حسینی ، فیصل عبدالقادر

فیصل حسینی در سال 1940 در بغداد متولد شد . در آنجا به تحصیل مشغول شد و زمانی که دانشجوی دانشکده علوم دانشگاه بغداد بود ، در اواخر دهه پنجاه به جنبش ملی گرایان عرب پیوست و از کسانی بود که پس از کودتای سال 1958 از عراق اخراج گردید . وی به قاهره رفت و در دانشگاه قاهره مشغول شد ، به اتحادیه دانشجویان فلسطینی پیوست ، در فعالیتهای آنان شرکت نمود و به عنوان دبیر اتحادیه در مصر تعیین شد . از سال 1964 به مدت دو سال در قسمت توجیه مردمی سازمان آزادی بخش فلسطین در بیت المقدس کار کرد .

دوره افسری را در شهر حلب سوریه گذراند و آموزش خود را در دانشکده مهندسی جنگ در دمشق پس از جنگ ژوئن سال 1967 ادامه داد و افسر ارتش آزادی بخش فلسطین شد . در نیمه ماه ژوئیه 1967م از طریق اردن به بیت المقدس اشغالی برگشت و در آنجا سکونت گزید . در سال 1977 در دانشکده ادبیات در رشته تاریخ دانشگاه عربی بیروت مشغول تحصیل شد ولی تحصیلات خود را نیمه تمام باقی گذاشت .

بارها از طرف مقامات صهیونیستی بازداشت گردید . ابتدا در سال 1967 سه ماه پس از ورودش به بیت المقدس و باردیگر در سال 1988م دستگیر گردید . بین سالهای 1981 - 1987 چند بار اقامت اجباری در شهر بیت المقدس را تحمل کرد . حسینی از بزرگترین شخصیتهای ثروتمند در فلسطین اشغالی به شمار می رود ، از ملاکین بزرگ بوده و از معدود ثروتمندان در فلسطین اشغالی است .

در اوایل دهه 90 رئیس جمعیت پژوهشهای عربی در بیت المقدس بود و پست معاون ارشاد ریاست هیأت عالی اسلامی در قدس اشغالی را به عهده داشت . در بسیاری از کنفرانسهای بین المللی و گردهمائیهای محلی که تحت عنوان صلح در خاورمیانه تشکیل شد . شرکت کرد . حسینی از عناصرفلسطینی به شمار می رود که در داخل فلسطین اشغالی خواهان برپایی دو دولت مجاور یهودی و فلسطینی هستند .

وی بیش از هر شخصیت فلسطینی دیگر خواهان توقف انتفاضه و فعالیتهای آن در فلسطین بود و آن را بارها با زبان خود اعلام کرده بود .

در بسیاری از اجلاسیه های تشکیل شده در فلسطین اشغالی و خارج آن با شرکت بعضی از شخصیتهای فلسطینی از داخل که به منظور بررسی راه حلهای صلح در خاورمیانه و حل قضیه فلسطین براساس شناسایی رژیم صهیونیستی تشکیل شده ، شرکت کرده است .

حسینی از فلسطینیان سرزمینهای اشغالی سال 1948 دعوت می کرد تا از انتقال انتفاضه به داخل سرزمینهای اشغالی سال 1948 خودداری کنند . این مطلب را بارها در اظهارات خود از جمله در سخنرانی اش در باشگاه جنبش النهضه در روستای فلسطینی الطیبه در تاریخ 12/9/1989 به زبان آورده است .

حسینی در گفت وگویی با رادیو رژیم صهیونیستی در تاریخ 6/11/1990 قتل حاخام مائیر کاهانا تروریست و صهیونیست معروف را محکوم کرد . حتی با پسر او به آمریکا مسافرت کرد و در ضمن این مسافرت با گروههای یهودی در آمریکا ملاقات نمود . آنها سخنرانیهایی در کنیسه های آمریکا و اماکن تجمع یهودیان آمریکا تحت شعار ( فرزندان پدران ) در حضور جمعیتی پرشمار ترتیب دادند که صلح بین دو ملت را تأیید می کرد .

وی عملیات قهرمانانه فدائیان فلسطینی علیه گروهی از افسران اطلاعاتی صهیونیست در اتوبوسی در اسکندریه مصر را محکوم کرد و در گفت وگویی با روزنامه های صهیونیستی ، مجریان عملیات را غیرفلسطینی خواند و گفت آنها فلسطینی نیستند .

وی همچنین عملیات انجام شده علیه سربازان و اسکان یافته گان صهیونیست در داخل سرزمینهای اشغالی را محکوم کرد و در این رابطه با رادیو و روزنامه های اسرائیلی گفت وگو نمود .

حسینی ، طی بیانات منتشر شده از سوی کمیته های مردمی و ملی انتفاضه در داخل سرزمینهای اشغالی به دزدیدن مبالغ زیادی از اموال که برای حمایت از پایداری خانواده های فلسطینی در فلسطین اشغالی و خانواده های شهدا و زندانیان فرستاده شده متهم شد . در یکی از بیانات به نام گردانهای شهید ابوجهاد که در تاریخ 3/5/1991 پخش شد آمده است که " حسینی مبلغ یک میلیون دلار از خارج دریافت کرده تا بین خانواده شهدا - مجروحان و زندانیان توزیع کند ولی وی آن را دزدیده و در بانکهای خارجی به حساب خود واریز کرده است . "

حسینی در بیشتر دیدارهایی که از طرف فلسطینیهای داخل و خارج سرزمینهای اشغالی با وزیر خارجه آمریکا انجام شده شرکت داشته است .

وی هنگام شروع فرایند صلح خاورمیانه و مذاکرات دوجانبه فلسطینی - اسرائیلی ، عضو هیأت فلسطینی مذاکره کننده با رژیم صهیونیستی بود . پس از آن نیز به دنبال توافق اسرائیل - ساف برای تشکیل حکومت خودگردان فلسطینی در غزه - اریحا در حکومت خودگردان عرفات در غزه مشغول فعالیت شد .

فیصل حسینی از معدود رهبران فلسطینی بود که به زبان عبری صحبت می کرد و از زبان و دانش خود برای مذاکره با اسرائیل و حل اختلافات فلسطینیها بهره می جست . او از طراحان بین المللی شدن قدس بود . به عنوان عضو سازمان آزادی بخش فلسطین ، یک کمیته مشورتی متخصصان در قدس تشکیل داد . از دیگر فعالیتهای فیصل حسینی سامان دادن به وضعیت فلسطینیها بود . اغلب ، سرمایه اش را به منظور کمک به خانواده های شهدای فلسطینی و آوارگان صرف می کرد .

فیصل حسینی روز پنج شنبه 25 می 2001 در سن 60 سالگی بر اثر سکته قلبی در کویت درگذشت و پیکرش پس از انتقال از بیمارستان اردن به طرف فرودگاه امان تشیع شد . به دستور ملک عبدالله دوم در امان ، دو چرخبال برای انتقال پیکر وی و همراهان عالی رتبه فلسطین اختصاص داده شد . تشیع پیکر فیصل حسینی با حضور یاسر عرفات و همراهان مبارز او انجام شد .

در این مراسم ، رهبران سیاسی از شخصیت و خدمات فیصل تجلیل کردند . صائب عریقات گفت : فیصل به خاطر قدس ، ملت و رهبری فلسطین زیست . ماهر المصیری وزیر اقتصاد حکومت خودگردان فلسطین با مهم توصیف نمودن نقش او در مبارزات ملت فلسطین ، مرگ وی را ضایعه ای جبران ناپذیر اعلام نمود . احمد عبدالرحمن با بیان این که فیصل همواره وحدت بخش سرزمین ، میهن و قدس بود و در حالی پس از 40 سال مبارزه جان باخت که تا دم آخر ، پیشاهنگ مبارزه برای قدس و ملت فلسطین بود .

دولت خودگردان فلسطین ، کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش و جنبش فتح با تسلیت درگذشت فیصل حسینی ، اعلام کردند ملت ما یکی از برجسته ترین رهبران خود را از دست داده است . نیروهای اسلامی - ملی در قدس سه روز عزای عمومی اعلام کردند . هزاران تن از مردم فلسطین در سراسر استانهای کشور و از داخل خط سبز برای شرکت در مراسم عزاداری به سوی قدس شرقی سرازیر شدند . پیکر وی در محوطه مسجدالاقصی در کنار قبر پدرش به خاک سپرده شد .

مآخذ :

#بیوگرافی اعضای هیأت مذاکره کننده فلسطینی با رژیم صهیونیستی ، 1991 .

1. نشریه رویداد و گزارش ، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا ، شماره 86 .