خالدبن یوسف نابلسی ( 1189 - 1260م ) ( 585 - 663 ه )

ابوالبقاء زین الدین نابلسی که یکی از بزرگترین حافظان و چهره های بارز لغوی فلسطینی است که دو سال بعد از نبرد حطین در نابلس به دنیا آمد و شاید خانواده اش از خانوادهایی باشد که بعد از ترک اروپا در شهرهای فلسطین ساکن شدند . وی بعد از آن به دمشق منتقل شد در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری درس خود را در آنجا نزد علمای بزرگی مثل ابومحمد قاسم بن عساگر ( فرزند مورخ معروف ) و محمدبنخصیب و حنبل حسین بن یوسف درس فرا گرفت و ظاهرا مسافرتهای دیگری نیز داشته است .

خلق و خوی او را توصیف می کنند که وی شوخ طبع و دارای صداقت و زهد و امانت بوده است . ابوالبقاء بین علماء ، فقها مورخین ، نویسندگان و قضات و شعرا و سخنوران که حیات فکری و اسلامی آن زمان ( ایوبی ها ) را پر کرده بودند چهره ای بارز بود و در علم رجال نیز معروف بود به طوری که اسامی رجال حدیث و کنیه آنها را می دانست و شاکرانی نیز که همگی عصر خود بودند داشت برطبق گفته ذهبی مورخ معروف در علم لغت فردی بارز بود .

ابوالبقاء در سن 78 سالگی درگذشت در حالی که سالهای آخر عمر او با سقوط بغداد در سال 656 هجری و سپس شکست مغول در نبرد عین جالوت در سال 660 هجری معاصر بود .

مآخذ :

1. حنبلی ، ابن عماد : شذرات الذهب فی اخبار من ذهب ، قاهره 1931 .
2. ذهبی : تذکرة الحفاظ ، حیدرآباد 1333 - 1334ه . .