پرندگان اهلی

در فلسطین ، پرندگان اهلی فراوان از جمله : مرغ ، کبوتر ، اردک ، غاز و بوقلمون وجود دارد . این پرندگان به خاطر استفاده از تخم و گوشت آنها پرورش داده می شوند و سهم عمده ای در تأمین مواد غذایی مردم دارند . به علت وجود پروتئین حیوانی سرشار در این نوع حیوانات ، اعراب فلسطینی به ویژه مردم روستاها تلاش زیادی در پرورش و نگهداری این پرندگان نشان می دهند . پرندگان بخش اصلی ثروت دامی را تشکیل می دهند که به طور اعم قسمت عمده عایدات و به طور اخص ، سهم مهمی از در آمد بخش کشاورزی را شامل می شود .

اعراب بیشتر از صهیونیستها به پرورش پرندگان اهمیت می دهند تا جایی که تقریبا هیچ خانه روستایی فلسطینی وجود ندارد که در آن پرنده ای پرورش نیابد به ویژه در روستاهای جنوبی . در حالی که صهیونیستها پرندگان را در مزارع و مرغداری های مخصوص پرورش می دهند . اعراب برای پرورش این پرندگان از وسایل سنتی استفاده کرده و در تغذیه آنها به استفاده از پس مانده های غذاهای انسانی و حیوانی و یا مواد غذایی موجود در خاک که مرغان خود سعی در یافتن آنها دارند اکتفا می کنند .

استفاده از وسایل سنتی باعث کم شدن وزن پرندگان و کاهش تعداد تخم آنها می شود ولی هزینه های پرورشی بسیار کم می باشد به طوری که این امر باعث رقابت شدید بین عربها و صهیونیستها در بازارهای محلی می گردید . در دوران قیمومیت انگلیس ، عربها کنترل شدیدی بر بازار پرندگان داشتند . آنها محصولات خود را احتکار می کردند و در فروش تخم پرندگان به صهیونیستها ، قدرت تصمیم گیری داشتند و چه بسا که یکی از روشهای مقاومت مردمی علیه استعمارگران صهیونیست و انگلیسی ، خودداری از فروش تخم پرندگان در بازارهای آنها بود . روشهای پرورش پرندگان در مستعمره های صهیونیستی با شیوه عربها متفاوت بود . صهیونیست ها پرندگان نژاد خارجی را وارد کرده و در جفت گیری با پرندگان بومی ، اصلاح نژاد بهعمل می آورند . آنها از تجهیزات جوجه کشی و علوفه وارداتی از خارج بهره می بردند ولی با وجود بالا رفتن کمیت محصولات صهیونیستها و پایین آمدن میزان ضایعات آنها ، باز هم به دلیل هزینه های بالای پرورشی در آن سیستم ، این مزارع دستخوش خسارت می گردیدند .

آمار کلی محصولات در این زمینه نشانگر پایین تر بودن میزان محصولات صهیونیستها است . در سال 1937 مجموع مصرف تخم مرغ در فلسطین ، دویست و یک میلیون عدد بود که 5/78 میلیون یعنی 34 درصد آن تولید عربها و 5/29 میلیون یعنی 20 درصد آن از محصولات صهیونیستها بود و بقیه از خارج وارد می شد . در سال 1945 نسبت محصولات اعراب به 60 درصد رسید که بالغ به 120 میلیون تخم مرغ بود .

پس از سال 1948 بر اثر ویران شدن روستاهای عرب نشین و آواره شدن اهالی آن ها ، محصولات مرغ و تخم مرغ بسیارکم شد و صهیونیستها برای تأمین نیازهای مردم مستعمرات مجبور به وارد کردن آنها از خارج و نیز خرید بیشتر از عربها شدند . و اما ساکنان عرب به سرحد خودکفایی رسیدند چرا که پرورش طیور و ازدیاد نسل آنها را گسترش دادند و در سالهای گذشته با تکیه بر روشهای علمی نسبت به ایجاد مرغداری هایی که به وسیله کشاورزان عرب موفق در میدانهای رقابت و سودآوری اداره می شود اقدام نمودند .

مآخذ :

1. حماده ، سعید : النظام الاقتصادی فی فلسطین ، بیروت 1938 .
2. مجلی ، یوسف : فلسطین و المظهر الجغرافی لمشکلتها ، قاهره 1968 .
3. گزارش کمیته جیره بندی برای خاورمیانه از سال 1944 .