کوبا

کوبا تنها کشور آمریکای لاتین است که در مقابل قطعنامه تقسیم فلسطین صادره در سال 1947 ایستادگی کرد . نماینده آن در سازمان ملل چنین گفت : " علی رغم فشاری که بر حکومتش وارد می شود موضع مخالف با طر ح تقسیم اتخاذ می کند " .

این موضع گیری شناخته شده کوبا در واقع سیاست دائم و همیشگی حکومت کوبا در قبال مسأله فلسطین نبود . پس به سرعت با ایجاد مشکلاتی که آمریکا برای مجموعه دولتهای آمریکایی لاتین که دنباله رو ایالات متحده دولتهاپدید آورد ، کوبا به مواضع سابق خود در قبال مسأله فلسطین باز گشت و وضع تا زمان سقوط حکومت باتیستا و روی کار آمدن حکومت انقلابی به رهبری فیدل کاسترو ، در سال 1959 ، به همین منوال بود .

حکومت کاسترو نیز هدفی در پوشش تبلیغات گمراه کننده صهیونیسم جهانی قرار داشت که می پنداشت اسرائیل یک کشور کوچک مستضعف مانند کوبا در همسایگی ایالات متحده است که تحت محاصره واقع شده همان گونه نیز دولتهای عربی ، اسرائیل را تحت محاصره و فشار قرار داده اند . علی رغم اینکه برخی سازمانهای مردم کوبا در اواسط دهه 60 اظهار همدردی و هم سویی با راه مردم فلسطین نمودند مانند اتحادیه های کارگرانی و دانشجویان دولت کوبا همچنان بر همین موضع باقی ماند .

تا اینکه این فریبهای صهیونیستها به تدریج ، زمانی که برای مردم و رهبری کوبا در نتیجه نزدیکی میان رهبری کوبا با سایر رهبران اعراب ، حقیقت صهیونیسم آشکار شد ، از هم پاشید . موضع جدید کوبا مبنی حمایت از فلسطین پس از پیوستن کوبا به جنبش عدم تعهد ، که از همان آغاز موضع مثبت در قبال مسأله فلسطین اتخاذ نمود به تدریج شکل

گرفت . کوبا تنها کشور آمریکای لاتین بود که در جریان تجاوز روز پنجم ژوئن 1967 اسرائیل ، خواستار عقب نشینی همه جانبه و بی قید و شرط اسرائیل از سرزمینهای اشغالی شد .

در تاریخ 29/7/1970 برای نخستین بار سازمان آزادی بخش فلسطین به حضور در جشنهای سالگرد انقلاب کوبا دعوت شد . پس از اینکه در سال 1972 وحدت هسته های مقاومت فلسطین تحقق یافت رهبران کوبا دریافتند که رزمندگان مردم فلسطین ، مبارزان قانونی برای آزادیفلسطین و باز پس گیری سرزمینهایی که با زور توسط غاصبین اشغال شده و فلسطین بخشی از بازوی امت عرب علیه امپریالیسم جهانی است .

در سال 1972 نیروهای کوبا مرکز فرهنگی اسرائیل در هاوانا که به نشر تبلیغات گمراه کننده صهیونیستی اشتغال داشت را اشغال و تعطیل نمودند . پس از آن تاریخ روابط دیپلماتیک اسرائیل و کوبا در سطح دبیراول سفارت باقی ماند تا اینکه در تاریخ 9/9/1973 کاسترو در کنفرانس چهارم سران عدم تعهد که در الجزایر منعقد گردید قطع کامل روابط دیپلماتیک خود با اسرائیل را اعلام کرد . بدین ترتیب کوبا اولین کشور در قاره آمریکا بود که روابط خود را با صهیونیستها قطع کرد .

سپس به دنبال آن نشانه های تأیید و حمایت کوبا از مسأله فلسطین ، به دنبال هم آشکار شد . این امر با دیدار نماینده سازمان آزادی بخش فلسطین از کوبا در 14 تا 16/11/1974 به ریاست یا سرعرفات و نیز برپایی یک مکتب دائمی برای سازمان آزادی بخش در هاوانا و نیز صدور بیانیه های مشترک که کوبا نیز در آن شرکت داشت و نیز تصریحات رهبران کوبا و نیز سخنرانی هایشان با مواضع مثبت و تأییده کننده کوبا در سازمان ملل متحد و یا خارج از آن برای حقوق ثابت مردم فلسطین و از جمله حق تعیین سرنوشت و بازگشت و تشکیل دولت مستقل در فلسطین و نیز با هشدارهای پی در پی کوبا به صهیونیستهای نژادپرست و نیز به اقدامات اسرائیل در اراضی اشغال شده اعراب و نیز با کمک و حمایت از سامان آزادی بخش فلسطین به عنوان تنها نماینده قانونی مردم فلسطین ، آشکار و متجلی شد . همه اینها در نخستین کنگره حزب کمونیست کوبا در هاوانا ( 17 تا 22/12/1975 ) به وضوح آشکار گردید .

مقامات رسمی کوبا دیدار رئیس جمهور مصر از بیت المقدس در اواخر سال 1977 را محکوم کردند و پیمانهای کمپ دیوید را نیز محکوم نموده و تقبیح کردند و این حادثه را یک توطئه امپریالیستی - صهیونیستی که هدف آن ضربه زدن به همکاری عربی و نیز به مقاومت فلسطین و نیز زیر پا گذاشت حق اعراب ، می باشد ، قلمداد کردند .

فیدل کاسترو رئیس جمهور کوبا در ششمین کنفرانس سران عدم تعهد در سال 1979 نقش بارز و آشکاری را در محکومیت و رد کردن معاهده کمپ دیوید و نیز پیمان صلح مصر و اسرائیل و تأیید حقوق مردم فلسطین ایفا کرد .

مأخذ :

1. الموسوعة الفلسطینة : کوبا ، جلد سوم ، 1984 .