قیدار ( قبیله - )

نامی است سامی و معنایش " قدیر یا سیاه " می باشد و او فرزند دوم حضرت اسماعیل است . همچنین نام قبیله ای مشهور و عربی است که " حوران " و نواحی اطراف آن را که در جنوب بلاد شام و شمال حجاز واقع شده را وطن خود قرار داد .

تورات قیداریه را این گونه توصیف می کند که آنها ساکنان صحرا هستند و در خیمه های سیاه زندگی می کنند ، بعضی از آنها دهکده های بدون حصار را موطن خویش قرار دادند . آنها چوپانان گله ها هستند که با آنها سرزمینهای دارای چراگاه را پیموده و به شهر صور می رسند تا در آنجا

تجارت کنند . قیدار همان بتهایی را که اعراب ، قبل از اسلام می پرستیدند ، پرستش می کردند . در این مورد اشارات بسیاری در مورد این بتها در متون تاریخی و در تلمود بابلی وجود دارد ( تلمود نام کتاب یهودیان که أقوال شفاهی بزرگان خویش را گرد آورده اند .

فرمانروایانی بر قیدار حکم می راندند که دارای معاملات تجاری مهم و معروفی بودند . همان طور که قیداریها جنگجویان دلاوری هستند که در پرتاب نیزه مهارت بسیاری داشتند . مرکز مهم و باستانی در شرق قدیم به ویژه در فلسطین و جنوب سوریه برایشان ایجاد شد . ظاهرا قبایل ابتدایی و چوپانی قیداری ها برای مدتی طولانی در مکانی معین باقی نمی ماندند ، بلکه برای جست وجوی آب و گیاه ، منطقه وسیع امتداد یافته بیسن شرق مصر و فلسطین و شرق اردن را می پیمودند و در یک روایت تاریخی است که قیدار در قرن پنجم قبل از میلاد دائما در منطقه واقع در شرق مصر بوده است .

مآخذ :

1. طبری : تاریخ الرسل و الملوک ، لیدن 1879 - 1881 .
2. علی ، جواد : المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام ، بیروت 1968 .