و انجیر و زردآلو و بادام و دیگر درختان میوه نمودند .

تعداد ساکنان محرقه در سال 1922 به حدود 204 نفر رسید و در سال 1931 به 419 نفر که در 86 خانه سکونت داشتند افزایش یافت . تعداد اهالی در سال 1945 ، حدود 580 نفر برآورد شد . در سال 1948 صهیونیستها ساکنان آن را آواره کرد و محرقه را ویران نمودند و در زمینهای آن مستعمره " یاخینی " را تأسیس کردند .

مآخذ :

1. دباغ مصطفی ، مراد : بلادنافلسطین ، جلد 1 ، ق 2 ، بیروت 1966 .
2. نقشه فلسطین مقیاس : 000,501 ، تابلوی کوفخة .