حسین ( طرح شاه - 1969 )
ملک حسین فرزند طلال پادشاه اردن هاشمی طرح صلح با ( اسرائیل ) را که بعدها به نام طرح شش ماده ای معروف گشت ارایه نمود .
پادشاه اردن به هنگام دیدار خود از ایالات متحده بنا به دعوت ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا فرصت را غنیمت شمرده و در کلوپ ملی روزنامه نگاری واشنگتن در تاریخ 10/4/1969 طرحی شامل شش ماده را پیشنهاد نمود و تأکید کرد این طرح را نه به نام خود بلکه به نام جمال عبدالناصر رئیس جمهوری متحده عربی مصر و با اختیار تام از جانب وی مطرح می نماید .
طرح ملک حسین برپایه قطعنامه شماره 242 شورای امنیت صادره در 22/11/1967 استوار ، و هدف آن ایجاد صلحی عادلانه براساس تنها یک شرط یعنی عقب نشینی نیروهای اسرائیل از تمامی سرزمینهای اشغالی در جنگ ژوئن 1967 و اجرای تمامی مواد قطعنامه شورای امنیت بود .
طرح صلح پیشنهاد شده در شش ماده زیر خلاصه می شود :
- پایان دادن به حالت جنگ .
- محترم شمردن حکومت کشورهای منطقه و به رسمیت شناختن تمامیت ارضی و استقلال سیاسی آنها .
- به رسمیت شناختن حقوق همگان در زندگی مسالمت آمیز در مرزهای امن و شناخته شده به دور از هرگونه تهدید یا اعمال جنگ .
- تضمین آزادی کشتیرانی برای همه در خلیج عقبه و کانال سوئز .
- تضمین عدم تجاوز به حریم اراضی کشورهای منطقه ازطریق هرگونه تدابیر لازم از جمله ایجاد مناطق خالی از سلاح .
- ارایه راه حلی عادلانه جهت مسأله آوارگان .
هنوز دو روز از اعلام طرح ملک حسین نگذشته بود که اسرائیل آنرا توسط نخست وزیر خود گولدا مایر رد نمود .
از سوی دیگر اغلب سازمانهای عمده چریکی فلسطین بیانیه مشترکی را در 15/4/1969 صادر کردند و در آن طرح ملک حسین راجع به مذاکره با اسرائیل توسط " گونار یارینگ " فرستاده سازمان ملل براساس قبول قطعنامه شورای امنیت از سوی اسرائیل را رد کردند .
این سازمانها عبارتند از :
نیروهای عاصفه وابسته به جنبش ملی آزادی بخش فلسطین ( فتح ) .
نیروهای خلقی آزادی بخش وابسته به ارتش آزادی بخش فلسطین .
جبهه دمکراتیک آزادی بخش فلسطین .
نیروهای صاعقه وابسته به پیشگامان جنگ رهایی بخش ملی .
هنگامی که منابع آگاه به خوشبینی بریتانیا نسبت به طرح ملک حسین اشاره کردند ، و به دنبال اعلام حمایت یوسف سالم وزیر خارجه لبنان از این طرح در 11/4/1969 ، سوریه توسط رئیس جمهور وقت خود ، دکتر نورالدین اتاسی ، در رد طرح پادشاه اردن ، به جمهوری دمکراتیک خلق یمن پیوست و هیچ گونه بیانیه ای از سوی دیگر کشوررهای عربی در رد یا قبول این طرح منتشر نشد .
مآخذ :
- مؤسة الدراسات الفلسطینیة : الوثائق الفلسطینیة العربیة لعام 1969 ، بیروت .
- Keesings : Contemporary Archives, 1969.
