گالیلی ( سند - )

رهبران رژیم صهیونیستی بعد از تجاوز پنجم ژوئن 1967 آنچه را باعث تسهیل آمال و اهداف توسعه طلبانه بر سرزمینهای فلسطینی و عربی و انجام برنامه ها و طرحهای آن جهت تصفیه حساب با قضیه فلسطین می شد ، را پیدا کردند .

احزاب و گروههای اسرائیل مبادرت به توزیع و پخش شعارها و توجیهاتی برای اهداف توسعه طلبانه ارضی خود نمودند . به عبارت دیگر می توان گفت که : سیاست اسرائیلی براساس دکترین نه جنگ و نه صلح به پیش می رفت .

این سیاست از دیگر استراتژی ای که صلح را غیرممکن و بی فایده می دید ، در تمام جنگهای اسرائیل و کشمکشهای آن با کشورهای عربی ، اعمال می شد ، لذا به خاطر همین موضوع اشغال مناطق و سرزمینهای عربی به طور دائم ادامه داشت ، از طرف دیگر سیاست امر واقع و خلق حقایق جدید در مناطق اشغالی ، اینها چیزی بودند که آینده این مناطق را مقرر می داشتند .

اگر در آن اثناء نوعی از تقسیم نسبی بین رهبران رژیم صهیونیستی و احزاب آنها ، بروز می داد ، یعنی بین تندروها و میانه روها ، یا بین بازها و کبوترها ، پس اختلاف و کشمکش بین طرفین حول سیاست توسعه طلبانه و تجاوزکارانه بین اکثریت و اقلیت می چرخید . البته فرق بین دو جریان ، جوهری و اساسی نبوده بلکه به روشهای اعمال سیاست هر کدام و حول تمام چیزهای ساخته و توجیهات وارده ای که حقیقت همه آنها سیاست گسترش و توسعه ارضی بود .

همچنین محروم کردن مردم فلسطین از حقوق و وطنشان . لذا " بازها " معتقد بودند که سختگیری و فشار بر فلسطینیان ، باعث مصونیت موضع اسرائیلی از پوسیدگی و فشار خواهد شد و از طرف دیگر باعث می شود که اسرائیل بتواند در مقابل فشارهای خارجی مقاومت و ایستادگی نماید ، در حالی که " کبوترها " معتقد بودند که مواضع آنها به اسرائیل در مقابل خارجی ها کمک می کند .

در این چارچوب بود که در حزب کارگر که تنها حزب حاکم در آن زمان بود ، دودستگی پیدا شد : دسته اول همان " بازها " بودند که بارزترین شخصیت آن خانم " گلدامایر " نخست وزیر اسرائیل و " موشه دایان " وزیر دفاع و " یسرائیل گالیلی " بودند . گروه دوم که همان گرایش " کبوتری " به رهبری " بنحاس سابیر " وزیر مالی و " ایگال آلون " معاون نخست وزیر و " آباإبیان " وزیر خارجه اسرائیل بودند .

در طول مشاجرات درگیری های لفظی و فکری که در حزب کار در تابستان 1973 برای تعیین برنامه های انتخاباتی حزب که می بایست مقدمه ای برای انتخاباتی باشد که در اواخر همان سال اتفاق می افتاد و علی رغم اینکه اختلافات ، در تاریخ 12/8/1973 درباره سیاستی که در آینده نزدیک می بایست در مناطق اشغالی اجرا گردد ، بین وزرای حزب کار توافقی حاصل شد .

دبیران حزب کارگر و مؤسسات " معراخ " بر این پیمان که به اسم " پیمان دایان - - سابیر " یا " پیمان و سند گالیلی " منتسب بود توافق کردند . گالیلی ، سند پیمان را طوری تنظیم کرد تا شامل مطالب " بازها " باشد و بدون ذکر اشاره ای به ایده و تفکر ضمیمه کردن مناطق اشغالی تا جناح " کبوترها "

نیز راضی باشد . بدین ترتیب خط تشدد در سند گالیلی خاتمه یافت .

سندی که " آریه آلیاف " یکی از قطبهای حزب کارگر در آن وقت و دبیر سابق شورای امنیت ، آن را باعبارت " سند ضمیمه پیشروی " توصیف می کند .

مواردی که در سند گالیلی ذکر شده است ، عبارت است از :

1 ) مقدمه :

نقاط سند و پیمان که اتفاق نظر وزرای حزب کارگر درباره سیاست اسرائیل در مناطق اشغالی است ، قرارهایی که بر آن حزب کارگر و تجمع کارگران تصدیق داشته باشند ، نیست ، بلکه این نقاط سند توصیه های وزراء حزب کارگر می باشد . از این نقاط تعبیر مبدئی در برنامه های انتخاباتی برای تجمع کارگران خواهد شد و تضمین آنها در برنامه ها و طرحهای عملی عمومی دولت اجرا خواهد شد .

2 ) روش :

حکومت آینده اعمال خود را در مناطق اشغالی براساس سیاستهای اعمالی حکومت فعلی ادامه خواهد داد ، مخصوصا مواردی که به توسعه خدمات شهری و حکومت نظامی و مسائل مربوط به مسکن می شود .

3 ) اسکان پناهندگان و جمع کردن آنها در بخش غزه :

برنامه کاری برای چهار سال آینده را وضع می کند . برنامه ای که در صدد اسکان پناهندگان فلسطینی در بخش غزه و جمع آوری آنها در این مکان ، انجام اعمالی برای تحقق این هدف مثل ایجاد مسکن ، اصلاح اردوگاهها و آموزش حرفه ای و خدمات و...

4 ) پیشرفت در کرانه غربی :

برنامه و طرحهایی را برای چهار سال آینده جهت پیشرفت بنیه اقتصادی و خدمات و شبکه های آبرسانی و تعلیم و آموزش حرفه های مختلف و برق و حمل و نقل و جاده سازی انواع صنایع و مشاغل .

5 ) ایجاد تسهیلات برای اسرائیلی ها :

تسهیلات و امکانات خاصی را برای تشویق اسرائیلی هایی که حاضر شوند در مناطق اشغالی طرحهای صنعتی اجرا کنند ، در نظر گرفته شده است .

6 ) سیاست پل های باز :

سیاست پل های باز استمرار خواهد یافت .

7 ) کار ساکنین در اسرائیل :

کار ساکنین مناطق در اسرائیل و در بخشهای اقتصادی یهودی برای رقابت از دو ناحیه تعداد و اماکنی کار .

8 ) مستعمرات شبه نظامی و شهری :

مستعمره های جدیدی ایجاد خواهد شد و یک شبکه مستعمراتی ایجاد خواهد شد و این کار از طریق افزایش تعداد ساکنین مناطق یهودی از راه گسترش حرفه ها و صنایع و جهانگردی انجام می گیرد . ( سند گالیلی شامل نکاتی برای ایجاد مستعمرات جدیدی در کرانه غربی و نوار غزه و جولان در مدت چهار سال بوده است ) .

9 ) جمع آوری و خریدن زمینها در مناطق اشغالی :

گسترش کار به خاطر جمع آوری سرزمین برای اسکان ساکنین یهودی و برنامه از پیش طرح ریزی شد .

10 ) بیت المقدس و اطرافش :

استمرار ساکن کردن یهودیان در پایتخت و گسترش صنعت در این شهر و در اطراف آن ، جهت ثابت کردن نفوذ خود در این منطقه و سلطه بر آنها .

11 )

ایجاد و تأسیس بندری در جنوب غزه برای گسترش هرچه سریع تر در حمل و نقل .

12 ) مرکز صنایع در " کفارسابا " :

شرایط لازم برای ایجاد مرکز صنایع در " کفارسابا " ، پشت خط سند تأمین شود . این عمل برای تصمیم و گسترش صنایع اسرائیلی در منطقه طولکرم و قلقیلیه می باشد .

==مأخذ : ==#

1. الموسوعة الفلسطینیه ، " غالیلی - وثیقه " ، جلد سوم ، 1984 .