انجمن اسرائیلی برای مبارزه با صهیونیسم

سازمانهای شبه علنی ضدصهیونیستی مصری است که عضویت را به یهودیان کمونیست در مصر منحصر کرده است . در چارچوب جنبش ملی مصر و رشد سرطانی خطر اسرائیل و به وجود آمدن مسائل فلسطین ، در نیمه دوم دهه 40 فکر تشکیل سازمانی که بر روی اختلاف بین یهودیت ، به عنوان یک دین و صهیونیسم ، به منزله یک حرکت سیاسی زاییده استعمار و ضدجنبشهای مردمی و ملی مصری ، تأکید داشته باشد ، به وجود آمد . بنابراین طبیعی بود که این حرکت در میان یهودیان ، مادام که فعالیت آن در میان طایفه یهودی در مصر منحصر باشد ، تشکیل گردد . بدین ترتیب بود که چنین سازمانی برای مبارزه با صهیونیزم در تابستان 1946 تشکیل شد و به مدت 20 ماه به فعالیت خود ادامه داد .

" عزراهراری " دبیر این سازمان ، اعلام کرد که انجمن اسرائیلی برای مبارزه با صهیونیسم به خاطر تبلیغات مسمومی که اخیرا به طور چشمگیر انجام شده و روابط اعراب و یهودیان را تهدید می کند ، به وجود آمده است . این سازمان همچنین در بیانیه ای که در تاریخ 6/10/1946 در روزنامه " صوت الامة " منتشر گردید ، تصریح کرد که قصد جهاد و مبارزه با تبعیض نژادی و استعمار و صهیونیسم را دارد .

یهودیان عضو در سازمان " ایسکرا " که یک سازمان سری مارکسیستی مصری بود و در ابتدای دهه 40 تشکیل شده بود ، در سال 1947 به دو سازمان مارکسیستی مصری دیگر جهت تشکیل " جنبش دمکراسی برای آزادی وطن " پیوستند ، علی رغم این که این انجمن ، استقلال خودش را از تمامی احزاب سیاسی اعلام کرده بود .

" ایسکرا " در سازمان خودش شاخه ای برای بیگانگان داشت که شامل یهودیان می شد و به دایره هایی تقسیم شده بود که اعضای یهودی ، آن را رهبری و اداره می کردند . در قسمت " بیگانگان " نیز یک بخش اقتصادی وجود داشت که وظیفه آنکار در داخل مؤسات اقتصادی بیگانه بود که در واقع کمکی بود برای درگیری بین یهودیان کمونیست و یهودیان صهیونیستی که در آن مؤسات کار می کردند . بسیج یهودیان عضو ایسکرا نیز عامل دیگری برای درگیری بین دو گروه بود .

هنگامی که " انجمن اسرائیلی برای مبارزه با صهیونیسم " تشکیل شد ، عزرا هراری و مارسیل اسرائیل و ادوارد متالون و هانزین کاسفلت و ادوارد لیوی همگی به کمیته رهبری آن پیوستند و از ابتدا ، مقاومت دوگانه ای را در مقابل صهیونیستها و حزب سعدی مصری حاکم به ریاست محمدفهمی النقراشی در پیش گرفتند . حکومت ، اعضای این کمیته را دستگیر و توقیف کرد و لیکن پس از 48 ساعت آنها را آزاد ساخت .

در ژوئن 1947 انجمن کتابچه ای چاپ کرد که در آن بیانیه ای برای تمامی تجمعات و گروههای یهودی در مصر درج شده بود . این بیانیه به طور اجمالی اهداف سازمان را بدین شرح مطرح کرده بود :

1. مبارزه و جهاد ضدتبلغات صهیونیستی که مغایر با مصالح و منافع هرکدام از اعراب و یهودیان می باشد .
2. ارتباط و پیوستگی محکم بین یهودیان مصر و مردم این کشور در جهاد و مبارزه جهت تحقق استقلال و دمکراسی .
3. فعالیت در جهت حل مشکل یهودیان سرگردان و آواره .

این انجمن در منشور خود اشاره کرد که به تناسب موفقیت این سازمان در جهاد و مبارزه اش با صهیونیستها و همگام با موفقیتش در جذب توده های یهودی در جهت جنبش ملی و قومی در مصر ، مبارزه و کشمکش خودش را در مقابل صهیونیستهای استعمارگر و دشمن یهودی ، در شعار ضدصهیونیستی و برای مصالح و منافع یهود مصر ، تقویت خواهد کرد .

انجمن ، جنبش صهیونیستی را خطرناکترین حرکت در تاریخ یهود و برسر راه حل مشکل یهودیان به شمار آورد . همچنین اشاره کرد در زمانی که این انجمن با صهیونیستها مبارزه می کند ، از همه عناصر موافق خود ، برای حل مشکل یهود ، دفاع خواهد کرد .

عزرا هراری دبیر این انجمن در مصاحبه اش با روزنامه " الجماهیر " قاهره در تاریخ 5/5/1947 به این نکته اشاره نمود که : " صهیونیسم ابزاری برای استعمار است تا توده های یهودی را جهت تحقق اغراض استعماری خود و تأسیس حکومت و رژیم یهودی در فلسطین برای تثبیت جای پای خودش در خاورمیانه جذب کند . وی همچنین تأکید کرد " صهیونیسم می خواهد یهودیها را به استعمار ارتباط دهد و با ایجاد سیاست " تفرقه بینداز و حکومت کن " در منطقه حاکم گردد و با تشکیل دولت یهودی در این منطقه ، سرپیکان حمله را متوجه سرزمینهای عربی و ملت عرب کند . "

این سازمان همچنین مهاجرت یهودیان به فلسطین و سیاست مهاجرت را که برخلاف مصالح ساکنان فلسطین و مغایر با انسانیت بود محکوم کرد و مخالفت خود را با مهاجرت ، که باعث جنگ قومی در فلسطین می شود ، اعلام داشت .

این انجمن ، تفکر صهیونیستهایی را که تنها راه حل برای یهودیان موجود در اردوگاههای اروپایی غربی را رفتن به فلسطین و در نتیجه ، ادامه شکنجه ها برای برقراری استثمار در جهت مصالح سیاست صهیونیستی می دانند ، محکوم کرد و پیشنهاد داد : آوارگان به سرزمینهایی که از آن رانده شده اند ، بازگردند و کسانی هم که رغبت به بازگشت به وطن اصلی خود را نداشته باشند ، در هرمنطقه از نقاط جهان می توانند زندگی کنند . انجمن ، تروریسم صهیونیستی در فلسطین را محکوم کرد و آن را چنین توصیف نمود : یک حرکت فاشیستی در برابر توده یهود است . کسانی که در این اقدامات تروریست وار زیر پوشش محافظت امنیت ، فعالیت می کنند ، هدفی جز تبدیل فلسطین به پادگانی نظامی و مسلح - که در خدمت اهداف تجاوزگرانه آنها باشد - ندارند و جز برای استعمارگران ، خدمت نمی کنند و نیز این کار آنها ، توجیهی ظاهری برای تبعیت نمودن ساکنان عرب منطقه ، از حکومت مستبد و استعماری صهیونیست است .

این انجمن همچنین صهیونیسم را مسئول پراکندن افکار فاشیستی در میان یهودیان دانست و در نهایت اعلام کرد که : تنها راه نجات مردم یهود ساکن در فلسطین ، تشکیل جبهه ای واحد همگام با جنبش آزادیبخش اعراب در راه فلسطین می باشد .

این سازمان در مورد کسانی که افکار صهیونیستی و نژادپرستانه در آنها رسوخ کرده است ، تعبیری دارد بدین مضمون که : " بحران اقتصادی موجود که یهودیان هرروز بیش از روز پیش با آن روبه رو هستند ، بیشتر متوجه طبقات متوسط جامعه می شود . پس صاحبان مشاغل یهودی و تاجران کوچک و کارمندانی که به نحوی امرارمعاش می کنند و به گذران زندگی مشغولند ، طعمه و شکار تبلیغات صهیونیستها واقع شده اند ، تبلیغاتی که آنها را به فرار از زندگی سخت و روی آوردن به زندگی راحت در فلسطین به عنوان کشاورزان آزاد فارغ از نگرانی برای قوت فردای خود تشویق می کند . " انجمن ، علاوه بر تبلیغات دروغ صهیونیستها ، به بعضی از اقدامات صهیونیستی و هواداران آنها نیز اشاره دارد .

این انجمن ، حل مشکل یهودیان مصر را در پیوستن به جنبش ملی مصر و همکاری و پیوند تام و کامل با آن در راه تحقق اهدافی که مغایر با مصالح و منافع توده های یهودی نباشد می داند . انجمن ، دشمنان پیشرفت و آزادی را سلاح به دست و در راستای دشمنی با یهودیان می دید و تأکید بر این داشت که ، برخلاف صهیونیستها ، دوری جستن از این شیوه را در موردخود ممکن می داند . و اشاره داشت که امروزه مشکل یهودیها دارای سه بعد و جنبه شده که هر بعد آن از دیگری متفاوت می باشد . اول : مشکل اقلیتهای یهودی است که در اکثر مناطق جهان زندگی می کنند . دوم : مشکل یهودیان فلسطینی می باشد که صهیونیستها در صدد اظهار آن به عنوان یک مشکل خانوادگی یهودی هستند . و بالاخره آخرین مشکل موجود ، مشکل یهودیانی است که هیچ مأوی و مکانی به جز پادگانها و اردوگاههای آوارگان در اروپای غربی ندارند . انجمن ، حق ایجاد دولتی ویژه یهودیان را انکار کرد و تأکید نمود که دشمنی با صهیونیستها ، بدون اعاده و ایجاد دمکراسی ، فایده ای ندارد و موفقیت چندانی به دست نخواهد آورد . این تشکل همچنین صهیونیستها را به منصرف کردن یهودیان از مبارزه و جهاد علیه دشمن نخستین خودشان که همان فاشیسم بوده متهم کرده ، و معتقد بود که آرامش اقلیت یهودی ، بدون هم قسم و متحدبودن با نیروهای دمکرات که در آینده نزدیک ، آزادی و رفاه یهودیان را به دنبال خواهد آورد و متحقق خواهد ساخت ، امکان پذیر نخواهد بود .

انجمن ، یک راه حل دمکراتیک را برای مسأله یهودیان به وجود آورد ، " تا آنجا که مشکل اساسی فلسطینیها را مشکل آزادی فلسطین از یوغ استعمار می بیند " . تنها راهی که یهودیان فلسطینی بایستی پیش روی خود قرار بدهند ، همانا تفاهم و همکاری با اعراب آنجا و اتحاد با آنان جهت آزادی فلسطین از یوغ استعمار می باشد . فلسطین مستقل و آزاد از قیدوبند هرگونه قدرت خارجی ، فلسطین دمکراتیک ، تنها دستاوردی است که می تواند نوعی زندگی دلنشین و آزاد و مستقل و به دور از هرگونه پلیدیها برای ساکنانش به ارمغان بیاورد . انجمن ، در لفافه بعضی از مقالات که بدون امضا در روزنامه " صدای امت " قاهره منتشر گردید به فعالیت صهیونیستها در مصر اشاره کرده است . در مقاله اول ، هیأتهای ملی مصری را نسبت به بعضی صاحبان اماکن تجاری در قاهره و برخی از دلالان اعلانات و وکلای شرکتهای تبلیغاتی وابسته به انجمنهای صهیونیستی در فلسطین که هدف اصلی آنها مبارزه با هیأتها و انجمنها و افراد و روزنامه ها و مجلات و هرچیز مرتبط با اعراب می باشد ، برحذر داشته است .

در یک درگیری و کشمکش که بین کمونیستها و صهیونیستهای یهودی مصر درگرفت ، صهیونیستها با همکاری پلیس مصری پیروز گردیدند و کمونیستهای مصر را از باشگاه " مکابی الظاهر " در قاهره بیرون راندند .

ولی این کارها باعث قطع حملات ضد صهیونیستی و ادامه فعالیتهای انجمن نگردید و مقاله ای را تحت عنوان " مخفیگاههای صهیونیستها در مصر " و نیز مقاله دیگری با عنوان " مؤمرة صهیونیة سامرة " ( توطئه برملا شده صهیونیستها ) بدون امضا در روزنامه " صدای امت " منتشر کرد و در آن از فریبکاری و نیرنگ انتخابات باشگاه " مکابی الظاهر " پرده برداشت . سپس یک سلسله مقالات تحت عنوان " مخفیگاههای صهیونیستی " به آنها اضافه شد و در آنها به وضعیت صهیونیستها در مصر اشاره می شد مثل " شرکت اعلانات شرقی " که دو روزنامه به زبان فرانسه و همچنین دو روزنامه به زبان انگلیسی منتشر می کرد و شرکتی است متشکل از صهیونیستها و بعضی از انگلیسیها که وظیفه و مأموریت آن دفاع از استعمار و صهیونیسم و توجیه استثمار آنها برای ملت مصر و اتهام به جنبش ملی عربی فلسطین به عنوان یک حرکت ارتجاعی ، می باشد .

این مقالات ، ماهیت صهیونیستها را برای توده مردم روشن ساخت . و از آنجایی که این شرکت تعداد زیادی اعلامیه را در مصر پنهان می کرد ، لذا سیطره و تسلط کامل بر تعداد زیادی از روزنامه ها و مجلات مصری پیدا کرده بود .

در غروب 24/4/1947 یک درگیری طولانی بین کمونیستهای یهودی و صهیونیستها ، هنگامی که کمونیستها سعی کردند به مجتمع باشگاه " مکابی الظاهر " داخل شوند ، روی داد . در تاریخ 1/5/1947 صهیونیستها نگهبانی و محافظت درهای " مکابی الظاهر " را بیشتر کردند تا روز عید جهانی کارگران مانع از ورود یهودیهای کمونیست به این باشگاه گردند . بعد از گذشت دو روز از آن واقعه صهیونیستها با گروهی از کمونیستهای یهودی که برای ورود به باشگاه سعی زیادی می نمودند ، درگیر شدند که به دنبال آن تعدادی از کمونیستها مجروح گردیدند و عده ای نیز دستگیر شدند .

انجمن در یکی از مقالات خود ، از خدمت صهیونیستها در مدارس طائفه یهودی در قاهره و اسکندریه پرده برداشت که این مدارس در جهت برپایی مجالس صهیونیستی و به منظور تبلیغ و جمع آوری وجوهات برای انتقال یهودیان به فلسطین به کار گرفته می شود . طرفداران و نمایندگان صهیونیستها زیر پوشش فعالیتهای ورزشی مشغول توطئه بودند و نقشه و طرحهای آنها را در جهت دشمنی و مخالفت با فلسطینیها به اجرا درمی آورند .

انجمن در روزنامه " صدای امت " اخطاری به حکومت مصر داد مبنی بر این که " کمیته بزرگترین افراد ثروتمند یهودی حامی صهیونیستها در مصر تکوین و تشکیل یافت " . این کمیته از هر یهودی که توانایی پرداخت یک پوند مصری را داشته باشد برای رسیدن به اغراض و اهداف صهیونیستها در فلسطین و خاورمیانه به طور اعم ، کمک مالی می گیرد .

در اواسط ژوئن 1947 وزارت امور اجتماعی مصر عدم موافقت خواد را در مورد تشکیل انجمن به خاطر دلایل مربوط به امنیت کشور ، به عزرا هراوی دبیرکل انجمن ابلاغ نمود . و درمقابل ، مؤسان انجمن ، این موضع گیری حکومت مصر را محکوم کردند . در اواسط ماه مه 1948 سازمان امنیت مصر ، تعداد زیادی از یهودیان مصری را که نقش زیادی در مخالفت با صهیونیستها داشتند ، دستگیر و اکثر آنها را از سرزمین خودشان تبعید کرد .

با مهاجرت شمار زیادی از یهودیان مصری " انجمن " پایه و شالوده مردمی خود را از دست داد و از فعالیتها و کارهای خود دست کشید .

مأخذ :

1. یاسین ، عبدالقادر : مجله شؤون فلسطینیة ، الرابطة الاسرائیلیة لمکافحه الصهیونیه ، شماره 370 ، اوت 1974 ، بیروت .