سامر

سامر یکی از مراسم مردمی است که در شبها به

مناسبت جشن عروسی برپا می شود ، این کلمه سپس به آن نوع از اشعاری که به صورت گروهی و دسته جمعی خوانده می شد اطلاق گردید که دو گروه به نوبت آن را می خواندند و این یک نوع روش از آوازخوانی بود که همراه با رقص به شکل سنتی در جنوب فلسطین اجرا می شد ,به اسامی ذیل معروف گشت : السامر ، السحجة ، الدحیة ، الهلاب ، وی هلا ، السریداه ، و الززعه .

این نوع آوازخوانی به صورت تک خوانی نیست بلکه قصایدی است توسط دو گروه در دو صف مقابل هم یا یک صف دو قسمتی خوانده می شود و آوازخوانی سامر پیشخوانی مثل : سبک شمال فلسطین نیست که تک خوانی در آن مشهور باشد . درست است که یک نفر به نمایندگی دیگر افراد گروه کنترل و هماهنگی صدا عهده دار است لیکن هم زمان با بقیه و هم صدا با آنان قصاید مورد نظر را می خواند و تنها با اشاره دست منظم گروه می باشد .

ممکن است که در شعرخوانی سامر نقش هایی مثل نقش راهنما و گروه سرودخوان و تکرار کننده و نقش حاشیه را بتوان تفکیک کرد اما راهنما و گروه سرود کسانی هستند که حافظین متنها هستند . اما گروه دوم تکرارکنندگان از مردان کهنسالی هستند که در حفظ متنهای گروه اول تعادل لازم را ندارند و در رقص آرام و کف زدن شرکت دارند .

نقش حاشی نقش دختر عشیره ای است که برای رقص در مقابل سامرین خارج می شود . شکل آشکار حاشی در سامر نادر شد . با بودن بیش از یک عشیره در روستا ، حضور زن برای رقص در مقابل مردان جایز نبوده و دختر عشیره فقط مجاز به رقص در بین افراد عشیره خود آن هم در جشنهای شادی است .

مآخذ :

1. سرحان ، نمر : موسوعة الفولکور الفلسطینی ، جلد 2 ، عمان 1977 .
2. Spoer and Haddad : Songs From Qubebe, ZS.