بیلو ، ( مانیفست - 1882 )
به برادران و خواهران تبعیدى مان :
" اگر من به خود کمک نکنم ، چه کسى به من کمک خواهد کرد ؟ "
تقریبا دوهزار سال از آن ساعت شومى که پس از یک مبارزه قهرمانانه شکوهمند ، معبدمان در آتش سوخت و پادشاهان و رؤاى ما تخت و تاج خود را از دست دادند و تبعید شدند ، گذشته است . کشورى را که نیاکان و پدران عزیزمان در آن ساکن بودند ، از دست دادیم . در تبعید ، از تمامى شکوه و افتخارات خود ، تنها جرقه آتشى را همراه بردیم که نشانه معبد بزرگمان بود و این جرقه کوچک ، در حالى که برجها و قصرهاى دشمنان با خاک یکسان مى گردید ، ما را زنده نگه داشت . جرقه اى که به شعله تبدیل شد و روشنى بخش راه قهرماناننژاد ما گردید و به آنها الهام بخشید تا مرگ و شکنجه هاى ناشى از اجراى حکم ارتداد را تحمل کنند . این جرقه بار دیگر درخشیدن گرفته و به ستونى واقعى از آتش تبدیل شده است که در برابر چشمانمان در راه صهیون پیش مى رود ، در حالى که در پشت سر ، ستونى از ابر ستم ما را به نابودى تهدید مى کند . آیا خواب آلوده ترین ملتها هستى ، اى ملت ما ؟ تا سال 1882 چه مى کردى ؟ خواب بودى ! و رؤاى دروغین تشبه جویى به دیگران را مى دیدى . خدا را شکر که اکنون از خواب رخوت بیدار شده اى .
برنامه ها ، تو را از رؤا بیرون آورده است . چشمانت باز شده و امیدهاى واهى تیره و تار را تشخیص مى دهد . آیا مى توانى به سرزنشها و ریشخندهاى دشمنانت به آرامى گوش دهى ؟... غرور باستانى و روحیه کهن تو کجاست ؟ به یاد آور زمانى را که ملتى بودى و مذهبى خردمندانه و قانون اساسى و معبدى الهى داشتى که دیوارش ( دیوار ندبه در بیت المقدس - م ) شاهدى خموش بر افتخارات و شکوه گذشته است . فرزندانت در کاخها و برجها زندگى مى کردند . و شهرهایت شکوه تمدن بود ، در حالى که دشمنان تو همچون جانوران در باتلاقهاى لجن زار جنگلهاى تاریکشان بسر مى برند . در حالى که فرزندان تو جامه ارغوانى و پشم اعلا به تن داشتند ، آنها پوستین زمخت از پوست سخت گرگ و خرس مى پوشیدند . آیا از این بابت شرمگین نیستى ؟
در مغرب زمین ، نا امید بسر مى برى ، در حالى که ستاره آینده تو در شرق سوسو مى زند . ما با آگاهى از این امر و با الهام از تعالیم راستین استاد بزرگمان هیلل که مى گوید " اگر خود به خود کمک نکنم ، چه کسى به من کمک خواهد کرد ؟ " براى رسیدن به اهداف ملى خود ، تشکیل جامعه زیر را پیشنهاد مى کنیم .
- این جامعه ، براساس شعار " خانه یعقوب ، بیا به آنجا برویم " " بیلو " نامیده مى شود و براساس تعداد اعضاى آن به شاخه هاى محلى تقسیم بندى خواهد شد .
- جایگاه کمیته ، اورشلیم خواهد بود .
- اعانات و هدایا باید آزاد و نامحدود باشد .
ما خواستاریم که :
- وطنى در کشورمان داشته باشیم . خدا آن را به ما ارزانى داشت ، و در پرونده هاى تاریخ ثبت شده است که به ما تعلق دارد .
- خواهان گرفتن آن از خود سلطان ( عثمانى - م ) هستیم . و اگر به دست آوردن آن غیر ممکن باشد ، از او مى خواهیم که حداقل ، دولتى در داخل یک دولت بزرگتر داشته باشیم که اداره امور داخلى آن به عهده ما باشد . در این دولت ، از حقوق مدنى و سیاسى برخوردار باشیم و تنها در امور خارجى با امپراتورى ترک همکارى کنیم ، تا بدینوسیله به برادرمان اسماعیل ، به هنگام نیازش ، کمک کرده باشیم . امیدواریم که منافع ملت باشکوه ما ، روح ملى را در افراد ثروتمند و پرقدرت افزایش دهد ، و هرکس ، چه غنى و چه فقیر ، حداکثر تلاش خود را در راه این آرمان مقدس به عمل آورد .
درود بر شما ، برادران و خواهران عزیز !
گوش فراده ، اى اسرائیل !
خدا یارمان باد !
خداى بزرگ ما یکى است و سرزمین ما صهیون ، تنها امید ما است .
پیشتازان بیلو .
مأخذ :
- احمدى ، حمید : ریشه هاى بحران در خاورمیانه ، مؤسسه کیهان ، 1369 .
