حکومت خودمختاری فلسطین ( مقایسه دو دیدگاه فلسطینی و اسرائیلی در خصوص - )

بررسی هرچه دقیق تر وضعیت حکومت خودمختاری فلسطین مستلزم مقایسه دو دیدگاه اسرائیل و فلسطین می باشد . در این رابطه طبق جداول شماره 1 و 2 اصول حکومت خودمختاری و سلطه حکومت خودمختاری و در دیدگاه دو طرف مورد ارزیابی قرار گرفته است .

در نگاه به طرح خودمختاری از هر دو دیدگاه دو مسیر جداگانه به چشم می خورد . جریان حکومت خودمختاری و جریان وضعیت نهایی که هیچ کس ممکن نیست از شکل آن مطمئن باشد .

فلسطینیان بر تعمیم اجرای قطعنامه 242 در هر دو مرحله اصرار می ورزند در حالی که صهیونیستها تنها به اجرای این قطعنامه در مرحله دوم یعنی تعیین وضعیت نهایی وعده می دهند .

از طرف دیگر تصور فلسطین در مورد عقب نشینی اسرائیل

%%%محل جدول%%%

%%%محل جدول%%%

از منطقه حکومت خودمختار به صورت روشنی معالجه نشده است و حتی مسأله شهرکها و یا تفکیک آنها .

فلسطینیان در طرح خود به نقش اسرائیل ( در خلال کمیتهبین المللی و عربی ) برای اشراف در تطبیق اجرای حکومت خودمختاری در خلال مرحله موقت اعتراف می کند . همچنین مسأله امنیت خارجی در طرح فلسطین غایب می باشد .

اما در مورد طرف اسرائیلی و اساس طرح آن بسیار روشن است که این رژیم خواستار حکومت خودمختاری برای فلسطینیان است که تنها اجازه می دهد که در زمینه های وظایف و خدمات معینی اعمال گردد .

به طور کلی طبیعت حکومت خودمختاری از دیدگاه اسرائیل را می توان در موارد زیر خلاصه کرد :

1. حکومت خودمختاری برای ساکنان بوده و نه سرزمین :

مادامی که در اندیشه یهودیان سرزمینهای کرانه باختری و نوار غزه جزیی از سرزمین وعده داده شده در تورات است ، مادامی که در اندیشه یهودیان سرزمینهای کرانه باختری و نوار غزه جزیی از سرزمین وعده داده شده در تورات است ، هیچ حاکمیت و حقوقی برای دیگر مردم وجود نخواهد داشت .

با این تفکر اسرائیلیها سیطره خود را بر منابع طبیعی و منابع نیرو ادامه می دهند .

1. اصرار بر سیاست ساخت شهرکها و اسکان یهودیان : تاریخ عملی ساخت شهرکها و اسکان یهودیان در سرزمینهای اشغالی به تاریخ وجود صهیونیستها در فلسطین برمی گردد و این سیاست وسیله حرکت صهیونیستی برای تحقق اهداف اصلی درجلب یهودیان کلیه نقاط جهان به این سرزمین می باشد . بنابراین رژیم صهیونیستی همواره با هر گونه تحدید ساخت شهرکها مخالفت کرده است .
2. حکومت خودمختار دارای رنگ اداری بوده که از هر گونه جلوه سیاسی به دور می باشد .

از همین رو مناخیم بگین در توافقنامه کمپ دیوید 1977 اصرار کرد که صفت شورای اداری ( Administrative Council ) را به حکومت خودمختاری فلسطین اضافه کند در حالی که تشکیل مجلس نمایندگان و شورای اجرایی را رد می کرد .

1. اسرائیل مصدر و مرجع حکومت است .

مأخذ :

1. روزنامه های لبنانی النهار و السفیر مورخه 3/9/1992 و 18/9/1992 .