پروتکل روابط اقتصادی میان رژیم صهیونیستی و سازمان آزادی بخش فلسطین ( متن - )

از دانشنامه فلسطین


هیأتهای اقتصادی فلسطینی و اسرائیلی در چهارچوب طرح خود مختاری غزه - اریحا ، توافقنامه اقتصادی مربوط به قرارداد خودمختاری را در پاریس امضا کردند . این پروتکل تاریخی 60 صفحه ای که احمد قریع ( ابوعلاء ) رئیس دایره اقتصادی ساف و ابراهام شوحات ، وزیر دارایی اسرائیل ، در حضور وزیر امور خارجه فرانسه امضا کردند بشرح زیر است :

  1. سیاست واردات :

سرائیل و دولت فلسطین از سیاست مشابهی در امور واردات و گمرک پیروی می کنند ، ولی دولت فلسطین ، پس از توافق دو طرف ، می تواند کالاهایی را با تعرفه های گمرکی غیر از آنچه در اسرائیل اجرا می شود ، وارد کند . همچنین دولت فلسطین می تواند فراورده هایی را به صورت محدود و مورد توافق دو طرف از کشورهای عربی وارد کند .

  1. سیاست پولی :

سیاست پولی دولت فلسطین ، نظارت بر بانکهای عامل در منطقه خود مختار و مشخص کردن سپرده ها و کنترل ذخایر ارزی و اشراف بر عملیات بانکی با ارزهای خارجی است . هر دو طرف به بحث درباره امکان صدور جانشینهای مختلف برای پول فلسطین ادامه می دهند . تا آن زمان ، " شکل اسرائیل " در کنار ارزهای دیگر ، پول قانونی در اراضی خودمختار شمرده می شود .

  1. مالیاتهای مستقیم :

دولت فلسطین سیاست خاص خودش را در زمینه مالیات مستقیم ، از جمله مالیات بر افراد و شرکتها و متملکات و شهرداریها ، اعمال می کند . هر دو طرف به اخذ مالیات در مناطق تحت حاکمیت خود اقدام می کنند و اسرائیل 75 درصد از مالیات بر دستمزد فلسطینیان شاغل در اسرائیل را به دولت فلسطین تحویل می دهد .

  1. مالیاتهای غیرمستقیم :

دولت فلسطین نظامی مالیاتی ، شبیه به نظام مالیاتی اسرائیل را ، بر ارزش افزوده ها اعمال می کند . میزان مالیاتی که دولت فلسطین بر ارزش افزوده اعمال می کند 15 تا 16 درصد است .

  1. کار :

کار در اسرائیل برای فلسطینیانی که می خواهند امکان اشتغال بیشتری داشته باشند ضروری است . این اصل اجازه می دهد که نیروی کار میان دو طرف انتقال یابد . کارگران فلسطینی در اسرائیل از حقوق مندرج در قوانین اسرائیل برخوردارند .

  1. کشاورزی :

ورود محصولات کشاورزی مناطق خود مختار فلسطین بهاسرائیل آزاد است ، به استثنای 5 محصول که تحت قانون نظام تعیین سهمیه به مدت 5 سال قرار می گیرد : گوجه فرنگی ، خیار ، سیب زمینی ، تخم مرغ ، طیور .

  1. تولیدات صنعتی :

انتقال تولیدات صنعتی از داخل منطقه خودمختار مجاز است .

  1. جهانگردی :

دولت فلسطینی اداره جهانگردی را برای نظارت بر مسایل جهانگردی در مناطق خودمختار تأسیس می کند . جهانگردان اجازه دارند آزادانه میان این مناطق و اسرائیل رفت و آمد کنند . به بنگاههای جهانگردی و راهنمایان اجازه داده می شود ، به شرط برخورداری از شرایط ضروری این حرفه ، در " طرف دیگر " عمل کنند .

  1. سوخت :

نرخ مواد سوختی در مناطق خودمختار براساس هزینه خرید و مالیات دولت فلسطین تعیین می شود . نرخ موادسوختی در مناطق خودمختار نباید کمتر از 15 درصد نرخ آن در اسرائیل باشد .

  1. بیمه :

این توافق بر دو نکته مهم تصریح دارد :

الف : انتقال صدور مجوز برای تأسیس شرکتهای بیمه و نظارت بر آنها در مناطق خودمختار به دولت فلسطین .

ب : بیمه خودروها و پرداخت غرامت به قربانیان تصادف جاده ها اجباری است و باید :

  • دولت فلسطین نظام بیمه خودروها را همانند این نظام در اسرائیل اجرا کند ، ولی میزان پرداخت غرامت محدودتر است .
  • بیمه نامه هایی که دولت فلسطین صادر می کند در اسرائیل نیز اجرا می شود ، ولی غرامت به قربانیان تصادف طبق قوانین اسرائیل پرداخت می شود . بیمه نامه های اسرائیلی نیز در اراضی خودمختار اجرا می شود .

مأخذ :

  1. روزنامه های لبنانی الدیار و النهار مورخ 29/4/1994 .