شطة ( روستای - )

روستای عربی واقع در ده کیلومتری شمال غرب بیسان و نزدیک انشعاب خط آهن حجاز و راه بیسان - - عفوله - - حیفا است . موقعیت جغرافیایی آن دارای اهمیت زیادی است چون دروازه دشت بیسان است که دشت مرج ابن عامر در غرب را به دره شرقی اردن متصل می کند . بنابراین در قدیم شطه ایستگاه کاروانهای تجاری و سپاهیان بود . راههای فرعی آن را به مجموعه ای از روستاهای مجاور عربی مانند مرصص و یبلی و طیبه و قومیه ارتباط می دهد .

شطه در جهت شرقی یکی از دره هایی که جزو منابع رود جالود است بر بالای دامنه های برهنه شمال غربی دشت بیسان واقع شده است . این روستا حدود 65 متر پایین تر از سطح دریا واقع شده و از شمال و شرق به وسیله زمینهای کشاورزی احاطه شده است و موقعیت آن ، هم جنگی و هم اقتصادی است . شطه بر روی ویرانه های باقیمانده باستانی قدیمی که شامل پایه ها و ستونها و قبرهای حفر شده در صخره و مقبره قدیمی می باشد بنا شده است .

مساحت زمین که شطه بر آن برپا شده کوچک استو امتداد ساختمانهای مسکونی به سوی جنوب در جهت راه بیسان - - عفوله و به سوی ایستگاه راه آهن کشیده شده است .

تعداد ساکنان شطه در سال 1922 به حدود 180 عرب رسید که بیشتر آنها به کشاورزی مشغول بودند . در سال 1931 جمعیت آن به 255 تن افزایش یافت . به دنبال فروش زمینهای مالکین غائب شطه توسط برخی فئودالها به صهیونیستها ، ساکنان عرب در سال 1935 از آن اخراج شدند . در محل این روستای عربی ، مستعمره " بیت ها " برپا شد که تعداد ساکنانش از 590 یهودی در سال 1945 به 930 یهودی در سال 1973 رسید .

مآخذ :

1. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 6 ، ق 2 ، بیروت 1974 .
2. نقشه فلسطین : مقیاس 000,1001 ، تابلو حنین .
3. دفتر آمار مرکزی اسرائیل : نشریه پراکندگی مواضع و ساکنان در اسرائیل ، شماره 1 ، به عبری ، قدس 1974 .