سفارت اسرائیل در تایلند ( حمله چریکهای فلسطینی به - 1351 )
در دی ماه 1351 ه . ش چهار عضو سازمان چریکی سپتامبر سیاه به سفارت اسرائیل در بانکوک ( پایتخت تایلند ) یورش بردند و آن را تصرف کردند و 6 نفر را گروگان گرفتند و تهدید کردند که اگر اسرائیل 36 زندانی فلسطینی را آزاد نکند ، گروگانها را می کشند و سفارت را منفجر می کنند .
چریکها بلافاصله پرچم سازمان فلسطینی سپتامبر سیاه را به اهتزاز درآوردند . پلیس تایلند سفارت را محاصره کرد و رئیس پلیس این کشور که در مراسم انتصاب ولیعهد تایلند شرکت کرده بود با لباس رسمی ، خود را به محل حادثه رساند .
چهار مرد مسلح خواستند که سفیر اسرائیل در تایلند برای مذاکره با آنان به محل سفارت برود . چریکها لباس دیپلماتها را پوشیده بودند تا مأموران امنیتی را گمراه کنند . آنها یاداشتی به زبان انگلیسی نوشته بودند با این مضمون : " ما کوشش می کنیم کارکنان سفارت را سالم نگه داریم مگر اینکه طرف مقابل دست به خشونت بزند و یا ما را فریب دهد و درخواستهایمان را نادیده بگیرد " چریکها ، آزادی " کوز وادکاموتو " جوان ژاپنی که در کشتار فرودگاه تل آویو دست داشت و نیز اجساد " علی طه " و " عبدالعزیز الاواش " دو چریک مقتول را جزو شرایط خود قلمداد کرده بودند .
شش گروگان چریکها عبارت بودند از : دینتران هاواش ، دبیر اول سفارت ، همسرش دروت هاواس ، ( دانیل بری ) ، وابسته اداری سفارت ، همسرش ( سارابری ) ، ( پینهاس لوی ) ، رئیس اداره کنسولی سفارت و ( شیمون اویمور ) سفیر اسرائیل در کامبوج که به طور اتفاقی به تایلند رفته بود .
به هرصورت ، پس از 19 ساعت به خاطر پادرمیانی ( عیساوی ) سفیر مصر در تایلند درخواستهای محترمانه دولت تایلند و امان دادن به آنها برای خروج از تایلند و رفتن به قاهره ، گروگانها را آزاد کردند و با یک هواپیمای اختصاصی به قاهره رفتند . جالب اینکه ، سپتامبر سیاه چریکهای خود را به علت تعلل و مسامحه درانجام وظیفه و نشان دادن ضعف محاکمه کرد و سه نفر از آنها را محکوم به اعدام ساخت .
سه چریک در قاهره از خود دفاع کردند و درباره علل انصراف خود توضیحاتی دادند که هرگز افشا نشد . حتی کسی نفهمید اعدام شده اند یا نه ؟
پس از آزادی گروگانها ، اسرائیل از دولت تایلند تشکر کرد و گروگانها و دوستانشان جشن گرفتند . در همین جشن ( نیتران هاواس ) دبیر اول سفارت اسرائیل گفت : چریکها اول همه ما را به هم بستند ، اما نسبت به کسی خشونت نشان ندادند . هر چهار چریک ، به مسلسل و نارنجک و تپانچه مسلح بودند . هیچ کدام از ما مقاومتی نشان ندادیم . از ما خواستند روی زمین دراز بکشیم . بعداز هشت ساعت کمی آب به ما دادند . بلندمان کردند و دو به دو به هم بستند . هرگز ما را کتک نزدند و بعد از 12 ساعت به دولت تایلند اجازه دادند برایمان غذا بفرستد .
چریکها جز پول تایلندی پولی در جیب خود نداشتند و از ما خواستند به آنها دلار بدهیم . دلار دادیم ، اما تا عوض تایلندی اش را ندادند قبول نکردند .
مأخذ :
- کیهان سال ، شماره 11 ، سال 1351 .
