ترشیحا ( عملیات - )

سازمانهای مقاومت فلسطین در بیست و ششمین یادبود اشغال فلسطین و برپایی رژیم صهیونیستی ، علی رغم تمامی پیشگیریهای امنیتی مقامات اسرائیلی ، عملیات انتحاری خود را در فلسطین اشغالی به اجرا درآوردند . در سحرگاه روز 15/5/1974 واحد شهید کمال ناصر وابسته به جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین به مدرسه معالوت در ترشیحا در شمال فلسطین حمله کرد و حدود یکصد دانش آموز این مدرسه را به گروگان گرفت . این دانش آموزان دوره های

[[ پرونده : | ج 1 ، ص 539 ]]

ویژه ای را که توسط وزارت دفاع اسرائیل برنامه ریزی شده بود می گذراندند تا به واحدهای ارتش اسرائیل ملحق شوند .

فدائیان فلسطینی در مقابل جان این گروگانها خواستار آزادی 26 مبارز شدند که در زندانهای اسرائیل به سر می بردند . آنها در اعلامیه ای خطاب به مردم معالوت هدف عملیات خود را مشخص کردند و به مقامات اسرائیلی فرصت کوتاهی دادند که تقاضای آنها را برآورده کنند که در غیر این صورت مدرسه را منفجر کنند . آنان همچنین از سفیران رومانی و فرانسه و بلژیک و نماینده صلیب سرخ جهانی خواستند که برای آزادسازی مبارزان زندانی میانجی گری کنند . فدائیان قول دادند نیمی از گروگانها را پس از آنکه مبارزان زندانی به فرودگاه دمشق برسند آزاد کنند تا پس از آن ، فدائیان و سفیران و نماینده صلیب سرخ جهانی به همراهی باقیمانده گروگانها به یکی از فرودگاهها بروند و پس از سوار شدن فدائیان و سفیران و نماینده صلیب سرخ به هواپیما ، باقیمانده گروگانها نیز آزاد شوند و این هواپیما فدائیان و سفیران همراه آنها و نماینده صلیب سرخ را به فرودگاه دمشق ببرد .

مقامات اسرائیلی که در ظاهر خواسته های فدائیان را پذیرفته بودند به طور پنهانی نقشه ای را برای حمله به مدرسه طراحی کردند . اسرائیلیها در ساعت پنج و نیم بعدازظهر ، نیم ساعت پیش از پایان یافتن مهلت ، به مدرسه یورش بردند و نبرد سختی میان آنها و فدائیان درگرفت . فدائیان پس از آنکه مهمانیشان پایان یافت آنجا را منفجر کردند .

عملیات معالوت به شهادت سه فدایی واحد انتحاری انجامید . از گروگانها نیز 27 تن کشته و باقیمانده مجروح شدند . گلدامایر نخست وزیر وقت اسرائیل در برابر کنیسه اسرائیل ( پارلمان ) درباره این عملیات مطالبی بیان کرد و به کشته شدن 24 تن و مجروح شدن بسیاری دیگر اقرار نمود .

مآخذ :

#الکتاب السنوی للقضیة الفلسطینیة لعام 1974 ، بیروت 1979 .

1. مجله شؤن فلسطینیة ، شماره های 34/35 سال 1974 .