عرتوف ( روستای - )

روستایی عربی است که در فاصله 36 کیلومتری غرب بیت المقدس واقع شده بود و مجرای دره صرار و دره کسلا در این محل با هم برخورد می کنند . نزدیک ترین روستاها به این روستا ، روستاهای صرعة و اشوع می باشند . این روستا دارای موقعیت ممتاز استراتژیک بوده و از جنوب نزدیک به شش کیلومتر از باب الواد فاصله دارد . به همین دلیل به راه باب الواد به بیت جبرین تسلط دارد . همچنین این روستا تنها چند کیلومتر از ایستگاه باب الواد در خط آهن بیت المقدس اللذ فاصله دارد .

این روستا 278 متر از سطح دریا ارتفاع و زمینهای کشاورزی آن در غرب این روستا امتداد داشته و در آنها درختان میوه مانند بادام کشت می شد . در شرق این روستا کوههای بیت المقدس به تدریج مرتفع می شود .

عرتوف به همراه دو روستای اشوع و دیرأبان روستاهای کوهپایه ارتفاعات بیت المقدس به شمار می آیند که از طرف شرق بر این ارتفاعات تکیه داشتند و از طرف غرب بر دشت ساحلی مشرف می باشند .

مساحت این روستا بیش از 18 جریب نبوده و مساحت زمینهای آن به 403 جریب بالغ می شود که 20 جریب آن را درختان زیتون اشغال کرده اند . پیرامون این روستا خرابه هایی مثل خرابه شیخ ابراهیم و خرابه حمادة و خرابه مرماته در شرق فراوان است . آرامگاه شیخ علی غمادی نیز در کنار همین روستا می باشد .

ساختمانهای روستا در شرق زمینهای زراعی و در جهت شمال شرق ساخته شده است و راهی غیر شوسه از این روستا می گذرد . بیشتر بناها و ساختمانها از سنگ و گل بوده و تعداد کمی از آنها به شکل گنبدی و از سنگ و سیمان ساخته شده است . نیمی از ساکنان روستا به کار کشاورزی اشتغال داشتند در حالی که بقیه در ایستگاه راه آهن باب الواد مشغول به کار بودند .

حکومت قیمومیت بریتانیا قلعه ای برای پلیس در عرتوف برپا کرده که اعراب پس از خروج انگلیس از آنجا آن را اشغال کردند ولی پس از آن صهیونیستها توانستند که بر آن تسلط یافته و آنجا را پایگاه خود قرار دهند . در سال 1895 صهیونیستها مستعمره یهودی نشین " هارتوف " را در زمینهای عرتوف برپا کردند . اعراب چندین بار آن را تخریب و ویران کردند اما پس از جنگ سال 1948 آنجا مجددا بازسازی شد .

ساکنان تعداد عرتوف در سال 1945 حدود حدود 350 نفر بود . آنها در سال 1948 آواره شده و این روستای عربی ویران و تخریب شد .

مآخذ :

1. نقشه فلسطین مقیاس000,501 ، قدس .
2. دباغ ، مصطفی مراد : بلادنا فلسطین ، جلد 8 ، ق 2 ، بیروت 197 .
3. Smith, G.A. : Historical Geography of the holy land, London 1966.