احمد‌بن‌احمد ابن‌نعمه ( 694 - 622 ه - /1294 - 1225م )
شرف‌الدین ، ابوالعباس ، مقدسی ، نابلسی ، شافعی ، که خود امام جمعه دمشق و فرزند امام جمعۀ دمشق و فرزند امام جمعۀ بیت‌المقدس بوده ، امامی محدث ، مدرس مفتی ، فقیه ، اصولی و دانای به زبان عربی بود . پدر اوکمال الدین احمدبن نعمه مقدسی نابلسی در جوانی به دمشق آ مده درآنجا اقامت کرده بود . او ، یعنی شرف الدین نیز در دمشق بزرگ شد و از علمای آنجا کسب دانش کرد ، مانند : الفتح بن عبدالسلام ، ابوعلی جوالیقی ، ابوحفص سهروردی ، ابن‌صلاح و سخاوی و دیگران . او بسیار هوشیار و تند‌ذهن بود . مقامات بسیاری یافت . مدتی نیابت قاضی دمشق را داشت و امام جمعه در مسجد اموی بود . در غزالیه و دارالحدیث نوریه و شامیه و برانیه تدریس می‌کرد . مقام علمی او بالا گرفت و چند تن از فضلا از وی اجازه یافتند وبه او رخصت فتوی داد . از میان آنها شیخ‌الاسلام امام‌ابن‌تیمیه را می‌توان نام برد . او بدان افتخار می‌کرد و می‌گفت : " من به ابن تیمیه رخصت فتوئ دادم . " رشته‌هایی از علم را نیکو می‌دانست و شعر خوب می‌گفت ریاست مذهب شافعی در شام پس از تاج فرکاح به وی رسید . کتابی در اصول فقه تحریرکردکه آن را " البدایع فی اصول الفقه " نامید و در آن روش امام فخر رازی و سیف الدین آموی را به‌هم آمیخت . وی در سن هفتاد و دوسالگی در دمشق وفات یافت و در مقبره‌های باب کیسان نزدیک پدرش دفن شد .
مآخذ :
- بغدادی ، اسماعیل البابایی : ایضاح المکنون فی الذیل علی کشف الظنون ، حیدر آباد الدکن 1945
- بردی ، ابن تعزی : المنهل الصافی و المستوفی فی بعد الوافی ، قاهره 1956 .
- سبکی ، تاج الدین : طبقات شافعیه الکبری ، قاهره 1324 ه - .
- سیوطی ، جلال ، الدین : بغیه الوعاة فی طبقات اللغویین و النحاه ، قاهره 1326 ه - .
- صفدی ، صلاح الدین : الوافی بالوفیات ، استانبول ١٩٣١ .
- صفاعی ، فضل‌الله بن فخر : تالی کتاب وفیات الاعیان ، دمشق 1974 .
- ابن کثیر : البدایه و النهایه ، قاهره 1351 ه - - 1358 ه - .
