بندکتین ( صومعه - ) :

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۱۹ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها) (۱ نسخه واردشده)


بندیکت‌ها به کشیش بندیکتوس یا ( مبارک ) ( 480 - 547 ) منتسب می‌شوند . او کسی است که " پدر راهبان غرب " و یکیاز سازمان دهندگان زندگی پارسایانه در قرون میانه به شمار می‌آمد .

صومعه‌های بندکتیه تا شرق امتداد یافت و پاپ گریگوریوس ( 590 - 604 م ) اولین کسی بود که صومعه‌ی بندکتیا در بیت‌المقدس را برای پذیرایی حاجیان ( زائران ) نزدیک کلیسای قیامه برپا کرد . سپس " شرلمان " سه صومعه در آنجا ساخت و در قرن یازدهم میلادی سه صومعه در جوار کلیسای القیامه به بندکتین اختصاص یافت و بیمارستانی برای بیماران و فقرا و مهمانخانه‌ای برای حاجیان ( زائران ) به بندکتین تعلق داشت . شاید مهم ترین ( صومعه ) آنها در بیت‌المقدس ، صومعه‌ی " سیده یوشلفاط " در کنار کلیسای قبرالعذرأ بود و راهبان آن به مهندسی و مهمانداری و کشاورزی توجه خاص داشتند و بیمارستانی را نیز دارا بودند . صومعه‌ای در صلاحیه و صومعه‌ی دیگر در عیزریه در نزدیکی بیت‌المقدس که ویژه‌ی راهبه‌های بندکتیات بود .

امروزه در بیت‌المقدس صومعه‌ای برای بندکتیها بر فراز صهیون کنونی در باغ " النیاحة " احداث شده ، جایی که کلیسای مریم عذرا به عنوان یادبودی برای روزهای آخر عمرش بنا شد .

این مکان را سلطان عبدالحمید در سال 1898 م به گیوم دوم امپراطور آلمان هدیه کرد و وی را فرمانروای کاتولیک‌ها قرار داد . سپس کاتولیک‌های آلمانی ( 1900 م ) آنجا صومعه‌ای به نام " رقاء العذرا " ( خوابگاه عذراء ) به شکل دایره طبق فنون مختلف مهندسی بنا کردند و در سال 1906 صومعه و کلیسا به بندکتیهای آلمان تسلیم شد . کلیسا با کاشی تزئین گردید و از آن زیارتگاهی جذاب ساختند که فعالیت‌های ادبی و عملی و مهندسی و صنعت آن شهرت یافت . همچنین موزه‌ای فلسطینی نیز بر پا نمودند . در جنگ 1948 ارتش اسرائیل صومعه و کلیسا را اشغال و آنجا را همراه موزه نابود کرد و وسایل آن را به غارت برد . راهبان مایل به ترک صومعه نبودند . امروزه در صومعه مرکزی برای بخش‌های علمی و نیز مرکز جهانی بحث‌های الهی و مرکز ملاقات دانشجویان وجود دارد . صومعه همچنین مسئله پناه دادن به سالخوردگان می‌باشد .

مآخذ :

  1. Ganiador, B : Les anciens. Monasteres Benedistinseh Orient Lille paris 1912.
  2. Hoade, E, Gulde to the hdy land, Jerusalem 1979.
  3. Revue de Jerusalem : Jerusalem.