ابیونیان

از دانشنامه فلسطین
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۱۳ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


در زبان عبری ، ابیونی به معنی مرد فقیر می باشد و نامی است که احتمالاً ابتدا به تمام مسیحیان اطلاق می شده ولی بعدها به گروهی از یهودیان افراطی ( یهودی مسیحیانی ) که مسیحی باقی مانده ولی از کلیسای کاتولیک جدا شده بودند اطلاق گردید . ابیوئیان معتقد بودند که عیسی مسیح انسان نجات بخش است . به روایت دیگر ابیونیان طایفه ای از مسکینان و دراویش یهودی بودند که به مسیحیت گرویدند و در تفسیر یهودی مآبانه ی ان مبالغه نمودند . آنان ، پولس را به خاطر اینکه مسیحیت را به صورت یک رسالت جهانی در آورد پیامبری غیر واقعی به حساب می آوردند ، زیرا عقیده داشتند مسیحیت باید تنها آیین یهودیها باشد . به نظر می رسد که انگیزه ی آنان در داشتن چنین عقیده ای همانا فسادی بوده که در هنگام ابلاغ رسالت عیسی مسیح ، دامنگیر یهودیها شده بود .

به نظر می رسد که نام آنها از واژه ی عبری فقیر ( poor ) گرفته شده باشد . ولی بعضی از نویسندگان قدیم که با تاریخ کلیسای اولیه ی اورشلیم یهود ( Judea ) و زبان عبری نا آشنا بودند سرچشمه ی آن را نام فرضی ابیون می دانند .

بسیاری از نویسندگان قدیمی ، ابیونیون را با Nazarenes ( به معنی افرادی از نذرات ، محل تولد عیسی مسیح ع ) اشتباه می گرفتند .

گویا این طایفه پس از انهدام هیکل ( معبد یهودیان در اورشلیم ) شکل گرفتند . ظهور فرقه ی ابیونیون معمولاً به سال 135م . که به فرمان امپراطور روم ، هادریان ، تمام یهودیان از اورشلیم رانده شدند و آنجا با نام جدید ( Aelia capitolina ) به صورت مستعمره روم درآمد ، نسبت داده می شود . بعد از این فرمان ، ابیونیان از فلسطین به شرق اردن و سوریه مهاجرت کردند و از کنیسه های یهود کناره گرفتند و احتمالاً در جرش اقامت گزیدند . ولی بعدها در آسیای صغیر ، مصر ، روم مشاهده شدند . این طایفه برای مدتی ، نه یهودی خالص بودند و نه مسیحی خالص . در حدود سال 185 م برای اولین بار نوشته های ایرانائوس نویسنده ی قرن دوم میلادی از ابیونیان نام برده شد . برخی از نویسندگان متأخر می گویند ، بنیان گزار ابیونیگری شخصی به نام ابیون ( Evion ) بوده است . او عقیده داشت که یسوع نجات بخش شده است . زیرا که از قانون یهود اطاعت کرده است . در قرن سوم یا چهارم میلادی ابیونیان ، یسوع را فرزند انسان توصیف می کردند . آنان می گفتند که او پیامبری حقیقی است . آنچه را که در عهد قدم ساختگی و تحریف شده به حساب می آوردند ، از بین بردند و با قربانی دادن و با معبد یهود به مخالفت برخاستند .

ابیونیان در ابتدا به یهودیت محافظه کارانه اعتقاد داشتند ولی بعد از قرن دوم گروهی از این یهودی مسیحیان به مجموعه ای از قوانین سه فرقه ی Essenism ( ریاضت کشان یهودی قبل از مسیحیت ) Gonsticism ( دانش گرایی فرقه ای که معتقد بودند رهبانیت یا پیروی از مذهب ، انسان را از حکومت نیروهای مادی دور نگه خواهد داشت ) ابیونیان احساس کردند انجیل متی که به آن عمل می کردند ، کافی نیست . از این رو به اصول اعتقادی خود تکامل بخشیدند ، که در این میان انجیلهای ابیونیان و ناصریان از آن جمله است .

براساس نظریه ی ایرنائوس اسقف و نویسنده ی قرن دوم میلادیف آنان به خاطر رد الوهیت مسیح و مرتد دانستن پل که اعلام کرده بود تعلیمات مسیح بر قوانین موسی برتری دارد ، با مسیحیان ارتدوکس تفاوت داشتند . به عقیده ی این نویسنده ، آنان معتقد به یک خدای خالق بودند و اینکه عیسی ( پسر یوسف مریم ) نجات بخش است و تنها از انجیل پیروی می کردند .

اریگن origen نویسنده و فیلسوف قرن سوم ( اهل اسکندریه ) ابیونیان را به دو گروه تقسیم می کند : آنان که به تولد عیسی از مریم باکره ( Virgin Birth ) معتقد بودند و گروه دوم آنانی که این موضوع را رد می کنند . برای آنان روز یکشنبه روز تعطیل و مذهبی یهودیان و هم Christian Lord's Day ( روز خدا و روز مسیح ) روزهای مذهبی به شمار می رفت . آنان همچنین انتظار تأسیس قلمروی مسیح آزاد کننده در اورشلیم را داشتند . و احتمالاً به خاطر نسبت دادن خودشان به پیر زاهد " کتاب عهد عتیق " و بخشی از انجیل ماتیو ، نام ابیونیان به آنها نسبت داده شد .

آنها جهت حفظ تعلیماتشان که شامل تعلیمات فرقه ی متعقد به گیاهخواران Vegetarianism فقر مقدس holy poverty و مراسم مذهبی شست و شوی منظم بود ، سعی داشتند کتاب عهد عتیق و مراسم مذهبی شست و شوی منظم بود ، سعی داشتند کتاب عهد عتیق ( old Testament ) را از چیزهایی که آنان تحریفات می دانستند مبرا کنند .

تیخر ( J . I . Teichier ) دانشمند انگلیسی ، پس از بررسی نسخه های خطی بحر میت که اغلب جنبه های آیین ابیونیگری در آن آمده است ، آورده که این نسخه های خطی متعلق به یک طایفه ی یهودی نیست ، بلکه به گروهی از مسیحیان به نام ابیونیان تعلق دارد . او می افزاید : " معلم حق که در برخی از نسخه های خطی از او یاد شده است ، در واقع همان عیسی مسیح است که ابیونیان او را پیامبر حق می نامند . "

شناخت و درک ابیونیان جدا از یهودیت غیر ممکن است . ابیونیزم را می توان یکی از آثار مخالفت شدید یهودیت با سادگی و عالم گیر شدن دین عیسی مسیح به شمار آورد . ابیونیان از یهودیت خشک جدا شده ولی به دین کاتولیک نیز وارد نشدند .

گروهی از ابیونیان را به سختی می توان با یهودی مسیحیان اولیه همچون سنت پیتر و سنت جیمز که سعی داشتند دین مسیح را با تعهدات قانون " موسی " و امیدهای ملی خود پیوند دهند ، فرق گذاشت . گروهی دیگر با آنکه نام مسیحیت را حفظ کرده بودند ، با روح مسیح دشمن شده و کاملاً به مخالف دین کاتولیک پرداختند . و بالاخره گروهی دیگر که معتقد به مجموعه ای از این صفات بودند . دو نکته در میان تمام ابیونیان مشترک بود : احترام به قانون ( مرسی ) و به مسیح ابیونیان در تمجید از قانون ( موسی ) و حقیر شمردن و کم بها دادن به مسیح ، متعلق بودند .

اینکه ابیونیان نام مستعاری باشد که به وسیله یهودیان برای توصیف آنانی که خود را وابسته به دین عیسی مسیح می دانستند و در حقیقت از طبقات محرومتر جامعه بودندف گذاشته شده باشد ، به حقیقت نزدیکتر است .

بقایای این فرقه تا قرن پنجم در فلسطین و سوریه زندگی می کردند و سپس از میان رفتند و در تواریخ یهودیت و مسحیت اثری از آنها باقی نماند .

مآخذ :

  1. ناس ، جان : تاریخ جامع ادیان ، ترجمه : اصغر حکمت ، انتشارات فرانکلین ، تهران 1354 .
  2. بستانی ، پطرس : دایرة العمارف ، بیروت دارالمعرفه ، جلد دوم .
  3. الموسوعة الفلسطینیة ، جلد 1984 .
  4. Encyclopaedia Birtannica. London - Encyclopaedia- Britannica I : nc 1973-1974.III.
  5. Catholicisme : hier, aujour hui, demain III, paris 1952.
  6. Funkand wagnalis New Enclopedia-8- New York- 1970.
  7. Grad Larousse encyclopedique - paris - Librairie Layousse 1970-7.
  8. The Encyclopaedia Americana- New York- Americana Corporation -1963-9.
  9. Meyers Enzyklopadisches Lexlon - Mannheim- Bibliographisches Institute - 1973-7.
  10. James Hastings Encyclopaedia of Religion and ethics- Edinburgh - 1981-7
  11. Encyclopaedia International - New York - Grolier 1970-6.
  12. Everymanns Encyclopaedia - London - J.M.Deat and Sons - 1967-4.
  13. Cncylopaedia Encyclopaedia - London - 1968-4.
  14. Encyclopaedia Judaica - Je Isalem - The Uacmillan Company - 1971-11-10.