سمیریه ( روستای - )

روستای عربی واقع در منطقه دشت ساحلی است . به فاصله کمی بیش از پنج کیلومتر شمال شهر عکا ، راه عکا - - ناقوره بیروت از مرکز آن می گذرد و کانال آب کابری در سمت غرب آن واقع است این کانال تا عکا امتداد دارد .

پل های باستانی کابری بر روی رود مجنونه و تپه زهور ( گلها ) که به دلیل رویش فراوان گلهای وحشی بدین نام خوانده می شد و یکی از تفریحگاه های مردم عکا و روستاهای مجاور بود در جنوب این روستا واقع است .

خاک این روستا از نوع فرسایش سیاه رنگ و حاصلخیز است و از چشمه کابری و چاههای عمیق مشروب می شود .

مساحت روستا بیش از 28 جریب و زمینهای تابع آن در حدود 8514 جریب بود که 658 جریب آن برای چرای دام استفاده می شد و بقیه به کشت سبزی های دیمی به ویژه خیار و کشت خربزه طالبی و گندم و کنجد شهرت داشت ، در حدود 2000 جریب از زمینهای این روستا به زیر کشت درختان مرکبات رفته بود . تمامی زمینها متعلق به عربها بود و صهیونیستها چیزی از آنها را در اختیار نداشتند .

شمار جمعیت سمیریه در سال 1887 در حدود 270 تن بود و در سال 1945 به 760 تن رسید . بیشتر آنان در کشاورزی و برخی در معادن شن و ماسه متعلق به این روستا کار می کردند . یک دبستان به سال 1943 در این ساخته شده و دارای 63 دانش آموز و دو معلم بود . خانه های روستا با سنگ شن و تعداد اندکی با خشت ساخته شده بود . تعدادی آثار باستانی مشتمل بر سنگهای حفاری شده ، قطعه زمین کاشی کاری شده ، گورها ، ستونها در تپه کشف شده است .

صهیونیستها در تاریخ 14/5/1948 پس از یک نبرد شدید که با پوشیدن لباس عربی هویت خود را پنهان کرده بودند روستای سمیریه را به تصرف درآوردند . شمارزیادی از ساکنان این روستا در این نبرد به شهادت رسیدند و بقیه به سوی روستاهای مجاور روی آوردند و با جوانان آن روستاها به نبرد با صهیونیستها پرداختند و پس از نبرد ترشیحا به لبنان پناهنده شدند .

صهیونیستهای اشغالگر روستا را به طور کامل ویران کردند .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 7 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
2. Sami Hadawi : Village Statistics 1945. Beirut 1970.