محمودیه ( روستای - )
روستایی است عرب نشین منسوب به سلطان عثمانی محمد ثانی که در زمان وی به وجود آمد ( 1808 - 1839 ) در طرف شمال شرقی شهر یافا و جنوب روستای مویلح واقع می شود . راه آهنی که به رأس العین می رسید از کنار آن رد می شد و در آنجا راه آهنی فرعی که طول آن دو کیلومتر است از مسیر اصلی جدا گشته ، به روستای محمودیه که ایستگاه فرعی است ختم می شود . این روستا به وسیله یک راه فرعی به رأس العین ارتباط دارد .
روستای محمودیه بالای قطعه زمینی هموار از زمینهای ساحلی برافراشته شده است . که ارتفاعش از سطح دریا در کرانه های چپ ( جنوبی ) رودخانه عوجا در فاصله سه کیلومتری از رأس العین 25 م است ایجاد شده است . این رودخانه حد فاصلی طبیعی بین زمینهای محمودیه و زمینهای مویلح را تشکیل می دهد . چاهها در جنوب و غرب زیادتر می شود .
این روستا دارای سرزمینهای با مساحت کمی است که بالغ بر 51 جریب می باشد و حدود ده جریب آن متعلق
راهها و دره ها و خطوط راه است . بیشتر زمینهای قابل کشت در قسمتهای غرب و شرق این روستا پخش شده است . بیشتر کشت این روستا از نوع صیفی جات است همچنین زیتون نیز در قسمتی از سرزمینهای آن کشت می شود . بعضی از ساکنان این سرزمین علاوه بر کشاورزی در حمل نقل نیز کار می کردند .
و ساختمانهای محمودیه به شکل نواری طولی از راه آهن فرعی به شمال کشیده شده اما وجود رودخانه العوجا در شرق روستا باعث شده که قسمت شمال غربی آن عمران و آباد گردد .
تعداد ساکنین روستای محمودیه در سال 1922 هفتادوپنج نفر بود ولی در سال 1931 به 101 نفر رسید که در 25 خانه زندگی می کردند . اما در سال 1945 تعداد ساکنان این روستا بالغ بر 170 نفر گردید . اصل و نسب ساکنان محمودیه به عرب جرامنه بر می گردد .
در سال 1948 صهیونیستها ساکنان این روستا را از اقامتگاه خود راندند و آن را به طور کلی ویران کردند . آنها در هنگام قیمومیت بریتانیا ، دراطراف محمودیه مستعمراتی همچون " جفعات هاشلوشا " بنا کرده بودند .
