حقوقدانان عرب ( اتحادیه - )

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۵ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


اتحادیه حقوقدانان عرب در ژانویه سال 1975 در بغداد تأسیس شد .

این اتحادیه از انجمنهای حقوقدانان عرب و سازمانهای مشابه آنها و شخصیتهای حقوقدان عرب وابسته به کشورهای عربی فاقد انجمنهای حقوقدانان تشکیل یافته است .

اتحادیه حقوقدانان فلسطین عضو اصلی این اتحادیه به شمار می رفت .

اتحادیه مزبور برای تحقق آرمانهای بسیاری تلاش می کرد از جمله : آزادسازی نهایی وطن عربی در زمینه های سیاسی و اقتصادی و تلاش برای متحد نمودن آن ، توجه به میراث قانونی اعراب و نگهداری از آن ، حمایت از حقوق بشر و تدوین چهارچوبهای دستوری و قانونی برای اصول سیاسی و اجتماعی در وطن عربی .

این اتحادیه از آغاز و تأسیس توجه زیادی نسبت به مسأله فلسطین از خود نشان داد .

در مجلس مؤسسان خود که از 11 تا 15 ماه ژانویه سال 1975 در بغداد برپا شد توصیه هایی صادر نمود که در آنها بر حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت و بازپس گرفتن سرزمین خود و حمایت از مبارزه این ملت با تمامی امکانات تأکید شده بود .

این مجلس از کشورهای دوست حمایت کننده از حق عربی در فلسطین تجلیل به عمل آورد .

توصیه های صادره از دفتر دائمی اتحادیه شامل متنها و مطالب مبسوطی درباره مسأله فلسطین و ابعاد عربی و بین المللی آنست و هرگاه اتحادیه جلسه ای منعقد می نمود توجه زیادی به این امر می نمود .

در اولین گردهم آیی خود در بغداد از چهارم تا ششم ماه مه 1975 این دفتر توصیه هایی مبنی بر اینکه : " سازمان آزادی بخش فلسطین تنها نماینده قانونی ملت عربی فلسطین می باشد " صادر نمود و از کشورهای عربی خواست که همه امکانات مادی و معنوی خود را جهت آزاد نمودن تمامی سرزمین فلسطین و برپایی دولت دمکراتیک لائیک در آن ، در اختیار سازمان آزدای بخش فلسطین قرار دهند ، و از مبارزان فلسطینی که در زندانهای دشمن صهیونیست به سر می برد قدردانی کرد و خواستار دخالت انجمنهای حقوقی جهان جهت نجات دادن این مبارزان از شکنجه های وحشیانه گردید .

در دومین گردهم آیی خود در تونس از 24 تا 26 آوریل سال 1976 دفتر دائمی اتحادیه از مبارزه ملت فلسطین جهت بازپس گرفتن حقوق ملی از دست رفته خود و برپایی دولتدمکراتیک در فلسطین پشتیبانی کرد و خواستار وحدت گروههای مقاومت فلسطین شد ، و پیروزی سیاسی سازمان آزادی بخش فلسطین را در صحنه جهانی تبریک گفته و از قطعنامه سازمان ملل متحد در به رسمیت شناختن سازمان آزادی بخش فلسطین به عنوان تنها نماینده ملت فلسطین و محکوم نمودن صهیونیزم به عنوان پدیده ای از نژادپرستی ستایش و قدردانی نمود .

این دفتر تأکید نمود که مبارزه مسلحانه تنها راه آزادسازی فلسطین و سرزمینها اشغالی عربی می باشد .

دفتر اتحادیه در سومین اجلاس خود که در تاریخ پانزدهم تا هفدهم ماه مارس سال 1977 در قاهره منعقد گردید ، توصیه های گذشته خود را تکرار نمود و از قیام ملت فلسطین در سرزمینهای اشغالی که به روز زمین معروف گردید تجلیل کرد و از کشورهای عربی خواست تا به تعهدات خویش در مورد حمایت از مقاومت ملت فلسطین در سرزمینهای اشغالی و اجرای قطعنامه های کنفرانس رباط ( نک : سران عرب ، کنفرانسهای ) عمل نماید ، و فشارهای اعمال شده جهت محدود ساختن نقش مقاومت فلسطین را محکوم نمود .

دفتر مزبور در روزهای اول و دوم ماه دسامبر 1977 اجلاس فوق العاده ای در بغداد جهت بررسی پیامدههای منفی ناشی از دیدار رئیس جمهور مصر از فلسطین اشغالی و مشخص نمودن نقش حقوقدانان عرب در این مرحله منعقد نمود .

این دفتر بیانیه ای صادر نمود و در آن اعلام داشت :

" این دیدار نادیده گرفتن اراده توده های مقاوم عرب در برابر توطئه صهیونیستی - امپریالیستی به شمار می آید و اراده ملت عربی مصر را که فداکاریها و از جان گذشتگیهای فراوانی را در راه حفظ عربیت فلسطین و تحقق آزادی سیاسی و اقتصادی وطن عربی متحمل گشته است مورد تمسخر قرار گرفته است .

در چهارمین اجلاس خود که از شانزدهم تا هیجدهم اکتبر سال 1978 در بغداد برگزار گردید ، دفتر اتحادیه اعلامیه ای درباه توافق نامه های کمپ دیوید منتشر ساخت .

این اعلامیه شامل بررسی قانونی این توافق نامه ها و پیامدهای آنها در جهان عرب و جهان می باشد .

پس از بررسی این مسأله دفتر اتحادیه به این نتیجه رسید که :

" توافق نامه های کمپ دیوید جزء جدانشدند از طرح امپریالیسم و صهیونیسم برای تصفیه مسأله اصلی اعراب ( مسألة فلسطین ) و آماده نمودن زمینه های مناسب در منطقه عربی جهت سلطه مجدد استعمار بر مردم این مناطق به شمار می آیند .

در تاریخ هیجدههم تا بیستم ماه مه 1979 اتحادیه حقوقدانان عرب سمیناری در بغداد درباره حقوق بشر و آزادیهای سیاسی در وطن عربی برپا کرد .

در این سمینار بررسیهای گسترده ای راجع به حقوق ملت عرب فلسطین در تعیین سرنوشت خود مطرح گردید .

یکی از این توصیه ها خواستار به کارگیری روش مبارزه مسلحانه و قهرآمیز برای آزادی فلسطین شد ، زیرا قطعنامه های مجمع عمومی سازمان ملل متحد صراحتا اعلام می دارد که مخالفت با به رسمیت شناختن حقوق اساسی ملتها در تعیین سرنوشت خود تجاوز بزرگی به خقوق بشر و آزادیهای اساسی به شمار می رود .

لذا در این توصیه از تمامی جهان خواسته شد تا ملت عربی فلسطین را جهت نایل آمدن به حق تعیین سرنوشت با همه امانکانات از جمله مبارزه مسلحانه یاری نماید . "

مأخذ :

  1. الموسوعة الفلسطینیة : الحقوقیین العرب ( اتحاد - ) ، جلد دوم ، 1984 .