پرز ، شیمون ( طرح صلح - 21/10/1985 )

از دانشنامه فلسطین


شیمون پرز ، نخست وزیر وقت اسرائیل در تاریخ 21/10/1985 سخنانی را در سازمان ملل متحدایراد کرد . وی در این سخنرانی طرح صلحی را مطرح ساخت و خواهان پایان یافتن حالت جنگ میان اسرائیل و اردن و آغاز مذاکرات صلح در همان سال شد .

پرز پیشنهاد کرد که کمیسیونهایی تشکیل شود تا در مدت سی روز برای هماهنگ کردن پشتیبانی بین المللی ، که زمینه ساز آغاز مذاکرات مستقیم میان اسرائیل و اردن خواهد شد ، برنامه ریزی کند .

طرز پرز در بندهای زیر خلاصه می شود :

  1. دستیابی به قرار داد صلح میان اسرائیل و کشورهای غربی و حل مسأله فلسطین .
  2. نگذاشتن پیش شرط از هر دو طرف .
  3. اساس مذاکرات را قطعنامه های 242 و 338 شورای امنیت تشکیل می دهد ، و سایر پیشنهادها در دستور کار مذاکرات قرار داده می شود .
  4. مذاکرات میان طرفهای درگیر به صورت مستقیم انجام می گیرد .
  5. در صورت لزوم و با توافق طرفهای درگیر ، مذاکرات با حمایت بین المللی انجام می شود .
  6. مذاکرات پیش از پایان سال جاری در اردن یا اسرائیل یا هر کشور دیگر مورد توافق انجام می شود . پرز آمادگی اسرائیل را برای برگزاری جلسه افتتاحیه در عمان اعلام داشت .
  7. مذاکرات میان هیأت اسرائیلی و هیأت اردنی یا اردنی - فلسطینی انجام خواهد شد ، مشروط به این که هدف هیأت اخیر صلح باشد و نه ترور سیم .

پرز پیشنهاد کرد که مذاکرات به تدبیر فوری مرزی و حل مسأله فلسطین منجر شود . وی گفت که معاهده کمپ دیوید می تواند مبانی مناسبی برای این امر باشد و می توان از اعضای دایمی شورای امنیت خواست تا از این مذاکرات حمایت کنند .

پرز افزود که از دیدگاه اسرائیل کشورهایی که با هر یک از طرفهای مذاکره کنند روابط دیپلماتیک ندارند نباید در مذاکره شرکت کنند ، زیرا این امر در مذاکرات مستقیم تأثیر خواهند گذاشت . از برخی اعضای شورای امنیت نیز برای شرکت در مذاکرات دعوت می شود . وی تأکید کرد که معاهده کمپ دیوید می تواند مبنایی برای صلح باشد ، هر چند اردن در آن شرکت نداشته است ، پرز برای نخستین بار خواستار مشخص شدن برنامه کاری و اقدامات اداری و چارچوب بین المللی مذاکرات از طریق کمیسیونهای مشترک اردنی - اسرائیلی شد ، و تأکید کرد که این کمیسیونها می توانند ظرف 30 روز کار خود را آغاز کنند .

مأخذ :

  1. منیر الهور وطارق الموسی : مشاریع التسویة القضیة الفلسطینیة 1947 - 1985 ، دار الجلیل للنشر 1986 .