آتش بس ، ( کمیته - )
شورای امنیت سازمان ملل در نیمه های فوریه 1948 م . جلساتی پیاپی برای اجرای قطعنامه تقسیم فلسطین که مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ 29/11/1947 م . صادر کرده بود ، منعقد نمود .
شورای امنیت به مشکلات اجرای این قطعنامه پی برده بود ، زیرا این کار مستلزم فرستادن نیروهای سازمان ملل به فلسطین بود . در این میان نمایندگان ایالات متحده آمریکا و کانادا ، تمایل کشورهای خود را به تجدیدنظر درباره قطعنامه اعلام کردند . سپس ایالات متحده طرحی را پیشنهاد کرد مبنی بر این که مسأله به سازمان ملل واگذار گردد و فلسطین زیرنظر آن سازمان اداره شود تا آن که اعراب و یهودیان به توافقی برسند . طرح مزبور متضمن قراردادی درباره متارکه جنگ بود . این قرارداد از طرفین می خواست که از کلیه اعمال خشونت آمیز و تخریب دست بردارند و با دولتی که جهت محافظت از امنیت اماکن عمومی و مقدسه برگزیده می شد ، همکاری کنند .
اما اعراب و یهودیان طرح مزبور را رد کردند . اعراب موافقت با متارکه جنگ را به انحلال هاگانا و خلع سلاح یهودیان مشروط ساختند و یهودیها شرط کردند که اجازه داشته باشند طرحهای خود را برای تأسیس دولت یهودی ادامه دهند . بنابراین شورای امنیت در تاریخ 23/4/1948 م . مقرر کرد مسأله را به مجمع عمومی بازگرداند و توصیه کرد مجمع با پیشنهاد متارکه جنگ موافقت کند و از اعراب و یهودیان بخواهد که متارکه را بپذیرند ، و نیز مقرر کرد کمیسیونی از کنسولهای آمریکا ، بلژیک و فرانسه در بیت المقدس برای نظارت بر اجرای آن تشکیل گردد .
این قطعنامه متارکه فقط در روی کاغذ باقی ماند . کمیسیون متشکل از کنسولهای سه کشور نامه ای در تاریخ 20/4/1948 به شورای امنیت فرستاد که در آن گفته شده بود : از کمیسیون کاری ساخته نیست و ارتشهای عربی به زودی به فلسطین حمله ور خواهند شد . کمیسیون همچنین تلگرافی برای ملک عبدالله فرستاد و از او خواست تا پیشروی نیروهای خود را به سوی فلسطین متوقف کند .
در این میان ، هارولد اینانس برای نظارت بر اجرای قطعنامه آتش بس در بیت المقدس تعیین شد . اما او پیشنهاد کرد که یک میانجی از طرف سازمان ملل تعیین شود که مسئول تمامی فلسطین باشد و این میانجی از طرف پنج کشور بزرگ انتخاب گردد تا با کمیسیون کنسولها در اجرای قطعنامه آتش بس همکاری کند .
اعلام تأسیس دولت صهیونیستی در تاریخ 14 ماه مه و حوادثی که در پی آن رخ داد به مأموریت این کمیسیون پایان بخشید .
