تورات

تورات " Torah " واژه ای است قدیمی در زبان عبری و معنای آن هدایت و ارشاد است . تورات کتاب مقدس یهودیان است که تاریخ و شریعت و عقاید آنها را در بر می گیرد . مسیحیان به آنچه که در تورات آمده ایمان آوردند و آن را به سفرهای عهد جدید اضافه کردند ( انجیلهای چهارگانه و نامه نگاریها و سیرت رسولان ) ولی بعضی از آنها به همه تورات ایمان نیاوردند و با یهودیان در سه مورد مخالفت کردند . نخست : همه اسفار آن را قبول نکردند . به ویژه پروتستانها که هفت سفر را که از نظر یهودیان اسکندریه در دوره رومیان و پس از آن مورد قبول بود ، در زمانی که عهد جدید را نسخ می کردند ، رد نمودند . این اسفار عبارتند از : طوبیا ، یهودیت ، حکمت ، یشوع ، فرزند سیراخ ، پیشگویی باروک ، و مکابیهای اول و دوم ، اینها همان سفرهایی هستند که یهودیان فلسطین نیز در همان زمان قبول نداشتند . دوم : در نام گذاری برخی سفرها بود و بنابراین نام این سفرها نزد پروتستانها ، لاویها و صموئیل اول و دوم و پادشاهان اول و دوم شد ، و نزد کاتولیکها : به ترتیب اخبار پادشاهان اول و دوم و سوم و چهارم شد . سوم : اضافه کردن " کلمه پیشگویی " در سفرهای انبیا در نسخه کاتولیکها ، بود ( نک - : مسیحیت ) .

در منابع گفته شده است که قدیمی ترین قرائت تورات به زبان عبری در سال 444ق . م روی داد . در آن زمان ، پیامبر عزرا ، یهودیان را به شنیدن قسمتی از آن دعوت کرد و پس از پایان یافتن آن ، کسانی که در آن جا گرد آمده بودند ، قسم یاد کردند که از آنها اطاعت کنند و آنها را دستورات دنیا و دین خود قرار دهند . در زمان بطلمیوس ویلادلفوس ( 242 - 285ق . م ) پادشاه مصر ، یهودیان اسکندریه شکایت بردند که از فهم سفرهای تورات به زبان عبری عاجز هستند . بطلمیوس ، هفتاد و دو تن از فقهای یهود را در بیت المقدس موظف کرد که سفرهای تورات را گردآورند و آنها را از زبان عبری به زبان آرامی یا یونانی ترجمه کنند . این ترجمه را سپتاگونی Septuagintیا هفتادین نامیدند . در آغاز قرن دوم میلادی ، تورات به زبان سریانی ، و در قرن سوم ، به قبطی ، و سپس به زبان حبشی و پس از آن به زبان لاتینی و عربی ( 188م ) و سایر زبانها ترجمه شد .

سفرهای تورات چه در شکل پروتستانی یا کاتولیک آن یکباره جمع آوری نشد بلکه در چند مرحله انجام گرفت . گرچه سفرهای انبیا ( اشعیا - ارمیا - حزقیال - دانیال - عاموس هوشع - عوبدیا - یونان - میخا - ناحوم - حبقوق - صفینا - حجی - زکریا - ملافی ) قدیمی ترین سفرها شناخته شده اند اما تاریخ نویسان معتقدند که سفرهای پنج گانه نخستین ( تکوین - خروج - للاویین - عدر - تثنیه ) که " پنتاتوک " ( Pentateaque ) نامیده می شود تنها در دوران اسارت در بابل ( 538 - 586 ق . م ) به صورت نهایی خود درآمدند . و در دو قرن بعد نیز اصلاحاتی بر آنها وارد شد . آنان همچنین اعتقاد دارند که به احتمال زیاد سفر دانیال و بعضی از مزامیر در دوران حکومت سلوکیها بر فلسطین و مشخصا در فاصله سالهای ( 165 - 168 ) ق . م تدوین شده باشد ( نک - : سلوکیها ) . علی رغم آن که بخش بزرگی از عهد قدیم شکل شناخته شده خود را در فاصله دوران عزرا و حمله رومیها به منطقه ( حدود سال 64 ق . م ) پیدا کرد ، اما تکمیل آن تا زمان مجمع یامینا در سال 90 میلادی به درازا کشید . این مجمع پس از مذاکرات مفصل ، بیشتر سفرهای شناخته شده امروزی را به رسمیت شناخت . در این سفرها اشاره های گذرایی به سفرهای گمشده وجود دارد . از جمله سفر احبار شمعیا - و سفر یاشر و سفر امورسلیمان و سفر شریعت الله و سفر تورات موسی و سفر کلام ناثان پیغمبر و سفر احبار روزگار شاه داوود و سفر احبار روزگار پادشاهان یهودا و سفر پادشاهان اسرائیل را می توان نام برد . سفرهای اخیر به دو مسأله اشاره دارد . نخست آنکه هر یک از پادشاهان یهودا و اسرائیل سفری مخصوص خود داشته اند ، دوم آنکه سفرها در زمانی نزدیک به زمان حوادث آنها ، تدوین می شده و به سبکی که نویسنده می خواسته است در می آمدند . از آنجا که روایتهای اسفار به طور شفاهی نقل می شده اند بیشتر مورخان احتمال می دهند که در یک نسل یا بیشتر همان اتفاقی که برای تمامی شنیدنیهای شفاهی روی می هد ، برای آنها نیز اتفاق افتاده باشد . ریشه بسیاری از تناقضها که قابل قبول نیست نیز در همین مسألهاست ، و تأکید بیش از حد برخی مسایل دیگر درباره حقیقت داشتن آن مطالب ، ایجاد شک و شبهه کرده است ، به همین علت بسیاری از مورخان عقیده دارند که تورات امروزی همان تورات اصلی نیست یا به احتمال زیاد همان است با تغییرات کم یا بسیار . بررسی تاریخ تورات این مطلب را به اثبات می رساند .

در منابع مقدس آمده است که موسی پس از آن که دستورات خداوند را در سینا دریافت نمود آنها را تدوین کردو به " ملاویها " سپرد تا آنها را در تابوت عهد در " شیلوه " نگهداری کنند . او از آنها خواست که پس از گذشت هفت سال ، در جشن " مظال " آنها را در برابر همه بنی اسرائیل بخوانند . خلیفه وی یشوع ، دستور وی را اجرا کرد و تنها نسخه تورات را نگهداری نمود . در مدت جنگ با فلسطینیها ، یهودیان تورات را برای نگهداری آن و تبرک جستن از آن در تابوت عهد به همراه خود می بردند . در پی جنگ ، فلسطینی بر تابوت و تورات دست یافتند و به مدت هفت ماه آن را نزد خود نگه داشتند در این مدت هیچ یادی از تورات نشد ، سپس اخبار دلالت دارد که یهودیان تابوت را بازیافتند ولی بار دیگر در زمان محاصره بیت المقدس توسط نبوکد نصر فرمانده بابلی

[[ پرونده : | جایگاه تورات که ، در قرن هیجدهم از چوب ساخته شده و در حال حاضر در موزه " هخال شلمو " در اورشلیم نگهداری می شود . ]]

[[ پرونده : | ترجمه کلمات عبری در بالای آن چنین است : " برای پروردگار و عبادت او باید مانند پلنگ قوی ، ]]

[[ پرونده : | مانند عقاب سبک ، مانند غزال سریع و مانند شیر دلیر بود " . ]]

[[ پرونده : | تاریخ اورشلیم ، عکس پیوست تورات ]]

( 186 - 588 ق . م ) تورات مفقود شد . هفتاد سال پس از خرابی بیت المقدس ، شخصی به نام عزرا پیدا شد که مدعی بود سفرهای مورد علاقه یهودیان را یافته است .

برخی از تاریخ نویسان معتقدند که عزرا ( که یک یهودی متعصب بود ) از احبار یهود ، پس از بازگشت شان از اسارت در بابل ، برخی کتابها و روایتهای مقدس را که شنیده بود جمع آوری کرد و اولین نسخه مدون تورات را از آنها تهیه کرد . او اسناد را به سه دسته یا سخن تقسیم کرد : قانون - پیغامبران - و توبه نامه های مقدس .

بخش اول از سفرهای تکوین و خروج و ملاویها و عدد و تثنیه تشکیل می شود . بخش دوم از سفرهای یشوع و قضات بار اعوث و پادشاهان و صموئیل و اشعیا و ارمیا و مرثیه ها و حزقیال و دانیال و دوازده پیغمبر دیگر و ایوب و عزرا و نحمیا و استیل تشکیل می شود . بخش سوم شامل سفرهای مزامیر و امثال و سرودها و جامعه می شود .

باستان شناسان چندین نسخه از تورات یا سفرهای آن را که در دورانهای مختلفی تدوین شده بودند یافته اند . جدیدترین نسخه ای که به دست آمده است ، مجموعه سفرهایی است که در سال 1951 در منطقه بیت لحم پیدا شد . اندکی پیش از آن ( سال 1947 ) در یک غار در ویرانه قمران در شمال غربی بحرالمیت مجموعه دیگری از اسناد خطی به زبان عبری کشف شد که احتمال می رود در دوره هلنیستی تدوین شده باشد . این مجموعه شامل متنی از سفر اشعیا و قسمتهای پراکنده ای از سفرهای دیگر می باشد . " ( نک - : بحرالمیت ( دست نوشته های - )

برخلاف مسلمانان ، که دست به ترکیب قرآن ، کتاب آسمانی خود نزدند ، یهودیان چندین بار موضوعات کتاب آسمانی خود را تغییر داده و گاهی خلاف آنچه را که خداوند فرموده ، در آن نوشته اند و به قدری در تحریف تورات افراط کردند که خداوند در قرآن خطاب به آنان می فرماید : " وای بر حال آن کسانی که کتاب را به دست خود نوشته و آن را نازل شده از طرف خدای می گویند . وای بر آن دستهایی که آن را نوشته و وای بر آنچه که اینها به دست می آورند " .

قسمتی از مطالب تورات فعلی بدین شرح است :

1. خداوند گاهی ، از نظر یهود ، به زمین می آمده و با موسی کشتی می گرفته ، گاهی غالب و زمانی مغلوب می شده است .
2. خداوند مانند انسان است و دو چشم و دو گوش دارد . و روی پا راه می رود . مو و زلفهای قشنگی هم دارد ، از آسمان به زمین آمده و پس از انجام کارهایش دوباره برمی گردد .
3. حق مسکن با اوست ، گاهی در تشخیص خود دچار اشتباه می شود . از خیلی عوامل موجود بی خبر است ، و تا حد زیادی پیمان شکنی می کند به طوری که در شرط بندیهای خود با موسی ، بر سر پیمانهای خود نبود . گاهی افسوس کارهای گذشته اش را می خورد و زمانی هم که به زمین می آید جز ایجاد تفرقه ، کاری از او ساخته نیست و بی نهایت دروغگوست ، گاهی اوقات سه تن است و بعضی اوقات یک نفر می شود .

این قوم نه تنها صفات فوق را به خداوند نسبت داده بلکه پیغمبران عزیز خدا را هم بدینسان آلوده کرده و گفته اند :

پیامبران با زنان نامحرم زنا کرده و بچه های نامشروع زیادی پیدا می کنند . این وصله را به حضرت داوود زده اند : - این افراد با خواهش و تمنا و سپس با زور و قلدری عنوان رسالت را از خدا می گیرند . آنها دروغگو بوده و ساحر و جادوگر می باشند . - از نسل زنا متولد شده و حرام زاده می باشند . این تهمت را به یفتاح پیغمبر زده اند : خود شراب می نوشند و بدمستی می کنند مانند نوح پیغمبر . - بین مردم لخت مادرزاد راه می روند از آن جمله اشعیا . - با دست خود بتهایی ساخته و آن را پرستش می کنند . - ریش و سبیل خود را می تراشند . - خدا از آنانخواسته تا با زنهای حرام زاده ازدواج کنند تا حرامزاده ها زیاد شوند چنان که به حضرت یوشع پیغمبر این دستور را داده - پیغمبران بعضی اوقات مانند حضرت موسی از دست خدا عصبانی شده و با او به دعوا و جنگ و ستیز برمی خیزند . - مردمی ستمکار هستند که به کودکان و زمانی به گوسفندان زور گفته و به آنان فرمان می دهند . - برای بتهای خود خانه می سازند که از برف و باران و آفتاب در امان باشند مانند سلیمان پیغمبر . - پیغمران مانند حضرت لوط با دختران خود عمل لقاح و نزدیکی انجام می دهند و دختران از پدرشان باردار می شوند . آنها مردها را می کشند تا همسران آنها را از آن خویش سازند و هر لحظه با یکی از این زنان خوش می گذرانند و خیلی از نسبتهای ناروای دیگر . برای آگاهی بیشتر ، به سفر خروج باب 32 - سفر دوران باب 11 - سفر پیدایش اصحاح - اولین سلاطین اصحاح و سفر پیدایش اصحاح - 32 مراجعه فرمائید . در زیر به چند قطعه از کتاب مقدس یهودیان اشاره می شود :

1. گویند زمانی که حضرت ابراهیم یا به قول آنان " آبرام " می خواست وارد کشور مصر شود ، چون زنی زیبا داشت از ترس اینکه مبادا فرعون او را کشته و زنش را صاحب شود به زن خود گفت " تو باید در مصر مرا برادر خود معرفی کنی چون اگر بدانند تو همسر من هستی برای تصاحب تو مرا خواهند کشت " چون وارد مصر شدند و مردم زیبایی خیره کننده " سارا " را دیدند ، به فرعون خبر دادند که چنین زنی وارد اینجا شده ، فرعون آنان را خواسته و برای تصاحب زن ، بذل مال فراوان کرد و آنها را صاحب گوسفند ، الاغ ، گاو ، غلامان و کنیزان و ماده الاغ و شتر کرد و زن را صاحب شد . پس از چندی متوجه شد که سارا زن ابراهیم بوده نه خواهر او . پس دستور اخراج او را از مصر صادر کرد و تمام آن چه را که به او داده بود به او بخشید و پس نگرفت .

به قطعه دیگری در وصف طمع و تجاوز یهود - با توجه به قطعه دیگری در وصف طمع و تجاوز یهود - با توجه به آنچه که در تورات آمده - به روایت از سفر تثنیه باب اول آیه 6 در زیر اشاره می شود . آنها می گویند :

ما از یهوه خدای خود پیروی می کنیم . هم اوست که در حوریب خطاب به همه یهودیان گفت بروید ، توقف در این سرزمین دیگر بس است ، این زمین به این بزرگی مال شما و در اختیار شما است . پس چرا به آنجا نمی روید ؟ کنعان ، کوه آموریان و عربه و کوهستان ، هامون و کناره دریای مدیترانه و تمامی شرق اوسط ( خاورمیانه ) از شط فرات تا بیکران ، مال شما است . خداوند به یعقوب و آبرام سوگند یاد کرده که زمین نه تنها مال شماست بلکه نسل اندر نسل مال شما خواهد بود . برخیزید و پا به سرزمینهای موعود بگذارید .

البته این هم از آن دروغهایی است که به قوم خود و خدا نسبت می دهند تا تجاوز به سرزمینهای دیگران مجاز جلوه داده شود . قطعه زیر هم در باب ستمکاری این قوم شریف است . آنها می گویند : چنان که یهوه خدایت به تو دستور داد همانند آتش باش . بسوزان و پیش برو و مانند خنجری تیز ببر و پیش بتاز که هیچ کس را یارای مقاومت در مقابل تو نخواهد بود . اگر بر شهری پیروز شدی ، تمامی مردم آن را بکش و زنان ، و اموال و بهائم ( حیوانات ) آنها را غنیمت بگیر که آنها مال تو هستند . تو فقط حق داری از اموال و ملیت اسرائیل حمایت کنی و به غیراز آن هرچه را که از آن تو نیست ، نابود ساز . طلا و جواهرات و زنان آنها را بستان که همه متعلق به تو می باشند . ملاحظه کن و ببین که چگونه یوشع قوم اسرائیل را با خود به اطراف برد . همه سرزمینها را تصرف کرد و همه مردم آنها را از صغیر و کبیر از دم تیغ گذراند : پس تو چرا رحم کنی ؟ تو هم بکش ، بسوزان و تسخیر کن " به روایت از صحیفه یوشع باب 10 و 28 "

مآخذ :

1. وزیری کرمانی ، محمدحسن : اسرائیل فاشیسم جدید ، بنگاه ترجمه و نشر کتاب :
2. ویل دورانت : تاریخ تمدن ، جلد اول قسمت دوم .
3. پوست ، جورج : قاموس الکتاب المقدس ، بیروت 1894 - 1901 .
4. سعید الاحمد ، سامی : الأسس التاریخیة للعقیدة الیهودیة ، بغداد 1969 - شبلی ، احمد : مقارنة الأدیان الیهودیة ، قاهره 1973 .
5. ظاظا ، حسن : الفکر الدینی الإسرائیلی ، اطواره و مذاهبه ، قاهره 1970 .
6. امام عطیه ، علی : الصهیونیة العالمیة و أرض المیعاد ، قاهره 1963 .
7. گوستاو لوبون : الیهود فی تاریخ الحضارات الأولی ، قاهره 1950 .
8. مصطفی ، محمود : التوراة موضع خلاف ، بیروت 1972 .
9. وافی ، علی عبدالواحد : الیهودیة و الیهود ، قاهره 1970 .
10. ولوسون ، اسرائیل : تاریخ الیهود فی بلاد العرب ، قاهره 1972 .
11. میخائیل ابراهیم ، نجیب : مصر و الشرق الأدنی القدیم ، سوریه 1964 .
12. Adams, Y. M. K : Ancient Records and the Bible, 1946.
13. Auchincloss, W.S. : Chronology of the Holy Bible, New York 1911.
14. Encyclopaedia Britannica, vol 2 S.V. Biblical Literature.
15. Fleming : Dictionary of the Bible, London.
16. Horn,S. H. : Bible Dictionary, Was Washington.
17. Marston. c. : The Bible is Dicionary, London 1937.