غور صافی ( نبرد - )

غور ( دره ) صافی در جنوب شرقی بحرالمیت و در فاصله هشت کیلومتری از مستعمره صهیونیستی که شرکت " پتاس " بر ساحل جنوبی بحرالمیت به وجود آورده ، قرار دارد . غور صافی در دو طرف دره امتداد پیدا می کند و محل حراستی برای نگهبانان اردنی که مشرف بر منطقه است و در آن 29 نگهبان وجود داشت ، ساخته شده است . این محل نگهبانی تابع " کرک " است .

اسرائیلی ها ته موجب قراردادی که میان آنها و شرکتهای انگلیسی و اردنی منعقد شده بود ، تمام کارخانجات شرکة " پتاس " را اشغال نموده و در مستعمره ای که در جنوب بحرالمیت واقع شده بود تجمع نمودند .

واضح است که آنها قرار داد مذکور را به طور موقت قبول نمودند تا پس از مدتی که نیرو گرفتند ، دوباره بر تمام منطقه سیطره یابند . بعد از آنکه مواضعشان را در منطقه بیت المقدس و حومه آن تقویت کردند ، بر ایشان آشکار شد که آن وقت رسیده است .

پس در صبح روز 2/6/1948 هجوم به غورصافی پس از آنکه در شب قبل آن سیمهای تلفن را قطع نموده و مسیری که غور را به " کرک " و خصوصا به تنگه معروف به نام " الریصه " که واقع بیت دریا و کوه مین گذاری نموده بودند ، را آغاز کردند . هدف از این مین گذاری و قطع سیمهای تلفن ، فاصله انداختن برای عدم رسیدن نیروهای اردنی بود .

نیروی مهاجم اسرائیلی که متشکل از سه گروهان بود توسط خمپاره انداز و مسلسل ها و چهار تانک که بر روی جاده ای که اسرائیلی ها در موازات بحرالمیت قرار داشته و دره را به مستعمره شان متصل نمود ، حرکت نمود . بعد از اینکه این نیرو بر بخش وسیعی از دره استیلا یافت ، مرکز ژاندارمری را محاصره نمود و هجوم به آن را پس از گلوله باران توسط توپها و مسلسل ها ، آغاز نمود که منجر به کشته شدن دو نفر و مجروح شدن هفت نفر گردید .

اگر تعدادی از سربازان ژاندارمری اردنی که در حدود 13 نفر بوده اند در اثناء نبرد نمی رسیدند ، مرکز نگهبانی به دست اسرائیلی ها سقوط می کرد زیرا این سربازان شروع به ترمیم خطوط تلفن نموده و از عمان نیرو درخواست کردند ، سپس راه را از مینها پاک کرده و در نقب " أبرش " که مشرف بر دره و آن دژ بود متمرکز شدند و آتش خویش را بر نیرهای اسرائیلی که دست به تهاجم زده بودند ، ریختند .

از خوش شانسی آن گروه که اتومبیلی که آنها را حمل می نمود از کار افتاد آن دسته مجبور شدند پیاده راه را طی کنند . در غیر این صورت قربانی مینها می شدند .

هنگامی که خبر به عمان رسید ، سه فروند هواپیمای اردنی بر فراز منطقه نبرد به پرواز در آمدند . این أمر تقویت مدافعین مرکز ژاندارمری شد ، با کمک گروه موجود در نقب " أبرش " شروع به گلوله باران دشمن نموده و مهاجمین را با حدود 40 گلوله درهم کوبیدند که به دنبال آن ، هجوم متوقف شد .

در روز بعد نیرویی متشکل از حدود صد سرباز اردنی از عمان رسید . تعدادی از مبارزان " طفیلة " روانه

شدند و دشمن را تا آستانه مستعمره صهیونیستها بیرون راندند ولی مستعمره را به علت امکانات و نیز در حصار بودنش مورد هجوم قرار ندادند .

مأخذ :

1. العارف ، عارف ، النکبة ، جلد 3 ، بیروت 1956 .