داجون

" داجون " ، یا " دجن " خدای فینیقی همطراز " بوزیدون " نزد یونانیان و " نپتون " نزد رومیان است . نام داجون از کلمه " داج " مشتق شده و در زبان سامی به معنی : ماهی دوست داشتنی یا از کلمه " داجان " کنعانی ، به معنی : گندم است . پرستش این خدا نزد فینیقیان و نیاکانشان کنعانیان معمول بوده است ، سپس فلسطیان ساکن کرانه های دریای مدیترانه آنرا خدای خود قرار دادند . در داستان سامسون و جولیات غول پیکر در تورات آمده است که سامسون پهلوان به معبد داجون در شهر اسدود آورده شد به طوری که این معبد را با کندن ستونها از جایش ویران کرد ، درنتیجه معبد بر سر مردم از جمله سامسون ویران گردید .

تصویر خدای داجون بر روی سکه های جزیره ارواد و شهر صور به طوری که " ملقارت " یا " ملک قرت " یعنی خدای شهر نامیده می شد ، نمایان است . در بیروت به نام " بعل بریت " یعنی سرور و آقای بیروت شناخته می شد . این خدا برروی سکه های جزیره ارواد به شکل مردی با سر انسان و دم ماهی بزرگی با بالهایش نمودار است ، همچنین سر آن بر برخی سکه های مزدانا با دسته ای از برگهای درخت غار مزین است ، سر این خدا بر سکه های صور به شکل افساری با پوستی بر روی شانه و به دور گردن آن پنجه هایی چسبیده است . اما این خدا برروی سکه های بیروت به شکل مردی در حال راندن یک ارابه دریایی که چهار اسب بالدار دریایی آنرا می کشند . نمایان است .

داجون به نام " بعل یم " یا سرور خدای دریاها نیز شناخته شده است ، روستایی در نزدیکی یافا در فلسطین به نام [[بیت دجن ( روستای - ) |بیت دجن]] وجود دارد که نامش بدون شک از نام این خدا گرفته شده است ، شاید در سده های گذشته معبدی برای همین خدا در این روستا بوده است .

مآخذ :

1. بوست ، جرج : قاموس الکتاب المقدس ، بیروت 1971 .
2. Worth : Greek in Coins the British Museum, Phoenicia.