اعلامیه تأسیس کشور اسرائیل ( 15 مه 1948 )

سرزمین اسرائیل محل ولادت مردم یهود بود . هویت معنوی ، مذهبی و ملی آنها در اینجا شکل گرفت . در اینجا بود که به استقلال دست یافتند و فرهنگی خلق کردند که اهمیت ملی و جهانگیر داشت . در اینجا بود که تورات را نوشته و به جهان عرضه داشتند .

مردم یهود پس از تبعید از سرزمین اسرائیل ، ایمان خود به آن را در تمام کشورهای محل پراکندگی و آوارگی شان حفظ کردند و هرگز از دعا کردن و امید بازگشت و اعاده آزادی ملی خود دست نکشیدند .

یهودیان با الهام از پیوستگی تاریخی ، در سراسر قرون تلاش کردند به سرزمین پدران خود بازگشته و کشور را دوباره به دست آورند .

در دهه های اخیر آنها ، اجتماعات خود را دوباره تشکیل دادند و به صورت توده های انبوه درآمدند ، آنها سرزمین بیابانی و غیرمسکونی خود را آباد کردند و به احیای زبان خود دست زدند . شهرها و روستاها ساختند و یک جامعه نیرومند و پر رونق با زندگی اقتصادی و فرهنگی مخصوص خود تأسیس کردند . آنها در پی صلح بودند و در عین حال آمادگی داشتند از خودشان دفاع کنند . نعمات و برکات پیشرفت را به تمام ساکنان کشور عطا کردند و در پی کسب استقلال برآمدند .

در سال 1897 ، اولین کنگره صهیونیستی ، با الهام از رؤیای دولت یهود تئودور هرتزل ، حق مردم یهود را برای تجدید حیات ملی در کشور خودشان اعلام کرد .

این حق در اعلامیه بالفور مورخ دوم نوامبر 1917 به رسمیت شناخته شد و در سند قیمومیت جامعه ملل ، که ارتباط تاریخی مردم یهود با فلسطین و حق آنها برای بازسازی موطن ملی شان را از نظر بین المللی به رسمیت شناخت ، مورد تأیید مجدد قرار گرفت .

قتل عام اخیر که میلیونها یهودی اروپا را در برگرفت ، ثابت کرد که باید برای مسأله بی خانمانی و فقدان استقلال مردم یهود ، از طریق تأسیس مجدد یک کشور یهودی که دروازه های خود را به روی تمام یهودیان باز کرده و به مردم یهود در میان خانواده ملل موقعیت مساوی خواهد داد ، راه حل پیدا کرد .

بازماندگان قتل عام هولناک اروپا و نیز یهودیان سایر سرزمینها ، باعث نشد تا مردم یهود از تلاش خود برای رسیدن به " ارتز اسرائیل " ( سرزمین اسرائیل ) ، در برابر مشکلات ، موانع و خطرات دست بکشند و سبب نشد تا از اصرار خود برای رسیدن به حق حیات شرافتمندانه ، آزادی و رحمت صادقانه در سرزمین آبا و اجدادی خود دست بردارند .

مردم یهود فلسطین ، در جریان جنگ جهانی دوم به مبارزه ملل آزادی خواه ، علیه شیطان نازی ، بیشترین کمک را کردند ، فداکاریها و از خودگذشتگیهای سربازان یهودی و تلاش جنگی آنها این حق را بر ایشان به ارمغان آورد که بتوانند در میان صفوف مللی قرار بگیرند که سازمان ملل متحد را تأسیس کردند .

در 29 نوامبر 1947 ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد ، قطعنامه ای به تصویب رساند دایر بر آنکه یک کشور یهودی باید در فلسطین تأسیس شود . مجمع عمومی از ساکنان کشور خواست تا تمام گامهای لازم را به سهم خود برای اجرای این طرح بردارند . به رسمیت شناخته شدن حق مردم یهود برای تأسیس کشور مستقل خود ، توسط سازمان ملل متحد امری غیرقابل تردید است .

این حق طبیعی مردم یهود است که مانند تمامی ملل دیگر ، در کشور خود مستقل زندگی کنند . بر همین اساس ، ما اعضای شورای ملی به نمایندگی از سوی مردم یهود در فلسطین و جنبش جهانی صهیونیستی ، امروز یعنی در پایان قیمومیت بریتانیا در فلسطین ، با توجه به حق طبیعی و تاریخی مردم یهود و قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد ، در یک مجمع باشکوه گرد هم می آییم .

و بدین وسیله تأسیس کشور یهود در فلسطین را که " مدینات - یسرائیل " ( کشور اسرائیل ) نامیده می شود ، اعلام می کنیم .

بدین وسیله اعلام می کنیم که از پایان قیمومیت در نیمه شب 15 - 14 مه 1948 ، تا تأسیس نهادهای منتخب کشور برطبق قانون اساسی که توسط مجمع منتخب حداکثر تا اوایل اکتبر 1948 تدوین می شود ، شورای ملی به منزله شورای موقت حکومتی عمل خواهد کرد و اداره ملی ، دولت ملی کشور یهود را که اسرائیل نامیده خواهد شد به وجود خواهد آورد .

درهای کشور اسرائیل بر روی مهارت تمام یهودیانی که از کشورهای محل پراکندگی خود می آیند باز خواهد بود . توسعه و تحول کشور به نفع تمام ساکنانش گسترش خواهد داد ، براساس اصول آزادی ، عدالت و صلح مورد نظر پیامبران اسرائیل استوار خواهد بود . برابری کامل اجتماعی و سیاسی را برای تمام شهروندان خود بدون قایل شدن هیچ گونه تمایزی از لحاظ مذهب ، نژاد ، یا جنس تأمین خواهد کرد ، آزادی مذهب ، عقیده ، آموزش و تحصیل و فرهنگ را تضمین خواهد کرد ، از اماکن مقدسه تمام مذاهب محافظت خواهد کرد و به اصول منشور سازمان ملل متحد وفادار خواهد ماند .

کشور اسرائیل آماده است با ارگانها و نمایندگان سازمان ملل متحد برای اجرای قطعنامه 29 نوامبر 1947 مجمع عمومی همکاری کند و در جهت تحقق اتحادیه اقتصادی بر تمام فلسطین گامهای لازم را بردارد . ما از سازمان ملل متحد می خواهیم به مردم یهود در بنای کشور خود کمک کرده و اسرائیل را در خانواده ملل بپذیرد .

علی رغم تجاوز سرکشانه ، ( اعراب - م ) باز هم از ساکنان عرب کشور اسرائیل دعوت می کنیم از صلح پیروی کنند و در توسعه کشور براساس برخورداری از حق تابعیت کامل و مساوی و نیز شرکت در تمام نهادها و مؤسسات آن - چه موقت و چه دایمی - سهیم شوند .

ما به سوی تمام کشورهای همسایه و مردم آن دست صلح و همسایگی دراز می کنیم و از آنها دعوت می کنیم با ملت مستقل یهود برای خیر و صلاح همه ، همکاری کنند . کشور اسرائیل آماده است به طور کلی در پیشرفت خاورمیانه سهیم باشد . از مردم یهود سراسر جهان می خواهیم در امر مهاجرت و توسعه کشور با ما متحد شده و در نبرد بزرگ برای تحقق رؤیای نسلهای گذشته برای آزادسازی اسرائیل ، در کنار ما بایستند .

با ایمان به صخره اسرائیل ، در جلسه شورای موقت حکومتی ، در خاک وطن ، در شهر تل آویو ، در این شب شنبه ( سبت ) پنجم ایار 5708 ، چهاردهم مه 1948 ، به صدور اعلامیه مبادرت می ورزیم .