دیر ایوب ( روستای - )

روستای عربی واقع در جنوب شرق رمله ، دارای اهمیت سوق الجیشی است چون مشرف بر جاده و راه آهن سراسری - قدس یافا و در فاصله کمتر از یک کیلومتری شمال آنها است . به وسیله دو راه شوسه با آن جاده حیاتی مرتبط می شود . با روستاهای باب الواد و اللطرون واقع بر این جاده به ترتیب : 5/1 کیلومتر و 4 کیلومتر فاصله دارد .

روستای دیرابوب در کوهپایه غربی کوههای قدس و در نشیب کوهستانی مشرف بر باب الواد که دره جارالله یکی از

[[ پرونده : | ج 2 ، ص 423 ]]

[[ پرونده : | راست ]]

آبراهه های بالای دره صرار از آن می گذرد ، قرار گرفته است . روستای دیرایوب حدود 200 متر از سطح دریا ارتفاع داشت . بارگاهی به نام " قبر نبی ایوب " در بلندی شمال غرب روستا واقع است .

روستا مرکب از خانه های گلی و سنگی است ، که ساختمانهایش به گونه منحنی امتداد یافته است که آنها را کوچه های نیم دایره ای شکل از هم جدا می کند . گویی راهی که از میان روستا به سمت جنوب به سوی باب الواد می گذرد ، روستا را به دو بخش : شرقی و غربی تقسیم می کند . رشد عمرانی روستا به سمت شرق و غرب در موازات راههای شوسه ارتباط دهنده دیرایوب با روستاهای عربی مجاور ، گسترش یافته است . مساحت روستا در اواخر دوران قیمومیت در حدود 3 هکتار بود . ساکنان از آب چشمه عین البلد واقع در سمت شمال غرب روستا مشروب می شوند . دیرایوب یک دبستان که در سال 1947 تأسیس شد ، و چند فرودگاه تجارتی کوچک دربرداشت .

مساحت زمینهای دیرایوب 6028 جریب بود ، که 77 جریب آن متعلق به راهها و دره ها است ، صهیونیستها چیزی از آنها را در مالکیت خود نداشتند . زمینهای کشاورزی برای کشت درختان باردار به ویژه درخت زیتون مناسب است . و بیشتر کشتزارهای زیتون ، بادام ، انگور ، انجیر و انار در سمت های شمال و شمال غرب دیرایوب تمرکز دارند . همه انواع حبوبات و گونه های بسیار سبزیجات نیز در این روستا پرورش داده می شود . کشاورزی بر بارندگی که سالانه به اندازه کافی می بارد ، متکی است . کشتزارها با آب چاهها و چشمه های اطراف روستا آبیاری می شوند .

شمار جمعیت دیرایوب در سال 1922 در حدود 215 تن بود ، و در سال 1931 به 221 تن رسید که در 66 باب خانه بسرمی بردند . شمار جمعیت در سال 1845 در حدود 320 تن برآورد شده است . در سال 1949 ساکنان روستا به خاطر قرار گرفتن روستایشان در منطقه ممنوعه به موجب قرارداد آتش بس ( نک : آتش بس دایمی میان اردن و اسرائیل ، قرارداد ) دیارشان را ترک کردند . ولی اسرائیل قرارداد را زیر پا گذاشت و شهرک یهودی نشین " شعارهاجای " را در زمینهای روستای متروک دیرایوب برپا کرد .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، ج 4 ، ق 2 ، بیروت 1972 .
2. نقشه فلسطین ، اندازه 000,501 ، تابلو قدس .