مسعودیه ( روستای - )
روستایی است که به نام صمیل یافا ، به جهت تشخیص از صمیل ، الخلیل هم خوانده شده است . این روستا در شمال شرقی یافا - - تل آویو قرار دارد . از جهت شمال شرقی این روستا به تل آویو نزدیک بود و بعد از
امتداد و گسترش این شهر آباد در جهت شمال شرقی ، مسعودیه به تل آویو متصل گشت و از سال 1946 تخت پوشش شهردای تل آویو قرار گرفت .
مسعودیه در سمت شرقی دریای مدیترانه بر روی توده های شنی ساحلی بنا گردید و از مجرای سفلی رود " عوجا " کمتر از دو کیلومتر فاصله داشت . در شرق این روستا دره مصراره قرار دارد ک نهر " عوجا " در آن جاری است و بر روی آن پل مصراره زده شده است به نحوی که به جاده تل آویو - - قباح تکفا متصل شده است .
این روستا از مجموعه ای از خانه های مسکونی که مساحتشان از 10 جریب تجاوز نمی کرد تشکیل شده و به هم پیوسته بوده و گسترش آن شمالی - - جنوبی بود . مساحت زمینهای متعلق به روستا در سال 1938 به 091,2 جریب می رسید که میان 87 جریب از آن راهها و دره ها و 048,1 جریب و از آن صهیونیستها بود .
زمینهای مسعودیه خاصیت شنی دارد ولی علی رغم این فراوانی آب چاههای اطراف مسعودیه به خصوص در سمت جنوب سرزمینهای آن را قابل کشت و زراعت کرده است . مرکبات مهمترین محصول آن به حساب می آید و همچنین انواع میوه در آن به عمل می آید .
در سال 1922 ، در مسعودیه 449 نفر عرب زندگی می کردند . این تعداد به 658 نفر در سال 1931 افزایش یافت که در 127 خانه اقامت داشتند . این تعداد در سال 1945 به 850 نفر بر آورد شده است . بیشتر ساکنین روستا به کار زراع و تربیت دام و تعداد کمی نیز به صنایع دستی و مشاغلی مانند تجارت ، صنعت و خدمات می پرداختند . مسعودیه دارای مدرسه ای بود که تعداد دانش آموزان آن به 24 نفر می رسید .
گسترش تل آویو بر این روستا تأثیر گذاشت و این امر بر سرعت خالی شدن آن از سکنه عرب در سال 1946 افزود . جنگ 1948 هنوز پایان نیافته بود که مسئولین اسرائیل اشغالگر اقدام به اخراج ساکنین عرب از روستایشان نمودند تا بدینوسیله موجبات نابودی آن و فراهم نمودن زمینه جهت عمران و آبادی تل آویو فراهم گردد .
