بندک ، عبدالله

پیشه ور و نویسنده فلسطینی است . در شهر بیت لحم به دنیا آمد تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش گذراند ، سپس به حرفه‌ی تجارت روی آورد ، ولی پیوند محکم خود را با مدرسه‌ی ابتدایی ( مدرسه میسیونری لاتین ) و معلمانش حفظ کرد ، از این رو مایه‌ی فرهنگی بزرگی کسب کرد .

در اواخر دهه‌ی بیست ، مقامات قیمومیت انگلیس او را به همراه هفت تن از دوستانش برای تحصیل در رشته‌ی هنر در انگلستان برگزیدند . او پس از بازگشت ، در سال 1926 یک مدرسه‌ی فنی حرفه‌ای در امان تأسیس کرد ، سپس برای پیوستن به جنبش ملی از طریق حزب کمونیست فلسطین به بیت لحم بازگشت . سلسه سخنرانی‌هایی که استاد رئیف خوری در مدرسه‌ی صهیون برگزار می‌کرد آغاز فعالیت عبدالله بندک به شمار می‌رفت که سپس یکی از دوستان صمیمی او گردید . رئیف خوری و عبدالله بندک و داوود ترزی به خاطر سخنرانی‌های ملی و اجتماعی و سیاسی عمومی خویش گروهی از دانش آموزان دبیرستانی را مجذوب کردند .

عبدالله بندک در سال 1937 جمعیت دانش‌آموزان عرب را در بیت الحم تأسیس کرد که ضمیمه‌ی هفته‌نامه صوت الشعب اولین محصول ادبی آن به شمار می‌رفت . ناشر و مدیر این ضمیمه ، عبدالله بود اولین شماره‌ی مجله جمعیت دانش آموزان عرب به نام " الغد " در اول ماه مه 1937 منتشر شد ، و عبدالله بندک مدیر امور م بود . سپس نام جمعیت به انجمن دانش‌آموزان عرب تغییر یافت ولی مجله همچنان نام الغد را برای خود حفظ کرد . مقامات انگلیسی در اوائل سال 1940 عبدالله بندک را به مدت سه ماه بازداشت کردند .

عبدالله در زمان جنگ جهانی دوم یکی از پیش کسوتان جنبش مقاومت علیه نازیسم و فاشیسم در فلسطین بود ، و در سال 1942 برای دیدار اولین هیأت شوروی از کشور همت گماشت . وی همچنین از سال 1940 در هیأت همکاری نزدیک اعراب و یهود در فلسطین شرکت کرد ، و با شخصیتهای یهودی از جمله " اهرون کوهین " خاور شناس که با وی روابط دوستی نزدیکی داشت تلاش پیگیری را انجام داد .

سپس عبدالله و دوستانش انجمن دانش آموزان را به انجمن روشنفکران عرب در فلسطین تبدیل کردند و مجله‌ی الغد در سال 1943 به صورت ارگان اعضای انجمن جدید به سرپرستی عبدالله بندک انتشار یافت . در سال 1944 هنگامی که روزنامه‌ی الاتحاد ارگان حزب کمونیست منتشر شده ، عبدالله بندک یکی از نویسندگان آن بود همچنین عضو گروه آزادی بخش ملی ، اتحادیه‌ی سندیکاهای کارگری ، جمعیت‌های کارگران عرب در یافا و ناصره و غزه و عیره بود ( نک - : کارگران و جنبش کارگری ) . بندک پس از فاجعه‌ی 1948 زادگاه‌اش را ترک گفت و به اردن انتقال یافت تا از طریق حزب کمونیست در فعالیت‌های ملی شرکت نماید ، و تا زمان مرگ آنجا به سر برد .

مآخذ :

1. طوبی ، توفیق : ذکری من عبدالله البندک معلماً و صدیقاً ، روزنامه‌ی الاتحاد ، حیفا 31/12/74 .
2. مصیه ، محمد سعید : انتفاضه الوطنیه الفلسطینیه و الممارسات الصهیونیه .